Thursday, 11 April 2013 11:36
Written by സ്റ്റെല്ല ബെന്നി
വചനപ്രഘോഷണരംഗത്ത് ദൈവം ശക്തമായി
ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു വ്യക്തി ഒരിക്കൽ തന്‍റെ വേദനകൾ ഇപ്രകാരം പങ്കു
വച്ചു. ഒരു പ്രശ്‌നം മാറുമ്പോൾ മറ്റൊരു പ്രശ്‌നം. ഓർമവച്ച നാൾമുതൽ
വേദനകളാണെന്നും. ''ഞാൻ ദൈവത്തോടു ചേർന്നുനിന്നിട്ടും എന്തുകൊണ്ട് എന്‍റെ ജീവിതത്തിൽ ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നു?'' എന്ന ചോദ്യവും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ
ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നു. ആ വ്യ ക്തിക്കുവേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ കർത്താവ്
ഉള്ളിൽ നല്‍കിയ മറുപടി ഇപ്രകാരമായിരു ന്നു: അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ
ശുശ്രൂഷ സഹനമാണെന്ന് പറയുക. അവൻ ചിന്തിച്ചുറച്ചിരിക്കുന്നത് വചനപ്രഘോഷണം
മാത്രമാണ് തന്‍റെ ശുശ്രൂഷയെന്നാണ്. അതിനെക്കാൾ വലുതും അർത്ഥപൂർണവുമായ
ശുശ്രൂഷ അവനിലൂടെ നടത്തപ്പെടുന്ന സഹനത്തിന്‍റെ ശു ശ്രൂഷയാണ്.
വചനം നല്‍കുന്ന ഉത്തരം
ദൈവനിയോഗപ്രകാരം സഹിക്കുന്നവർ ഏറെയുണ്ടെങ്കിലും അവരിൽ അധികം പേരും തങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ഒരു ദൈവശുശ്രൂഷയാണ് എന്ന തിരിച്ചറിവ് ഇല്ലാത്തവരാണ്. തങ്ങൾക്ക് അജ്ഞാതമായ എന്തോ കാരണത്താൽ ഞങ്ങൾ സഹിക്കേണ്ടിവരുന്നു എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരാണ് അധികപങ്കും. എ ന്നാൽ യേശുവിന്‍റെ വചനങ്ങളിൽ അതിനുള്ള ഉത്തരമുണ്ട്. ''മനുഷ്യപുത്രൻ വന്നിരിക്കുന്നത്, ശുശ്രൂഷിക്കപ്പെടാനല്ല, ശുശ്രൂഷിക്കുവാനും സ്വന്തം ജീവൻ അനേകർക്കുവേണ്ടണ്ടി മോചനദ്രവ്യമായി നല്കാനുമത്രേ '' (മർക്കോസ് 10:45). യേശുവിനെ പിഞ്ചെല്ലുന്ന നമ്മിൽ പലരുടെയും ജീവിതത്തിൽ കർത്താവ് നല്‍കുന്ന സഹനശുശ്രൂഷയുണ്ട്. കുടുംബത്തിനും സഭയ്ക്കും ലോകത്തിനുംവേണ്ടി ക്രിസ്തുവിനോട് ചേർന്ന് മോചനദ്രവ്യമായി നല്‍കുന്ന സഹനജീവിതം. യേശുവിനെ പിഞ്ചെല്ലുവാൻ കൊതിക്കുന്ന നമ്മളിൽ പലരും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് വേദനകൾ കൂടാതെതന്നെ അവിടുത്തെ പരിപാലനയിൽ ആശ്രയിച്ചു മുന്നോട്ടുപോകണമെന്നതാണ്. അങ്ങനെയുള്ളവർക്കുള്ള മുന്നറിയിപ്പായി യേശു പറഞ്ഞു, ''ആരെങ്കിലും എന്നെ അനുഗമിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അവൻ തന്നെത്തന്നെ പരിത്യജിച്ച് തന്‍റെ കുരിശുമെടുത്ത് എന്നെ അനുഗമിക്കട്ടെ'' (മർക്കോസ് 8:34). നമ്മളാകട്ടെ അവിടുത്തെ അനുഗമിക്കാൻ ഒരുക്കമാണ്. പക്ഷേ, അവിടുന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന കുരിശിന്‍റെ ശുശ്രൂഷ (സഹനങ്ങൾ) ചെയ്യാൻ ഒരുക്കമല്ലതാനും. എന്നാൽ, ഒരു ക്രിസ്തുശിഷ്യന്‍റെ അനിവാര്യതകളിൽ ഒന്നാണ് സഹനശുശ്രൂഷ.
യേശുവിന്‍റെ ജീവിതത്തിൽ
യേശുവിന്‍റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ ശൂന്യവൽക്കരണമായിരുന്നു അവിടുത്തെ മനുഷ്യാവതാരവും പീഡാനുഭവവും ക്രൂശുമരണവും. മനുഷ്യൻ ഒരു കൃമിയായിത്തീരുന്നതിനെക്കാൾ എത്രയോ വലുതായിരുന്നു അവിടുന്ന് ഇതിനുവേണ്ടി ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവന്ന സഹനം.
ദൈവപിതാവിനോട് പൂർണമായും വിധേയത്വം പാലിച്ചിരുന്ന അവിടുത്തെ ജീവിതം പിതാവിന്‍റെ മുൻപിൽ തോരാത്ത കണ്ണുനീരിന്‍റെയും നിലയ്ക്കാത്ത വിലാപത്തിന്‍റേതുമായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ നമുക്കത്ഭുതം തോന്നും. എന്നാൽ, വചനങ്ങൾ അവിടുത്തെ കണ്ണുനീരിന്‍റെ ശുശ്രൂഷയെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം പറയുന്നു, ''തന്‍റെ ഐഹികജീവിതകാലത്തു ക്രിസ്തു മരണത്തിൽ നിന്നു തന്നെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിവുള്ളവനു കണ്ണുനീരോടും വലിയ വിലാപത്തോടും കൂടെ പ്രാർത്ഥനകളും യാചനകളും സമർപ്പിച്ചു... പുത്രനായിരുന്നിട്ടും തന്‍റെ സഹനത്തിലൂടെ അവൻ അനുസരണം അഭ്യസിച്ചു'' (ഹെബ്രാ.5:7-8). ഇത് ദൈവപിതാവിന്‍റെ ജ്ഞാനത്തിലുരുവായ അമൂല്യമായ പദ്ധതിയായിരുന്നു. ''ആർക്കുവേണ്ടിയും ആരുമൂലവും എല്ലാം നിലനില്‍ക്കുന്നുവോ, ആര് അനേകം പുത്രന്മാരെ മഹത്വത്തിലേക്കു നയിക്കുന്നുവോ ആ രക്ഷയുടെ കർത്താവിനെ അവിടുന്നു സഹനംവഴി പരിപൂർണനാക്കുക തികച്ചും ഉചിതമായിരുന്നു'' (ഹെബ്രാ.2:10).
മാതാവിന്‍റെ പങ്ക്
ഇത്തരുണത്തിൽ നോക്കിയാൽ മാതാവിന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ ശുശ്രൂഷയും സഹനശുശ്രൂഷയായിരുന്നു. ഈശോ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായ നിമിഷം മുതൽ യേശുവിന്‍റെ മരണം വരെ പരിശുദ്ധ അമ്മ നടത്തിയത് തന്‍റെ പ്രിയപുത്രന്‍റെ കുരിശിലെ യാഗത്തോടു ചേർന്നുള്ള സഹനബലിയായിരുന്നു. കന്യകയായിരിക്കേ, പുരുഷസംസർഗമില്ലാതെ ഗർഭം ധരിക്കേണ്ടിവന്ന അവസ്ഥയും അതിനോടു ചേർന്നുള്ള സഹനങ്ങളും ഉണ്ണിയുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം, തികഞ്ഞ ദാരിദ്ര്യാരൂപിയിലുള്ള ജീവിതം, യൗസേപ്പ് പിതാവിന്‍റെ മരണം, യേശുവി ന്‍റെ പരസ്യശുശ്രൂഷാ കാലഘട്ടത്തിൽ നടത്തിയ ഏകാന്തജീവിതം, കാൽവരിയിൽ യേശു സഹിച്ച പീഡകളെ ഹൃദയത്തിലേന്തി നടത്തിയ സഹനം... പക്ഷേ, അമ്മ പരിഭവിച്ചില്ല, പിന്തിരിഞ്ഞില്ല. എന്തുകൊണ്ടിങ്ങനെ എന്നു ചോദിച്ചില്ല. പൂർണമായും ദൈവതിരുമനസിന് കീഴ്‌വഴങ്ങി.
യേശുശിഷ്യന്മാരുടെ സഹനശുശ്രൂഷ
പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ നിറഞ്ഞ യേശുശിഷ്യന്മാർ അത്ഭുതങ്ങളും അടയാളങ്ങളും പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവവചനപ്രഘോഷണവുമായി സ്വദേശത്തും വിദേശത്തും ചുറ്റിനടക്കുന്ന കാഴ്ച ഏറെ മനോഹരമാണ്. എന്നാൽ, അവർ നയിച്ചിരുന്ന വചനശുശ്രൂഷകളെയുംകാൾ കരുത്തുറ്റതായിരുന്നു അവരുടെ സഹനങ്ങൾ. അവർ കടന്നുപോയ തീവ്രമായ സഹനങ്ങളെപ്പറ്റി ലേഖനഭാഗങ്ങളിൽ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. ''എന്നാൽ, പരമമായ ശക്തി ഞങ്ങളുടേതല്ല ദൈവത്തിന്‍റേതാണ് എന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഈ നിധി മൺപാത്രങ്ങളിലാണ് ഞങ്ങൾക്കു ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഞങ്ങൾ എല്ലാവിധത്തിലും ഞെരുക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും തകർക്കപ്പെടുന്നില്ല. വിഷമിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും, ഭഗ്നാശരാകുന്നില്ല. പീഡിപ്പി ക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും പരിത്യക്തരാകുന്നില്ല. അടിച്ചു വീഴ്ത്തപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും, നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല. യേശുവിന്‍റെ ജീവൻ ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നതിന് അവിടുത്തെ മരണം ഞങ്ങൾ എല്ലായ്‌പ്പോഴും ശരീരത്തിൽ സംവഹിക്കുന്നു'' (2 കോറി.4:7-11).
ശുശ്രൂഷാജീവിതത്തിൽ മാത്രമല്ല, അവരുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും അവർ തീവ്രതയേറിയ സഹനങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയിരുന്നു. അതേക്കുറിച്ച് പൗലോസ്ശ്ലീഹാ ഇപ്രകാരം എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ''...സഭയാകുന്ന തന്‍റെ ശരീരത്തെപ്രതി ക്രിസ്തുവിനു സഹിക്കേണ്ടിവന്ന പീഡകളുടെ കുറവ് ഞാൻ എന്‍റെ ശരീരത്തിൽ നികത്തുന്നു'' (കൊളോ.1:24). അപ്പസ്‌തോലന്മാരുടെ ജീവിതം വലിയ സഹനങ്ങളിലൂടെയാണ് കടന്നുപോയത്.
വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം
വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യായുടെയും വിശുദ്ധ അൽഫോൻസാമ്മയുടെയും ജീവിതം പരിശോധിച്ചാലും കാണാൻ കഴിയുന്നത് ക്രൂശിനോടുള്ള ഒന്നാകലാണ്. ഇവരുടെ മാത്രമല്ല, ക്രിസ്തുവിനെ പിഞ്ചെന്ന എല്ലാ വിശുദ്ധരുടെയും ജീവിതങ്ങൾ സഹനഗാഥകളായിരുന്നു.
ചില കുടുംബങ്ങളുടെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി സഹിക്കാനായി ചിലരെ ദൈവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ചില സന്യാസസമൂഹങ്ങളുടെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി സഹിക്കാനായി നിഷ്‌കളങ്കരായ ചിലരെ ദൈവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. സഭയുടെ രക്ഷയ്ക്കും നിലനില്പിനും വേണ്ടി സഹിക്കുവാനായി ചില വ്യക്തികൾക്ക് കർത്താവ് വലിയ അഭിഷേകം കൊടുക്കുന്നു. ഇത് സഭയുടെ തുടക്കം മുതൽ എല്ലാക്കാലങ്ങളിലും ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. നാം തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നുമാത്രം. എല്ലാക്കാലത്തും സഭയെ താങ്ങിനിർത്തിയ സഹനശുശ്രൂഷകർ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇന്നും അത് തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
പഴയനിയമകാലത്തെ പ്രവാചകന്മാരുടെ ജീവിതവും സഹനത്തിന്‍റെ വഴിത്താരകളിലായിരുന്നു. ഇതുപോലെ നമുക്ക് നല്‍കപ്പെടുന്ന സഹനങ്ങളിലൂടെ നമ്മുടെ ജീവിതവും മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതവും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുകയാണ്. ഇതു തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്തവർ പരാതി പറഞ്ഞും നിരാശപ്പെട്ടും തങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അമൂല്യമായ സഹനങ്ങളുടെ പുണ്യം നഷ്ടപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പൗലോസ്ശ്ലീഹാ തിമോത്തിയോസിനെഴുതിയ ലേഖനത്തിൽ കണ്ണുനീരിന്‍റെ വഴിയിലൂടെ കടന്നുപോയ തിമോത്തിയോസിനെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ''യേശുക്രിസ്തുവിന്‍റെ നല്ല പടയാളികളെപ്പോലെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിക്കുക'' (2 തിമോത്തി. 2:3). നാം ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ളവരാകുന്നുവെന്നും ലോകം മുഴുവൻ ദുഷ്ടന്‍റെ ശക്തിവലയത്തിലാണെന്നും (1 യോഹ.5:19) വചനം ഓർമപ്പെടുത്തുന്നു. നാം ഈ ലോകത്തിന്‍റെതായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇഹത്തിൽ നമുക്ക് കഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാവുകയില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ, നമ്മൾ ദൈവത്തിൽനിന്നും ഉള്ളവരായതുകൊണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ നാം കഷ്ടങ്ങളെ നേരിട്ടേതീരൂ.
''ലോകം നിങ്ങളെ ദ്വേഷിച്ചുവെങ്കിൽ അത് അതിനുമുൻപേ എന്നെ ദ്വേഷിച്ചുവെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊള്ളുവിൻ. നിങ്ങൾ ലോകത്തിന്‍റേതായിരുന്നുവെങ്കിൽ ലോകം സ്വന്തമായതിനെ സ്‌നേഹിക്കുമായിരുന്നു. നിങ്ങൾ ലോകത്തിന്‍റേതല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ നിങ്ങളെ ലോകത്തിൽനിന്നും എടുത്തതുകൊണ്ട് ലോകം നിങ്ങളെ ദ്വേഷിക്കുന്നു'' (യോഹ.15:18-20). ക്രിസ്തുവിനോടൊത്തുള്ള ജീവിതം സൗഭാഗ്യകരമാണ്. പക്ഷേ, ആ സൗ ഭാഗ്യം ലോകത്തിന്‍റെ മാനദണ്ഡങ്ങൾ അനുസരിച്ചുള്ളതല്ല. ''യേശുക്രിസ്തുവിനോട് ഐക്യപ്പെട്ട് വിശുദ്ധ ജീവിതം നയിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെല്ലാം പീഡിപ്പിക്കപ്പെടും. അതേസമയം ദുഷ്ടരും കപടനാട്യക്കാരും വഞ്ചിച്ചും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടും അടിക്കടി അധഃപതിക്കും'' (2 തിമോത്തി. 3:12-13).
അതുകൊണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ ന മ്മൾ സഹിക്കേണ്ടിവരുന്ന എല്ലാ കഷ്ടങ്ങളെയും ദൈവസ്തുതികളായി അർപ്പിക്കാം. ദൈവം തരുന്ന സഹനങ്ങളെ നന്ദിയോടെ സ്വീകരിക്കാം. നമ്മുടെ പൗരത്വം സ്വർഗത്തിലാണ്. സഹനങ്ങളിൽ സ്ഥിരതയുള്ളവരായി നിന്നുകൊണ്ട് സ്വർഗത്തിൽ നമുക്ക് നിക്ഷേപങ്ങൾ കരുതിവയ്ക്കാം. എന്തെന്നാൽ ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ മാത്രമല്ല അവനുവേണ്ടി സഹിക്കാൻകൂടിയുള്ള അനുഗ്രഹം അവനെപ്രതി നിങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു.
വചനം നല്‍കുന്ന ഉത്തരം
ദൈവനിയോഗപ്രകാരം സഹിക്കുന്നവർ ഏറെയുണ്ടെങ്കിലും അവരിൽ അധികം പേരും തങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ഒരു ദൈവശുശ്രൂഷയാണ് എന്ന തിരിച്ചറിവ് ഇല്ലാത്തവരാണ്. തങ്ങൾക്ക് അജ്ഞാതമായ എന്തോ കാരണത്താൽ ഞങ്ങൾ സഹിക്കേണ്ടിവരുന്നു എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരാണ് അധികപങ്കും. എ ന്നാൽ യേശുവിന്‍റെ വചനങ്ങളിൽ അതിനുള്ള ഉത്തരമുണ്ട്. ''മനുഷ്യപുത്രൻ വന്നിരിക്കുന്നത്, ശുശ്രൂഷിക്കപ്പെടാനല്ല, ശുശ്രൂഷിക്കുവാനും സ്വന്തം ജീവൻ അനേകർക്കുവേണ്ടണ്ടി മോചനദ്രവ്യമായി നല്കാനുമത്രേ '' (മർക്കോസ് 10:45). യേശുവിനെ പിഞ്ചെല്ലുന്ന നമ്മിൽ പലരുടെയും ജീവിതത്തിൽ കർത്താവ് നല്‍കുന്ന സഹനശുശ്രൂഷയുണ്ട്. കുടുംബത്തിനും സഭയ്ക്കും ലോകത്തിനുംവേണ്ടി ക്രിസ്തുവിനോട് ചേർന്ന് മോചനദ്രവ്യമായി നല്‍കുന്ന സഹനജീവിതം. യേശുവിനെ പിഞ്ചെല്ലുവാൻ കൊതിക്കുന്ന നമ്മളിൽ പലരും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് വേദനകൾ കൂടാതെതന്നെ അവിടുത്തെ പരിപാലനയിൽ ആശ്രയിച്ചു മുന്നോട്ടുപോകണമെന്നതാണ്. അങ്ങനെയുള്ളവർക്കുള്ള മുന്നറിയിപ്പായി യേശു പറഞ്ഞു, ''ആരെങ്കിലും എന്നെ അനുഗമിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അവൻ തന്നെത്തന്നെ പരിത്യജിച്ച് തന്‍റെ കുരിശുമെടുത്ത് എന്നെ അനുഗമിക്കട്ടെ'' (മർക്കോസ് 8:34). നമ്മളാകട്ടെ അവിടുത്തെ അനുഗമിക്കാൻ ഒരുക്കമാണ്. പക്ഷേ, അവിടുന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന കുരിശിന്‍റെ ശുശ്രൂഷ (സഹനങ്ങൾ) ചെയ്യാൻ ഒരുക്കമല്ലതാനും. എന്നാൽ, ഒരു ക്രിസ്തുശിഷ്യന്‍റെ അനിവാര്യതകളിൽ ഒന്നാണ് സഹനശുശ്രൂഷ.
യേശുവിന്‍റെ ജീവിതത്തിൽ
യേശുവിന്‍റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ ശൂന്യവൽക്കരണമായിരുന്നു അവിടുത്തെ മനുഷ്യാവതാരവും പീഡാനുഭവവും ക്രൂശുമരണവും. മനുഷ്യൻ ഒരു കൃമിയായിത്തീരുന്നതിനെക്കാൾ എത്രയോ വലുതായിരുന്നു അവിടുന്ന് ഇതിനുവേണ്ടി ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവന്ന സഹനം.
ദൈവപിതാവിനോട് പൂർണമായും വിധേയത്വം പാലിച്ചിരുന്ന അവിടുത്തെ ജീവിതം പിതാവിന്‍റെ മുൻപിൽ തോരാത്ത കണ്ണുനീരിന്‍റെയും നിലയ്ക്കാത്ത വിലാപത്തിന്‍റേതുമായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ നമുക്കത്ഭുതം തോന്നും. എന്നാൽ, വചനങ്ങൾ അവിടുത്തെ കണ്ണുനീരിന്‍റെ ശുശ്രൂഷയെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം പറയുന്നു, ''തന്‍റെ ഐഹികജീവിതകാലത്തു ക്രിസ്തു മരണത്തിൽ നിന്നു തന്നെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിവുള്ളവനു കണ്ണുനീരോടും വലിയ വിലാപത്തോടും കൂടെ പ്രാർത്ഥനകളും യാചനകളും സമർപ്പിച്ചു... പുത്രനായിരുന്നിട്ടും തന്‍റെ സഹനത്തിലൂടെ അവൻ അനുസരണം അഭ്യസിച്ചു'' (ഹെബ്രാ.5:7-8). ഇത് ദൈവപിതാവിന്‍റെ ജ്ഞാനത്തിലുരുവായ അമൂല്യമായ പദ്ധതിയായിരുന്നു. ''ആർക്കുവേണ്ടിയും ആരുമൂലവും എല്ലാം നിലനില്‍ക്കുന്നുവോ, ആര് അനേകം പുത്രന്മാരെ മഹത്വത്തിലേക്കു നയിക്കുന്നുവോ ആ രക്ഷയുടെ കർത്താവിനെ അവിടുന്നു സഹനംവഴി പരിപൂർണനാക്കുക തികച്ചും ഉചിതമായിരുന്നു'' (ഹെബ്രാ.2:10).
മാതാവിന്‍റെ പങ്ക്
ഇത്തരുണത്തിൽ നോക്കിയാൽ മാതാവിന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ ശുശ്രൂഷയും സഹനശുശ്രൂഷയായിരുന്നു. ഈശോ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായ നിമിഷം മുതൽ യേശുവിന്‍റെ മരണം വരെ പരിശുദ്ധ അമ്മ നടത്തിയത് തന്‍റെ പ്രിയപുത്രന്‍റെ കുരിശിലെ യാഗത്തോടു ചേർന്നുള്ള സഹനബലിയായിരുന്നു. കന്യകയായിരിക്കേ, പുരുഷസംസർഗമില്ലാതെ ഗർഭം ധരിക്കേണ്ടിവന്ന അവസ്ഥയും അതിനോടു ചേർന്നുള്ള സഹനങ്ങളും ഉണ്ണിയുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം, തികഞ്ഞ ദാരിദ്ര്യാരൂപിയിലുള്ള ജീവിതം, യൗസേപ്പ് പിതാവിന്‍റെ മരണം, യേശുവി ന്‍റെ പരസ്യശുശ്രൂഷാ കാലഘട്ടത്തിൽ നടത്തിയ ഏകാന്തജീവിതം, കാൽവരിയിൽ യേശു സഹിച്ച പീഡകളെ ഹൃദയത്തിലേന്തി നടത്തിയ സഹനം... പക്ഷേ, അമ്മ പരിഭവിച്ചില്ല, പിന്തിരിഞ്ഞില്ല. എന്തുകൊണ്ടിങ്ങനെ എന്നു ചോദിച്ചില്ല. പൂർണമായും ദൈവതിരുമനസിന് കീഴ്‌വഴങ്ങി.
യേശുശിഷ്യന്മാരുടെ സഹനശുശ്രൂഷ
പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ നിറഞ്ഞ യേശുശിഷ്യന്മാർ അത്ഭുതങ്ങളും അടയാളങ്ങളും പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവവചനപ്രഘോഷണവുമായി സ്വദേശത്തും വിദേശത്തും ചുറ്റിനടക്കുന്ന കാഴ്ച ഏറെ മനോഹരമാണ്. എന്നാൽ, അവർ നയിച്ചിരുന്ന വചനശുശ്രൂഷകളെയുംകാൾ കരുത്തുറ്റതായിരുന്നു അവരുടെ സഹനങ്ങൾ. അവർ കടന്നുപോയ തീവ്രമായ സഹനങ്ങളെപ്പറ്റി ലേഖനഭാഗങ്ങളിൽ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. ''എന്നാൽ, പരമമായ ശക്തി ഞങ്ങളുടേതല്ല ദൈവത്തിന്‍റേതാണ് എന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഈ നിധി മൺപാത്രങ്ങളിലാണ് ഞങ്ങൾക്കു ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഞങ്ങൾ എല്ലാവിധത്തിലും ഞെരുക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും തകർക്കപ്പെടുന്നില്ല. വിഷമിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും, ഭഗ്നാശരാകുന്നില്ല. പീഡിപ്പി ക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും പരിത്യക്തരാകുന്നില്ല. അടിച്ചു വീഴ്ത്തപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും, നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല. യേശുവിന്‍റെ ജീവൻ ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നതിന് അവിടുത്തെ മരണം ഞങ്ങൾ എല്ലായ്‌പ്പോഴും ശരീരത്തിൽ സംവഹിക്കുന്നു'' (2 കോറി.4:7-11).
ശുശ്രൂഷാജീവിതത്തിൽ മാത്രമല്ല, അവരുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും അവർ തീവ്രതയേറിയ സഹനങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയിരുന്നു. അതേക്കുറിച്ച് പൗലോസ്ശ്ലീഹാ ഇപ്രകാരം എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ''...സഭയാകുന്ന തന്‍റെ ശരീരത്തെപ്രതി ക്രിസ്തുവിനു സഹിക്കേണ്ടിവന്ന പീഡകളുടെ കുറവ് ഞാൻ എന്‍റെ ശരീരത്തിൽ നികത്തുന്നു'' (കൊളോ.1:24). അപ്പസ്‌തോലന്മാരുടെ ജീവിതം വലിയ സഹനങ്ങളിലൂടെയാണ് കടന്നുപോയത്.
വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം
വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യായുടെയും വിശുദ്ധ അൽഫോൻസാമ്മയുടെയും ജീവിതം പരിശോധിച്ചാലും കാണാൻ കഴിയുന്നത് ക്രൂശിനോടുള്ള ഒന്നാകലാണ്. ഇവരുടെ മാത്രമല്ല, ക്രിസ്തുവിനെ പിഞ്ചെന്ന എല്ലാ വിശുദ്ധരുടെയും ജീവിതങ്ങൾ സഹനഗാഥകളായിരുന്നു.
ചില കുടുംബങ്ങളുടെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി സഹിക്കാനായി ചിലരെ ദൈവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ചില സന്യാസസമൂഹങ്ങളുടെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി സഹിക്കാനായി നിഷ്‌കളങ്കരായ ചിലരെ ദൈവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. സഭയുടെ രക്ഷയ്ക്കും നിലനില്പിനും വേണ്ടി സഹിക്കുവാനായി ചില വ്യക്തികൾക്ക് കർത്താവ് വലിയ അഭിഷേകം കൊടുക്കുന്നു. ഇത് സഭയുടെ തുടക്കം മുതൽ എല്ലാക്കാലങ്ങളിലും ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. നാം തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നുമാത്രം. എല്ലാക്കാലത്തും സഭയെ താങ്ങിനിർത്തിയ സഹനശുശ്രൂഷകർ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇന്നും അത് തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
പഴയനിയമകാലത്തെ പ്രവാചകന്മാരുടെ ജീവിതവും സഹനത്തിന്‍റെ വഴിത്താരകളിലായിരുന്നു. ഇതുപോലെ നമുക്ക് നല്‍കപ്പെടുന്ന സഹനങ്ങളിലൂടെ നമ്മുടെ ജീവിതവും മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതവും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുകയാണ്. ഇതു തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്തവർ പരാതി പറഞ്ഞും നിരാശപ്പെട്ടും തങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അമൂല്യമായ സഹനങ്ങളുടെ പുണ്യം നഷ്ടപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പൗലോസ്ശ്ലീഹാ തിമോത്തിയോസിനെഴുതിയ ലേഖനത്തിൽ കണ്ണുനീരിന്‍റെ വഴിയിലൂടെ കടന്നുപോയ തിമോത്തിയോസിനെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ''യേശുക്രിസ്തുവിന്‍റെ നല്ല പടയാളികളെപ്പോലെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിക്കുക'' (2 തിമോത്തി. 2:3). നാം ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ളവരാകുന്നുവെന്നും ലോകം മുഴുവൻ ദുഷ്ടന്‍റെ ശക്തിവലയത്തിലാണെന്നും (1 യോഹ.5:19) വചനം ഓർമപ്പെടുത്തുന്നു. നാം ഈ ലോകത്തിന്‍റെതായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇഹത്തിൽ നമുക്ക് കഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാവുകയില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ, നമ്മൾ ദൈവത്തിൽനിന്നും ഉള്ളവരായതുകൊണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ നാം കഷ്ടങ്ങളെ നേരിട്ടേതീരൂ.
''ലോകം നിങ്ങളെ ദ്വേഷിച്ചുവെങ്കിൽ അത് അതിനുമുൻപേ എന്നെ ദ്വേഷിച്ചുവെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊള്ളുവിൻ. നിങ്ങൾ ലോകത്തിന്‍റേതായിരുന്നുവെങ്കിൽ ലോകം സ്വന്തമായതിനെ സ്‌നേഹിക്കുമായിരുന്നു. നിങ്ങൾ ലോകത്തിന്‍റേതല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ നിങ്ങളെ ലോകത്തിൽനിന്നും എടുത്തതുകൊണ്ട് ലോകം നിങ്ങളെ ദ്വേഷിക്കുന്നു'' (യോഹ.15:18-20). ക്രിസ്തുവിനോടൊത്തുള്ള ജീവിതം സൗഭാഗ്യകരമാണ്. പക്ഷേ, ആ സൗ ഭാഗ്യം ലോകത്തിന്‍റെ മാനദണ്ഡങ്ങൾ അനുസരിച്ചുള്ളതല്ല. ''യേശുക്രിസ്തുവിനോട് ഐക്യപ്പെട്ട് വിശുദ്ധ ജീവിതം നയിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെല്ലാം പീഡിപ്പിക്കപ്പെടും. അതേസമയം ദുഷ്ടരും കപടനാട്യക്കാരും വഞ്ചിച്ചും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടും അടിക്കടി അധഃപതിക്കും'' (2 തിമോത്തി. 3:12-13).
അതുകൊണ്ട് ഈ ലോകത്തിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ ന മ്മൾ സഹിക്കേണ്ടിവരുന്ന എല്ലാ കഷ്ടങ്ങളെയും ദൈവസ്തുതികളായി അർപ്പിക്കാം. ദൈവം തരുന്ന സഹനങ്ങളെ നന്ദിയോടെ സ്വീകരിക്കാം. നമ്മുടെ പൗരത്വം സ്വർഗത്തിലാണ്. സഹനങ്ങളിൽ സ്ഥിരതയുള്ളവരായി നിന്നുകൊണ്ട് സ്വർഗത്തിൽ നമുക്ക് നിക്ഷേപങ്ങൾ കരുതിവയ്ക്കാം. എന്തെന്നാൽ ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ മാത്രമല്ല അവനുവേണ്ടി സഹിക്കാൻകൂടിയുള്ള അനുഗ്രഹം അവനെപ്രതി നിങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു.
No comments:
Post a Comment