Sleeha September 2013
Written by ഫാ.സെബി കാഞ്ഞിലശേരി
നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ വളര്‍ന്നുവന്ന് പിന്നീട് ഒരു വലിയ തിരുനാളായി മാറിയതാണ് വി. കുരിശിന്റെ പുകഴ്ചയുടെ തിരുനാള്‍. ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശുമരണവും, പീഢാസഹവനും മുഖ്യമായ ചിന്താവിഷയങ്ങളായി തീരുന്ന തിരുനാളാണ് അത്. ചരിത്രത്തിന്‍റെ ഗതികളില്‍ ഈ തിരുനാളിന് രണ്ട് വലിയ സംഭവവികാസങ്ങള്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്.
ഒന്നാമത്തേത്-ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശ്യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഏത് എന്ന് കണ്ടെത്തുന്ന സംഭവമാണ്. ഒരു ചരിത്രകഥയായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുമ്പോഴും അത് നല്‍കുന്ന ചിന്തകള്‍ ആത്മീയമായി ഒരുവനെ വളര്‍ത്തുവാന്‍ പോന്നവയാണ്. രോഗസൗഖ്യമാണ് യഥാര്‍ത്ഥ കുരിശ് കണ്ടെത്തുന്നതിന് നിദാനമായി പറഞ്ഞുവയ്ക്കു ന്നത്. ഈ രോഗസൗഖ്യം ഒരുവന്‍റെ ശരീരസ്ഥിതിയില്‍ നിന്ന് സൗഖ്യത്തിലേക്കുള്ള പ്ര യാണത്തിന്‍റെ ചാലകശക്തിയായി കുരിശ് നിലകൊള്ളുന്നു എന്നതാണ്.
രണ്ടാമത്തേത്- കുരിശ് ക്രൈസ്തവന്റെ അടയാളമായും, ആവരണവുമായി മാറുന്നു എന്നതാണ്. കുരിശ്ധരിച്ചവന്‍ ക്രൈസ്തവനാണ് എന്ന് പൊതുവായി പറയുമ്പോഴും ഓരോ മനുഷ്യനും അവന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ദൈവാവബോധം ജനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു അടയാളം ആവരണമായി സ്വീകരിക്കുന്നു എന്നതാണ് വിവക്ഷ. ദൈവവചനം ഈ ചിന്തകള്‍ക്ക് പിന്‍ബലം നല്‍കുന്നു.
(a) 1 കോറി 1 : 18-31
ലോകത്തിന്‍റെ ദൃഷ്ടിയില്‍ മൗഢ്യം എന്ന് തോന്നപ്പിക്കുന്നതാണ് കുരിശിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്ന് വി. പൗലോസ്ശ്ലീഹ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. പക്ഷെ അത് രക്ഷയുടെ അടയാളവും അച്ചാരവുമാണ്. യേശുക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചല്ലാതെ, അതും ക്രൂശിതനായവനെക്കുറിച്ചല്ലാതെ മറ്റൊരു അറിവും അറിയേണ്ടതല്ലെന്നും ശ്ലീഹ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവശാസ്ത്രരഹസ്യവും കുരിശിന്റെ സ്വീകരണവും തിരസ്‌കരണവുമായി ഇഴചേര്‍ന്നിരിക്കു ന്നു. ഒരേ ലളിതവും ഗഹനവുമായിരിക്കുന്നതി നാല്‍ കുരിശ് ഒരേ സമയം മനുഷ്യന് മഹത്വ
ത്തിന്‍റെ നീലാകാശവുമായിമാറുന്നു. ഏദന്‍ തോട്ടത്തില്‍ കുരിശിന്റെ പ്രാഗ്‌രൂപം ജീവന്‍റെവൃക്ഷമായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍,
അത്നന്മതിന്മകളുടെ ഒരു വ്യവച്ഛേദിതമായ അപ നിര്‍മ്മിതിയായി ഗണിക്കപ്പെട്ടു; പിന്നീട്, ഏതൊരു
മരണത്തിനും പ്രദാനം ചെയ്യാന്‍ സാദ്ധ്യതയേകുമാറ് ലംബമായും തിരശ്ചീനമായും ബന്ധിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു
പ്രതീകമായി മാറ്റപ്പെട്ടു.
(b) 2 കോറി 1 : 3-11
ക്രിസ്തുവിന്‍റെ സഹനത്തിലുള്ള പങ്കാളിത്തം വ ഴി അവിടുത്തെ സമാശ്വാസത്തിലും നാം പങ്കാ ളികളാക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു കുരിശ്ഭാരം സമ്മാനി ക്കുന്നുവെങ്കില്‍ അതിന്‍റെ ഭാരം ചുമലുകളെ ബലപ്പെടുത്തുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ വ്യക്തിയെ ദൃഢപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന്റെ നിശ്ചയദാര്‍ഢ്യത്തെയും, വിശ്വാസസ്ഥിരതയേയും, ഉരച്ചറിയുന്നതിന് മാനദണ്ഡമാകേണ്ടത് അവന്‍ ചുമന്ന കുരിശുകളുടെ എണ്ണവും, ഭാരവുമാണ്; കാരണം കുരിശില്ലാതെ കിരീടമില്ല.
നന്മതിന്മകളുടെ ആകര്‍ഷണവും, വികര്‍ഷണവും വ്യക്തികളുടെ ജീവിതത്തെ സ്വാധീനിക്കു മ്പോള്‍ പലതായി മുറിക്കപ്പെടും, ചിതറിക്കപ്പെ ട്ടുപോകുന്ന വ്യക്തികള്‍ക്കും, സമൂഹങ്ങള്‍ക്കും ഒന്നിപ്പിന്‍റെ അടയാളമായി കുരിശ് മാറ്റപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ കുരിശുവഴി ഒരേ ശരീരത്തില്‍ അനുരഞ്ജനം സാദ്ധ്യമാകുന്നു. രക്ഷകനായ ദൈവത്തിന്റെ നന്മയും സ്‌നേഹം നിറഞ്ഞ കാരുണ്യവും വെളിപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രതിബിംബമായി അപ്പോള്‍ കുരിശ് ഉയര്‍ത്തപ്പെടുന്നു.
മുന്നറിയിപ്പ്: ഒരിക്കല്‍ പ്രകാശം ലഭിക്കുകയും സ്വര്‍ഗ്ഗീയസമ്മാനം ആസ്വദിച്ചറിയുകയും പരിശുദ്ധാത്മാവില്‍ പങ്കുകാരാവുകയും ദൈവവച നത്തിന്റെ നന്മയും വരാനിരിക്കുന്ന യുഗത്തി ന്റെ ശക്തിയും രുചിച്ചറിയുകയും ചെയ്തവര്‍ വീ ണുപോവുകയാണെങ്കില്‍ അവരെ അനുതാപ ത്തിലേക്ക് പുനരാനയിക്കുക അസാധ്യമാണ്. കാരണം, അവര്‍ ദൈവപുത്രനെ സ്വമനസ്സാ അധിക്ഷേപിക്കുകയും വീണ്ടും കുരിശില്‍ തറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.
(c) ഫിലി 2/1-11
ഒരു ശൂന്യവല്‍ക്കരണത്തിന്‍റെ ആദ്ധ്യാത്മികതയിലേക്ക് നാട്ടപ്പെട്ട കുരിശ് അതിന്‍റെ ല ക്ഷ്യം കൊണ്ട് നമ്മെ ആകര്‍ഷിക്കുകയും ഒപ്പം അതിന്‍റെ ഗരിമകൊണ്ട് നമ്മെ ഭയവിഹ്വലരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അത്രമേല്‍ നഗ്നമാണ് കുരിശ്. അതില്‍ ഒന്നും ഒളിച്ചുവയ്ക്കാനില്ല; അതി ല്‍ ഒന്നും മറച്ചുവയ്ക്കാനുമില്ല. എന്നാല്‍ കുരിശിന്റെ പാഠങ്ങള്‍ എന്നും ആരംഭിക്കുകയും ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഭൗതികജീവിത യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ വളര്‍ച്ചയ്ക്കുള്ള പ്രതിബന്ധമായി കുരിശ് ചിന്തിക്കപ്പെടു മ്പോള്‍ അതിഭൗതികജീവിതത്തിന്‍റെ മൂലക്കല്ല് കുരിശാണെന്ന് തിരിച്ചറിവുള്ളവരെയാണ് തിരുസ്സഭയില്‍ വിശുദ്ധര്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്.
(b) 2 കോറി 1 : 3-11
ക്രിസ്തുവിന്‍റെ സഹനത്തിലുള്ള പങ്കാളിത്തം വ ഴി അവിടുത്തെ സമാശ്വാസത്തിലും നാം പങ്കാ ളികളാക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു കുരിശ്ഭാരം സമ്മാനി ക്കുന്നുവെങ്കില്‍ അതിന്‍റെ ഭാരം ചുമലുകളെ ബലപ്പെടുത്തുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ വ്യക്തിയെ ദൃഢപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന്റെ നിശ്ചയദാര്‍ഢ്യത്തെയും, വിശ്വാസസ്ഥിരതയേയും, ഉരച്ചറിയുന്നതിന് മാനദണ്ഡമാകേണ്ടത് അവന്‍ ചുമന്ന കുരിശുകളുടെ എണ്ണവും, ഭാരവുമാണ്; കാരണം കുരിശില്ലാതെ കിരീടമില്ല.
നന്മതിന്മകളുടെ ആകര്‍ഷണവും, വികര്‍ഷണവും വ്യക്തികളുടെ ജീവിതത്തെ സ്വാധീനിക്കു മ്പോള്‍ പലതായി മുറിക്കപ്പെടും, ചിതറിക്കപ്പെ ട്ടുപോകുന്ന വ്യക്തികള്‍ക്കും, സമൂഹങ്ങള്‍ക്കും ഒന്നിപ്പിന്‍റെ അടയാളമായി കുരിശ് മാറ്റപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ കുരിശുവഴി ഒരേ ശരീരത്തില്‍ അനുരഞ്ജനം സാദ്ധ്യമാകുന്നു. രക്ഷകനായ ദൈവത്തിന്റെ നന്മയും സ്‌നേഹം നിറഞ്ഞ കാരുണ്യവും വെളിപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രതിബിംബമായി അപ്പോള്‍ കുരിശ് ഉയര്‍ത്തപ്പെടുന്നു.
മുന്നറിയിപ്പ്: ഒരിക്കല്‍ പ്രകാശം ലഭിക്കുകയും സ്വര്‍ഗ്ഗീയസമ്മാനം ആസ്വദിച്ചറിയുകയും പരിശുദ്ധാത്മാവില്‍ പങ്കുകാരാവുകയും ദൈവവച നത്തിന്റെ നന്മയും വരാനിരിക്കുന്ന യുഗത്തി ന്റെ ശക്തിയും രുചിച്ചറിയുകയും ചെയ്തവര്‍ വീ ണുപോവുകയാണെങ്കില്‍ അവരെ അനുതാപ ത്തിലേക്ക് പുനരാനയിക്കുക അസാധ്യമാണ്. കാരണം, അവര്‍ ദൈവപുത്രനെ സ്വമനസ്സാ അധിക്ഷേപിക്കുകയും വീണ്ടും കുരിശില്‍ തറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.
(c) ഫിലി 2/1-11
ഒരു ശൂന്യവല്‍ക്കരണത്തിന്‍റെ ആദ്ധ്യാത്മികതയിലേക്ക് നാട്ടപ്പെട്ട കുരിശ് അതിന്‍റെ ല ക്ഷ്യം കൊണ്ട് നമ്മെ ആകര്‍ഷിക്കുകയും ഒപ്പം അതിന്‍റെ ഗരിമകൊണ്ട് നമ്മെ ഭയവിഹ്വലരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അത്രമേല്‍ നഗ്നമാണ് കുരിശ്. അതില്‍ ഒന്നും ഒളിച്ചുവയ്ക്കാനില്ല; അതി ല്‍ ഒന്നും മറച്ചുവയ്ക്കാനുമില്ല. എന്നാല്‍ കുരിശിന്റെ പാഠങ്ങള്‍ എന്നും ആരംഭിക്കുകയും ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഭൗതികജീവിത യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ വളര്‍ച്ചയ്ക്കുള്ള പ്രതിബന്ധമായി കുരിശ് ചിന്തിക്കപ്പെടു മ്പോള്‍ അതിഭൗതികജീവിതത്തിന്‍റെ മൂലക്കല്ല് കുരിശാണെന്ന് തിരിച്ചറിവുള്ളവരെയാണ് തിരുസ്സഭയില്‍ വിശുദ്ധര്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്.
വെറുതെയല്ല നാം ഒന്നും വിശുദ്ധരാകാത്തത്. കുരിശിലെ പീഢാനുഭവത്തെയും
മരണത്തെയും പറ്റി ധ്യാനിക്കുവാനും ആന്തരികവും വ്യക്തിപരവുമായ
പരിഹാരകൃത്യങ്ങളോട് ബാഹ്യ മായും സാമൂഹികവുമായ സേവനങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത്
ധന്യമാക്കുവാന്‍ നമുക്ക് പുതിയ പാഠങ്ങള്‍ പഠിക്കാം.
ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥന: കുരിശില്‍ കിടന്നുകൊണ്ട് നീ ആത്മബലിയര്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍, നിന്റെ പീഢകളോട് തന്നെത്തന്നെ സംയോജിപ്പിച്ചും അനു സരണം, വിശ്വാസം, ശരണം, ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന ഉപവി എന്നിവ വഴി അനിതരസാധാരണമാ യ രീതിയില്‍ നിന്നോട് സഹകരിക്കുവാന്‍ എന്നെ നിയോഗിക്കണമെ.
(d) റോമ 8/1-17
കുരിശ് ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ക്ഷ ണമാണ്. അത് ആത്മാവിലുള്ള ജീവിതം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അതും നവമായ ജീവിതമാണ്. ജീവനിലേക്കും സമാധാനത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നതാണ് ആ ജീവിതം. കുരിശില്‍ ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടവന്‍ ക്രിസ്തുവായിരു ന്നു. അവന്‍ ദൈവമായിരുന്നു. കുരിശില്‍ ഉ യര്‍ത്തപ്പെട്ടവന്‍ തന്റെ ജീവിതമാണ് ഉയര്‍ ത്തിപ്പിടിച്ചത്, അത് പരസ്യമായ ഒരു സാക്ഷ്യമാണ്. എല്ലാം സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടതിന്‍റെയും, എ ല്ലാം നവീകരിക്കപ്പെട്ടതിന്റെയും ഉത്തമസാ ക്ഷ്യം. അതിലും വലിയ ഒരു സാക്ഷ്യമില്ല. അവന്‍ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ, സ്വന്തമായി മാറുന്നു. ഇനി അവന്‍ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെതാണ്; ആ ജീവിതത്തിലേക്ക് അവന്‍ മാറ്റപ്പെടുന്നു. ക്രൈസ്തവന്റെ ജീവിതം കുരിശിനോട് ചേര്‍ത്ത് വയ്ക്കുമ്പോള്‍ മാത്രമേ, കുരിശില്‍ ഉയര്‍ത്തപ്പെ ടുമ്പോള്‍ മാത്രമേ നവീകരിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു. അത് വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു, അത് വിമലീക രിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു. അപ്പോള്‍ അത് ഒരു പരസ്യമായ സാക്ഷ്യമായി മാറുന്നു. മത്തായി സുവിശേഷകന്‍ പറയുന്നതുപോലെ മലമേല്‍ പണിതുയര്‍ത്തിയ പട്ടണം പോലെയും, പീഠത്തില്‍ കൊളുത്തി വയ്ക്കപ്പെട്ട ദീപംപോലെയും. അത് ഒരുവന്‍ ആന്തരികമായ പരിവര്‍ത്തനത്തിന് വിധേയനാകേണ്ടതുണ്ട്; നവീകരിക്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്. അവന്റെ ജീവിതം ശരീരത്തില്‍ നിന്ന് ആത്മാവിലേക്ക് ഒരു പരിക്രമണം ചെയ്യേണ്ട തുണ്ട്. അത് ഒരു വെല്ലുവിളി തന്നെയാണ്.
(e) ഹെബ്രാ: 2/10-17
കുരിശിന്റെ പുകഴ്ചയുടെ തിരുനാള്‍ ഒരു ക്ഷണമാണ് ക്രൈസ്തവര്‍ക്ക് നല്‍കുന്നത്. സഹനം വഴി പരിപൂര്‍ണ്ണരാക്കപ്പെടാനുള്ള വിളിയാണത്. ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ, സഹോദരസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ, പ്രപഞ്ചസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ പരിപ്രേക്ഷ്യമാണത്. ഒരു ചിന്ത, ഒരു വാക്ക്,ഒരു പ്രവൃത്തി എന്നിവയെല്ലാം നിലനില്‍ക്കുന്നതും, കടന്നുപോകുന്നതും, ദൈവം, സഹോദരന്‍, പ്രപഞ്ചം എന്നീ മൂന്ന് പ്രാപഞ്ചികയാഥാര്‍ത്ഥ്യം നമ്മുടെ ഉള്ളായ്മയിലൂടെയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവ ഫലസംദായകമാകണമെങ്കില്‍ അവയില്‍ നിന്ന് നന്മയുടെ പലങ്ങള്‍ ഉളവാ ക്കേണ്ടതുണ്ട്; ഏത് ഫലവും ഉണ്ടാകുന്നത്, ഏതൊരു പുഷ്പവും വിരിയുന്നത്, ഒരു കിഴടങ്ങ ലിലൂടെയും, ഒരു പുനര്‍ക്രമീകരണത്തിലൂടെയുമാണ്. അതാകട്ടെ ഒരു വേദനയും, ചലവനും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. കുരിശില്‍ തറക്കപ്പെടുന്ന ക്രൈസ്തവന്‍ മാത്രമാണ് ഈ ഫലങ്ങള്‍ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഫലദായ കമായ കാലം എന്നത് കുരിശിന്റെ പാതയി ലെ അനുദിന പരിക്രമണമാണ്. സഹനം അല്ലെങ്കില്‍ വേദന എന്നതിന് അതിനാല്‍ ഒരുവന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ അവിഭാജ്യമായ ഘടകമായി മാറുകയും, അത്, നന്മയുടെ ഫലങ്ങളാ യി രൂപാന്തരപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അത് മുപ്പത് മേനിയാകാം, അറുപത് മേനിയാകാം, നൂറ് മേനിയാകാം.
കുരിശിന്റെ ജീവശാസ്ത്രം
ജീവനുള്ളതാണ് കുരിശ്. കാരണം അത് ഒരു ജീവിക്കുന്ന വ്യക്തിയുടെ അവിഭാജ്യഘടകവും, ആത്മബലവുമാണ്. ഒരു കുരിശ് ഏന്തുന്നവര്‍ തന്റെ ജീവന്‍റെ ഒരു അംശമാണ് അതിലേക്ക് സമര്‍പ്പിക്കുന്നത്. കുരിശ് അവന്റെ ജീവന്‍റെ ഭാഗമായി മാറുന്നു. അതിനാല്‍ ജീവനിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാത്ത കുരിശ് മൃതമാണ്; അല്ലെങ്കില്‍ കുരിശില്‍ എത്തിച്ചേരാത്ത ജീവിതം മൃതമാണ്, അചേതനമാണ്. മനുഷ്യദൃഷ്ടിയില്‍ കുരിശിന്റെ ചിത്രം അചേതനമാണെങ്കില്‍ അത് ജീവിക്കു വന്നവനായ ദൈവത്തിന്റെ ജ്വലിക്കുന്ന രൂപമായി മാറ്റപ്പെടുന്നത്, ഉള്ളില്‍ ദൈവവചനത്തിന്‍റെ സജീവത സൂക്ഷിക്കുന്ന മനുഷ്യന്റെ ഹൃ ദയനിലങ്ങളിലാണ്.
ഫ്രാന്‍സിസ് മാര്‍പാപ്പ ലോകയുവജന സമ്മേ ളനത്തില്‍ ചോദിച്ച മൂന്നു ചോദ്യങ്ങളും ഇത്ത
ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥന: കുരിശില്‍ കിടന്നുകൊണ്ട് നീ ആത്മബലിയര്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍, നിന്റെ പീഢകളോട് തന്നെത്തന്നെ സംയോജിപ്പിച്ചും അനു സരണം, വിശ്വാസം, ശരണം, ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന ഉപവി എന്നിവ വഴി അനിതരസാധാരണമാ യ രീതിയില്‍ നിന്നോട് സഹകരിക്കുവാന്‍ എന്നെ നിയോഗിക്കണമെ.
(d) റോമ 8/1-17
കുരിശ് ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ക്ഷ ണമാണ്. അത് ആത്മാവിലുള്ള ജീവിതം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അതും നവമായ ജീവിതമാണ്. ജീവനിലേക്കും സമാധാനത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നതാണ് ആ ജീവിതം. കുരിശില്‍ ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടവന്‍ ക്രിസ്തുവായിരു ന്നു. അവന്‍ ദൈവമായിരുന്നു. കുരിശില്‍ ഉ യര്‍ത്തപ്പെട്ടവന്‍ തന്റെ ജീവിതമാണ് ഉയര്‍ ത്തിപ്പിടിച്ചത്, അത് പരസ്യമായ ഒരു സാക്ഷ്യമാണ്. എല്ലാം സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടതിന്‍റെയും, എ ല്ലാം നവീകരിക്കപ്പെട്ടതിന്റെയും ഉത്തമസാ ക്ഷ്യം. അതിലും വലിയ ഒരു സാക്ഷ്യമില്ല. അവന്‍ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ, സ്വന്തമായി മാറുന്നു. ഇനി അവന്‍ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെതാണ്; ആ ജീവിതത്തിലേക്ക് അവന്‍ മാറ്റപ്പെടുന്നു. ക്രൈസ്തവന്റെ ജീവിതം കുരിശിനോട് ചേര്‍ത്ത് വയ്ക്കുമ്പോള്‍ മാത്രമേ, കുരിശില്‍ ഉയര്‍ത്തപ്പെ ടുമ്പോള്‍ മാത്രമേ നവീകരിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു. അത് വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു, അത് വിമലീക രിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു. അപ്പോള്‍ അത് ഒരു പരസ്യമായ സാക്ഷ്യമായി മാറുന്നു. മത്തായി സുവിശേഷകന്‍ പറയുന്നതുപോലെ മലമേല്‍ പണിതുയര്‍ത്തിയ പട്ടണം പോലെയും, പീഠത്തില്‍ കൊളുത്തി വയ്ക്കപ്പെട്ട ദീപംപോലെയും. അത് ഒരുവന്‍ ആന്തരികമായ പരിവര്‍ത്തനത്തിന് വിധേയനാകേണ്ടതുണ്ട്; നവീകരിക്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്. അവന്റെ ജീവിതം ശരീരത്തില്‍ നിന്ന് ആത്മാവിലേക്ക് ഒരു പരിക്രമണം ചെയ്യേണ്ട തുണ്ട്. അത് ഒരു വെല്ലുവിളി തന്നെയാണ്.
(e) ഹെബ്രാ: 2/10-17
കുരിശിന്റെ പുകഴ്ചയുടെ തിരുനാള്‍ ഒരു ക്ഷണമാണ് ക്രൈസ്തവര്‍ക്ക് നല്‍കുന്നത്. സഹനം വഴി പരിപൂര്‍ണ്ണരാക്കപ്പെടാനുള്ള വിളിയാണത്. ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ, സഹോദരസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ, പ്രപഞ്ചസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ പരിപ്രേക്ഷ്യമാണത്. ഒരു ചിന്ത, ഒരു വാക്ക്,ഒരു പ്രവൃത്തി എന്നിവയെല്ലാം നിലനില്‍ക്കുന്നതും, കടന്നുപോകുന്നതും, ദൈവം, സഹോദരന്‍, പ്രപഞ്ചം എന്നീ മൂന്ന് പ്രാപഞ്ചികയാഥാര്‍ത്ഥ്യം നമ്മുടെ ഉള്ളായ്മയിലൂടെയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവ ഫലസംദായകമാകണമെങ്കില്‍ അവയില്‍ നിന്ന് നന്മയുടെ പലങ്ങള്‍ ഉളവാ ക്കേണ്ടതുണ്ട്; ഏത് ഫലവും ഉണ്ടാകുന്നത്, ഏതൊരു പുഷ്പവും വിരിയുന്നത്, ഒരു കിഴടങ്ങ ലിലൂടെയും, ഒരു പുനര്‍ക്രമീകരണത്തിലൂടെയുമാണ്. അതാകട്ടെ ഒരു വേദനയും, ചലവനും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. കുരിശില്‍ തറക്കപ്പെടുന്ന ക്രൈസ്തവന്‍ മാത്രമാണ് ഈ ഫലങ്ങള്‍ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഫലദായ കമായ കാലം എന്നത് കുരിശിന്റെ പാതയി ലെ അനുദിന പരിക്രമണമാണ്. സഹനം അല്ലെങ്കില്‍ വേദന എന്നതിന് അതിനാല്‍ ഒരുവന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ അവിഭാജ്യമായ ഘടകമായി മാറുകയും, അത്, നന്മയുടെ ഫലങ്ങളാ യി രൂപാന്തരപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അത് മുപ്പത് മേനിയാകാം, അറുപത് മേനിയാകാം, നൂറ് മേനിയാകാം.
കുരിശിന്റെ ജീവശാസ്ത്രം
ജീവനുള്ളതാണ് കുരിശ്. കാരണം അത് ഒരു ജീവിക്കുന്ന വ്യക്തിയുടെ അവിഭാജ്യഘടകവും, ആത്മബലവുമാണ്. ഒരു കുരിശ് ഏന്തുന്നവര്‍ തന്റെ ജീവന്‍റെ ഒരു അംശമാണ് അതിലേക്ക് സമര്‍പ്പിക്കുന്നത്. കുരിശ് അവന്റെ ജീവന്‍റെ ഭാഗമായി മാറുന്നു. അതിനാല്‍ ജീവനിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാത്ത കുരിശ് മൃതമാണ്; അല്ലെങ്കില്‍ കുരിശില്‍ എത്തിച്ചേരാത്ത ജീവിതം മൃതമാണ്, അചേതനമാണ്. മനുഷ്യദൃഷ്ടിയില്‍ കുരിശിന്റെ ചിത്രം അചേതനമാണെങ്കില്‍ അത് ജീവിക്കു വന്നവനായ ദൈവത്തിന്റെ ജ്വലിക്കുന്ന രൂപമായി മാറ്റപ്പെടുന്നത്, ഉള്ളില്‍ ദൈവവചനത്തിന്‍റെ സജീവത സൂക്ഷിക്കുന്ന മനുഷ്യന്റെ ഹൃ ദയനിലങ്ങളിലാണ്.
ഫ്രാന്‍സിസ് മാര്‍പാപ്പ ലോകയുവജന സമ്മേ ളനത്തില്‍ ചോദിച്ച മൂന്നു ചോദ്യങ്ങളും ഇത്ത
രുണത്തില്‍ ചിന്തനീയമാണ്.
1. നിങ്ങള്‍ എന്താണ് കുരിശില്‍ അവശേഷിപ്പി ച്ചുപോരുന്നത്?
2. കുരിശ്ശേന്താണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് സമ്മാനിച്ചത്?
3. കുരിശ് നിങ്ങളെ എന്താണ് പഠിപ്പിച്ചത് ?
മാര്‍പാപ്പ നല്‍കുന്ന ഉത്തരം ഗമനവും, ലളിത വുമാണ്. 'മറ്റാര്‍ക്കും തരാനാവാത്ത നിധിയാണ് ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശ് നമുക്ക് തരുന്നത്-ദൈവത്തിന്റെ അചഞ്ചല സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ ഉറപ്പ്. നമ്മുടെ പാപത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതി നെ ക്ഷമിച്ച് മായിക്കുന്ന സ്‌നേഹം നമ്മുടെ സ ഹനത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതിനെ ഏറ്റെടു ക്കാന്‍ നമ്മെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്ന സ്‌നേഹം. നമ്മുടെ മരണത്തിലേക്കും ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതിനെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തുകയും നമ്മെ രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സ്‌നേഹം. ദൈവത്തിന്റെ അളവില്ലാത്ത കരുണയും അതിരില്ലാത്ത സ്‌നേഹവും ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശില്‍ നമുക്ക് കാണാനാകും. അതിനാല്‍ നമുക്ക് നമ്മെ തന്നെ ക്രിസ്തുവിന് ഭരമേല്പിക്കാം. കാരണം അവന്‍ ഒരിക്കലും നമ്മെ നിരാശപ്പെടുത്തുകയില്ല. വളര്‍ച്ചയാണ് ജീവന്‍റെ ലക്ഷണം. വളര്‍ച്ച ഇല്ലെങ്കില്‍ പിന്നീട് അത് മൃതമാകുന്നു എന്ന് ജീവശാസ്ത്രലോകം വിശേഷിപ്പിക്കുമ്പോള്‍, ഒരു ക്രൈസ്തവന്റെ ആത്മീയവളര്‍ച്ച അവന്‍ കുരി ശില്‍ നിന്ന് കണ്ടെടുക്കേണ്ടതാണെന്ന് സെ.ജോണ്‍ ഓഫ് ദി ക്രോസ് എന്ന വിശുദ്ധന്‍ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ഓരോ കുരിശും ഒരു വളര്‍ച്ച യാകുന്നത് അതിനാലാണെന്ന് ആവിലായി ലെ അമ്മത്രേസ്യയും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ജീവന്‍റെ സംസ്‌കൃതി രൂപപ്പെടുന്നത് വേദനകളു ടെ നിറവിലാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് നഷ്ടമാകുന്ന പുതിയ തലമുറക്ക് എല്ലാം ഉപഭോഗവസ്തുക്കളാ യി മാറുന്നതില്‍ അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതില്ല. ലാഭമല്ലാത്തത് എല്ലാം നഷ്ടമാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്ന ധനതത്വശാസ്ത്രം ഇന്ന് ഭരണം നടത്തുമ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ ലാഭകരമായിരുന്നത് നഷ്ടമാകുന്നത് പ്രാപഞ്ചിക നീതിയുടെ വ്യതിയാനമായല്ല മറി ച്ച് അവ ഒരു നിയതിയുടെ ഭ്രമണപഥം കൂടി തീര്‍ക്കുന്നതാണെന്ന തിരിച്ചറിവാല്‍ വരാന്‍ വൈകുന്നുവോ?
മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നവന് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലം ഇതാണ്. കുരിശിന്റെ പുകഴ്ചയുടെ തിരുനാള്‍ മനുഷ്യന് നല്‍കുന്ന ആശ്വാസവും അതാണ്.
ജീവന്‍ നല്‍കീടും
അടയാളം നിത്യം
ഞങ്ങള്‍ ധരിക്കുന്നു
ജീവിതമാകും സമരത്തിന്‍
ഖഡ്ഗാദികല്ലായുധമായ്
കര്‍ത്താവേ, നീ തന്നതു നിന്‍
സ്ലീവായല്ലോ പൊരുതിടുവാന്‍
അതു വഴിയായ് - ഞങ്ങള്‍ വിജയിക്കും.
(ഏലിയാ - സ്ലീവാ - മൂശ കാലങ്ങള്‍,
ഞായര്‍ - റംശ).
1. നിങ്ങള്‍ എന്താണ് കുരിശില്‍ അവശേഷിപ്പി ച്ചുപോരുന്നത്?
2. കുരിശ്ശേന്താണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് സമ്മാനിച്ചത്?
3. കുരിശ് നിങ്ങളെ എന്താണ് പഠിപ്പിച്ചത് ?
മാര്‍പാപ്പ നല്‍കുന്ന ഉത്തരം ഗമനവും, ലളിത വുമാണ്. 'മറ്റാര്‍ക്കും തരാനാവാത്ത നിധിയാണ് ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശ് നമുക്ക് തരുന്നത്-ദൈവത്തിന്റെ അചഞ്ചല സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ ഉറപ്പ്. നമ്മുടെ പാപത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതി നെ ക്ഷമിച്ച് മായിക്കുന്ന സ്‌നേഹം നമ്മുടെ സ ഹനത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതിനെ ഏറ്റെടു ക്കാന്‍ നമ്മെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്ന സ്‌നേഹം. നമ്മുടെ മരണത്തിലേക്കും ആഴ്ന്നിറങ്ങി അതിനെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തുകയും നമ്മെ രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സ്‌നേഹം. ദൈവത്തിന്റെ അളവില്ലാത്ത കരുണയും അതിരില്ലാത്ത സ്‌നേഹവും ക്രിസ്തുവിന്‍റെ കുരിശില്‍ നമുക്ക് കാണാനാകും. അതിനാല്‍ നമുക്ക് നമ്മെ തന്നെ ക്രിസ്തുവിന് ഭരമേല്പിക്കാം. കാരണം അവന്‍ ഒരിക്കലും നമ്മെ നിരാശപ്പെടുത്തുകയില്ല. വളര്‍ച്ചയാണ് ജീവന്‍റെ ലക്ഷണം. വളര്‍ച്ച ഇല്ലെങ്കില്‍ പിന്നീട് അത് മൃതമാകുന്നു എന്ന് ജീവശാസ്ത്രലോകം വിശേഷിപ്പിക്കുമ്പോള്‍, ഒരു ക്രൈസ്തവന്റെ ആത്മീയവളര്‍ച്ച അവന്‍ കുരി ശില്‍ നിന്ന് കണ്ടെടുക്കേണ്ടതാണെന്ന് സെ.ജോണ്‍ ഓഫ് ദി ക്രോസ് എന്ന വിശുദ്ധന്‍ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ഓരോ കുരിശും ഒരു വളര്‍ച്ച യാകുന്നത് അതിനാലാണെന്ന് ആവിലായി ലെ അമ്മത്രേസ്യയും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ജീവന്‍റെ സംസ്‌കൃതി രൂപപ്പെടുന്നത് വേദനകളു ടെ നിറവിലാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് നഷ്ടമാകുന്ന പുതിയ തലമുറക്ക് എല്ലാം ഉപഭോഗവസ്തുക്കളാ യി മാറുന്നതില്‍ അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതില്ല. ലാഭമല്ലാത്തത് എല്ലാം നഷ്ടമാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്ന ധനതത്വശാസ്ത്രം ഇന്ന് ഭരണം നടത്തുമ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ ലാഭകരമായിരുന്നത് നഷ്ടമാകുന്നത് പ്രാപഞ്ചിക നീതിയുടെ വ്യതിയാനമായല്ല മറി ച്ച് അവ ഒരു നിയതിയുടെ ഭ്രമണപഥം കൂടി തീര്‍ക്കുന്നതാണെന്ന തിരിച്ചറിവാല്‍ വരാന്‍ വൈകുന്നുവോ?
മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നവന് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലം ഇതാണ്. കുരിശിന്റെ പുകഴ്ചയുടെ തിരുനാള്‍ മനുഷ്യന് നല്‍കുന്ന ആശ്വാസവും അതാണ്.
ജീവന്‍ നല്‍കീടും
അടയാളം നിത്യം
ഞങ്ങള്‍ ധരിക്കുന്നു
ജീവിതമാകും സമരത്തിന്‍
ഖഡ്ഗാദികല്ലായുധമായ്
കര്‍ത്താവേ, നീ തന്നതു നിന്‍
സ്ലീവായല്ലോ പൊരുതിടുവാന്‍
അതു വഴിയായ് - ഞങ്ങള്‍ വിജയിക്കും.
(ഏലിയാ - സ്ലീവാ - മൂശ കാലങ്ങള്‍,
ഞായര്‍ - റംശ).
No comments:
Post a Comment