എന്റെ കുരിശിന്റെ ചുവട്ടിലും അമ്മ

 

Shalom Times, 03 September 2012 10:49 
Written by  ടി. ദേവപ്രസാദ് 

എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിസഹായത നിറഞ്ഞ അനേ കം സാഹചര്യങ്ങളിൽ, മുന്നിൽ അടഞ്ഞുകിടന്ന വാതിലുകൾ അത്ഭുതകരമായി തുറന്നുതന്നത് പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ ഇടപെടലുകളിലൂടെയാണെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു.

ഈ വരികൾ കുറിക്കുവാനും അമ്മയെക്കുറിച്ച് ഓർത്ത് അഭിമാനിക്കാനും ഇടയാക്കിയ അനുഭവം കഴിഞ്ഞ ഏപ്രിൽ 26 ന് ഉണ്ടായി. ഹൃദയത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഇരുപത് ശതമാനത്തിൽ താഴെ എത്തിയ എന്റെ ഭാര്യയുമായി തിരുവനന്തപുരം ശ്രീചിത്ര ആശുപത്രിയിൽ അഭയം തേടിയ സായാഹ്നമായിരുന്നത്. അടിയന്തിരമായി വൈദ്യസഹായം ലഭ്യമാക്കണമെന്ന് പരിശോധിച്ച ഹൃദ്രോഗ വിദഗ്ധൻ ഡോക്ടർ അജിത് തീർത്തുപറഞ്ഞു. പക്ഷേ, അന്നത്തെ അഡ്മിഷനെല്ലാം കഴിഞ്ഞതുകൊണ്ട് സഹായിക്കാനാവാതെ അദ്ദേഹം എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ദയനീയമായി നോക്കി. ഒരു ബെഡുപോലും ബാക്കിയില്ല, രജിസ്റ്റർ നോക്കിയ എല്ലാവരും പറഞ്ഞു. നുറുങ്ങുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞാൻ പരിശുദ്ധ അമ്മയെ വിളിച്ചു. ഞാനെവിടെപ്പോകണം, പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ കിടക്കുന്ന ജപമാലമണികളിൽ വിരലുകൾ അമർത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു... പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടർ അജിത്തിനൊരു തോന്നൽ. രേഖകളിൽ വരാതെ ആരെങ്കിലും ഇന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ആയിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഒന്നു നോക്കാം. അദ്ദേഹം ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ജൂണിയർ ഡോക്ടറോട് വാർഡുകളിൽ പോയി നോക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ ഉണ്ടാവാറില്ലെന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും അദ്ദേഹം പ്രഫസറെ അനുസരിച്ചു. ദൈവം ഒരു ബെഡ് ഞങ്ങൾക്കായി കരുതിവച്ചിരുന്നു. മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിക്കാതെ ഒരാൾ അന്ന് പോയിരുന്നു. ഭാര്യക്ക് അഡ്മിഷൻ ഉറപ്പായി. എന്റെ കുരിശിന്റെ ചുവട്ടിൽ നില്ക്കുന്ന അമ്മയെ ഞാൻ സത്യമായും അനുഭവിച്ചു. അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യാം. ഡോക്ടർ പറയുമ്പോൾ ഞാൻ കരഞ്ഞത് എന്റെ അമ്മയെ ഓർത്തായിരുന്നു.

എല്ലാ മക്കളുടെയും കുരിശിനരികെ അമ്മയുണ്ടെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. ഈ സത്യം തിരിച്ചറിയാനും, ഒരു പക്ഷേ, അമ്മയുടെ സഹായം അനുഭവിക്കുവാൻ ആകാതെ പോകുന്നവർക്കുംവേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാനുമായി ഈ വരികൾ കുറിക്കട്ടെ.
 കുരിശിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഉറച്ചുനിന്ന അമ്മയക്ക് ഒരു പുതിയ ദൈവിക ദൗത്യം ലഭിച്ചത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. കുരിശിൽ പിടയുന്ന എല്ലാവരുടെയും അമ്മയാകുവാനായിരുന്നല്ലോ ആ ദൗത്യം. കുരിശിൻ ചുവട്ടിൽ നിന്ന, താൻ സ്‌നേ ഹിച്ച ശിഷ്യനു കൊടുത്ത സ്‌നേഹ സമ്മാനമായിരുന്നല്ലോ അമ്മയുടെ സംരക്ഷണം.

എത്രയോ അർത്ഥഗർഭമായിരുന്നു ആ പ്രഖ്യാപനം എന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. താൻ സ്‌നേഹിച്ച ശിഷ്യനോടാണ് ഈശോ പറയുന്നത്, ഇതാ നിന്റെ അമ്മ എന്ന്. താൻ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ശിഷ്യൻ ആരെന്ന് ഈശോ ജീവിത കാല ത്ത് വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ''കർത്താവേ, കർത്താവേ, എന്ന് വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവനല്ല, എന്റെ  സ്വർഗസ്ഥനായ പിതാവിന്റെ ഇഷ്ടം നിറവേറ്റുന്നവനാണ് സ്വർഗത്തിൽ പ്രവേശിക്കുക'' (മത്തായി 7:21). അവിടുന്ന് കൂടുതൽ വിശദമാക്കുന്നു, ''എന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവൻ എന്റെ വചനം പാലിക്കും. അപ്പോൾ എന്റെ പിതാവ് അവനെ സ്‌നേഹിക്കുകയും ഞങ്ങൾ അവന്റെ അടുത്തുവന്ന് അവനിൽ വാസമുറപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും'' (യോഹ.14.23). യേശുവി ന്റെ വചനം പാലിക്കുന്നവനാണ് അവനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നത്. അതിന്റെ പ്രായോഗിക വശംകൂടി അവിടുന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു, ''ആരെങ്കിലും എന്നെ അനുഗമിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നെങ്കിൽ അവൻ തന്നെത്തന്നെ പരിത്യജിച്ച് തന്റെ കുരിശുമെടുത്ത് എന്നെ അനുഗമിക്കട്ടെ'' (മത്തായി 16.24).
ദൈവം ഏല്പിച്ച ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന സഹനത്തീയിൽ നീറുമ്പോൾ ദൈവത്തെ പ്രത്യാശയോടെ നോക്കുന്നവർക്കെല്ലാം ഈ ശിഷ്യന്റെ മു ഖമാണെന്നല്ലേ തിരുവചനം പറയുന്നത്. അപ്പോൾ കുരിശിൽ പിടയുന്ന ഓരോരുത്തരിലും പരിശുദ്ധ അമ്മ ഈശോ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ശിഷ്യന്റെ മുഖം കാണു ന്നു. അവൻ യോഹന്നാനെപ്പോലെ വിശ്വസ്തനാകുമ്പോൾ മാത്രമല്ല പത്രോസിനെപ്പോലെയോ യൂദാസിനെപ്പോലെയോ തളരുന്നവനാകുമ്പോഴും അമ്മേ നീ ആ മുഖത്തു കാണുന്നത് നിന്റെ മകൻ നി ന്നെ ഏല്പിച്ചവനെയാണ്. അവൻ ഏ ല്പിച്ച ദിവ്യമാതൃത്വം അവിടെ മകനുവേണ്ടി തുടിക്കുന്നു. എന്റെ അനുഭവം നി ശ്ചയമായും യോഹന്നാനെപ്പോലെ  സ്‌നേ ഹമുള്ളവൻ ആയതുകൊണ്ടല്ലെന്ന് ആർ ക്കാണറിയാത്തത്.

കുരിശിൽ പിടയുന്ന ഓരോരുത്തരുടെയും ഒപ്പം അമ്മയുണ്ട്. ദൈവസ്‌നേഹം അവനെ അനുഭവിപ്പിക്കുവാനുള്ള സാന്ത്വനമായി സ്‌നേഹത്തലോടലായി ഒക്കെ അമ്മയുണ്ട്.

കുരുശിൻ ചുവട്ടിൽ വച്ച് അമ്മേ, നിനക്കു കൈവന്ന വിശ്വമാതൃത്വം അനാദിയിലേ ദൈവം നിശ്ചയിച്ചതായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു. കാരണം, അമ്മയും ഞാനുമടക്കമുള്ള ദൈവത്തിന്റെ സൃഷ്ടികളെല്ലാം ലോകസ്ഥാപനത്തിനു  മുൻപേ യേശുക്രിസ്തുവിൽ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരാണല്ലോ?(എഫേ.1.4). ഈ  തെരഞ്ഞെടുപ്പു നിറവേറുന്നതിന് ഒരു ഉപാധിയുണ്ട്. ദൈവം  നിയോഗിക്കുന്ന എല്ലാ ദൗത്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉപാധിയാണത്. ആ വ്യക്തി പൂർണമനസോടെ സമ്മതം മൂളണം. കാൽവരിയിലെ പരീക്ഷയിൽ പരിശുദ്ധ അമ്മ  വിജയിച്ചു.

ദൈവഹിതം നിറവേറ്റുന്നവർക്കെല്ലാം സമ്മാനമുണ്ടെന്ന് ഈശോ വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്റെ നാമത്തിൽ ഒരു പാത്രം പച്ചവെള്ളം കുടിക്കുവാൻ കൊടുക്കുന്നവന് പ്രതിഫലം ലഭിക്കുമെന്നാണ് വാഗ്ദാനം. വെളിപാടിന്റെ പുസ്തകത്തിൽ വിശദമാക്കുന്നത്, ''ഇതാ, ഞാൻ വാതിലിൽ മുട്ടുന്നു. എന്റെ സ്വരം കേട്ട് ആരെങ്കിലും വാതിൽ തുറന്നു തന്നാൽ ഞാൻ അവന്റെ അടുത്തേക്കു വരും. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യും. ഞാൻ വിജയം വരിച്ച് എന്റെ പിതാവിന്റെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നതുപോലെ, വിജയം വരിക്കുന്നവനെ എന്നോടൊത്ത് എന്റെ സിംഹാസനത്തി ൽ ഞാൻ ഇരുത്തും'' (വെളി. 3:20-21).

ദൈവഹിതം നിറവേറ്റുന്നവരെ ദൈ വം മഹത്വപ്പെടുത്തും. ദൈവഹിതം നിറവേറ്റുന്നതിന് ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന സഹന ങ്ങൾ ജീവിതത്തെ വീരോചിതമാക്കുന്നു. ഏതു ജീവിതാന്തസിലും ദൈവത്തിന് വീരോചിത ദൗത്യങ്ങൾ ഏല്പിക്കാനാ വും. ഗർഭത്തിലുള്ള ശിശുവിനു വേണ്ടി ജീവൻ ത്യജിക്കുവാൻ സന്നദ്ധയായ വിശുദ്ധ ജിയന്ന നമ്മോടൊപ്പം ജീവിച്ച ഇത്തരത്തിലൊരാളാണ്. ഏഴുമക്കളെ വിശ്വാസത്തിനുവേണ്ടി ബലി അർപ്പിച്ച ശേഷം സ്വയം ബലിയായ വിശുദ്ധ ഫെലിച്ചിത്താ, വിശുദ്ധ സിംപ്രോസ തുടങ്ങിയ കുടുംബിനികൾ ആദിമ നൂറ്റാണ്ടുകളിലെ അടയാളങ്ങളാണ്. ദൈവകൃപ നിറഞ്ഞവൾ എന്ന് ദൈവം തന്നെ സമ്മതിച്ച (ലൂക്കാ 1:28) ഏക മനുഷ്യവ്യക്തിയായ പരിശുദ്ധ അമ്മ ഒരു കുടുംബിനിയായിരുന്നു.

അനാഥത്വത്തിന്റെ അനുഭവം നിറഞ്ഞ ബാല്യം. അനാഥയുടേതുപോലുള്ള വിവാഹം, ഭർത്താവ് ഉപേക്ഷിക്കുന്നു എ ന്ന അഗ്നിപരീക്ഷ, നിറവയറോടെയുള്ള ബേത്‌ലഹെം യാത്ര, അവിടെ ബന്ധുക്കളാൽപോലും തിരസ്‌ക്കരിക്കപ്പെട്ട രാത്രി, പുൽക്കൂട്ടിലെ പ്രസവം, കടിഞ്ഞൂൽ പുത്രനെ ദൈ വത്തിന് സമർപ്പിച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയ വാഗ്ദാനം ഹൃദയത്തിലൂടെ കടക്കാനിരിക്കുന്ന വാളിനെക്കുറിച്ച്, ഈജിപ്തിലേക്കുള്ള പ്രയാണം, അവിടെ പ്രവാസ ജീവിതം, ഭർത്താവി ന്റെ മരണം, ഏകപുത്രന്റെ വിപ്ലവകരമായ ജീവിതം, 33-ാം  വയസിലെ കുരിശുമരണം... ഈ ഇരുണ്ട രാത്രികളിലെല്ലാം അമ്മ ദൈവത്തെ നോക്കി പ്രകാശിതയായി.

അമ്മ സഹിച്ചത് ഞാനോ നിങ്ങളോ സഹിക്കുന്നതുപോലെ, കാൽവരിയിൽ നല്ല കള്ളൻ ഏറ്റുപറഞ്ഞതുപോലെ, അർഹിക്കുന്നതുകൊണ്ടല്ല. കാരണം, അമ്മ എന്നും കൃപനിറഞ്ഞവളായിരുന്നു. അമ്മ സഹിച്ചത് ദൈവഹിതത്തിന്റെ സാക്ഷാത്ക്കാരത്തിനായിരുന്നു. ദൈവപുത്രന്റെ സഹനത്തിൽ മനുഷ്യനുള്ള പങ്കാളിത്തമായിരുന്നു.

ദൈവഹിതം നിറവേറ്റാനാഗ്രഹിക്കുന്നവർക്കെല്ലാമുള്ള നിയോഗമാണ് സഹനം. ''ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ മാത്രമല്ല, അവനു വേണ്ടി സഹിക്കാൻ കൂടിയുള്ള അനുഗ്രഹം അവനെപ്രതി നിങ്ങൾക്കു ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു'' (ഫിലി. 1.29). ദൈവഹിതം നിറവേറ്റാനുള്ള യത്‌നത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന തടസങ്ങളെ തരണം ചെയ്യലാണ് സഹനങ്ങൾ.

സഹനങ്ങൾ അനിവാര്യമാണ്. പ്രത്യാശ അതിനോടുള്ള സമീപനത്തെ വിശുദ്ധീകരിക്കുന്നു. അൽഫോൻസാമ്മ രോഗപീഡകളിൽ ഏറെ വലഞ്ഞവളാണ്. പക്ഷേ, എന്നും സന്തോഷവതിയായിരുന്നു. കാരണം, പ്രത്യാശ ആ അമ്മയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നു. ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെ ആത്മാക്കൾ ഈ ആശ്വാസം അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടാവണം.

അമ്മേ, കുരിശിൻ ചുവട്ടിലെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഈശോയുടെ എത്രയോ വാഗ്ദാനങ്ങളുടെ സാക്ഷാത്ക്കാരമാണ് അവിടെ കാണാനാകുന്നത്.

ഇതൊന്നുമല്ല എന്റെ കണ്ണു നിറയ്ക്കുന്നത്. പാപിയായ, പെട്ടെന്ന് പതറിപ്പോകുന്ന, ഞാനും നിന്റെ പ്രിയമകനാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്റെ കുരിശിന്റെ ചുവട്ടിൽ നീയുണ്ടെന്ന അനുഭവം. അമ്മേ, കണ്ണീർത്തുള്ളികൾ കാഴ്ച മറയ്ക്കുന്ന, നന്ദിനിറഞ്ഞമനസോടെ ഞാൻ ആ പുണ്യപാദങ്ങളിൽ ഒന്നു ചുംബിക്കട്ടെ. സാന്ത്വനവുമായി എന്നെ ത ലോടുന്ന ആ തിരുമുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഈറനണിഞ്ഞ മിഴികളോടെ ഞാൻ കൂപ്പുകൈയുമായി നില്ക്കുന്നു. തിരിച്ചുതരാൻ ഒന്നുമില്ലാത്തവന്റെ ഹൃദയപുഷ്പമായി ഈ കൂപ്പുകൈകളെ അമ്മ തിരിച്ചറിയണമേ.