വേർതിരിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവകൃപകൾ

Shalom Times, 02 July 2013  
Written by  സാമുവൽ  ചാൾസ് വിക്ക്‌സ് 

ക്രൈസ്തവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം അവന്റെ പ്രത്യാശയാണ്. വിശ്വാസമാകട്ടെ നമ്മുടെ രക്ഷയ്ക്ക് യേശു മതിയായവനാണ് എന്ന സത്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. അതോടൊപ്പം വിശ്വാസം നമ്മെ അവിടുത്തോട് ഐക്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. വിശ്വാസത്തെക്കാൾ മഹത്വത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാമെന്ന് നമ്മെ ധൈര്യപ്പെടുത്തുന്നത് പ്രത്യാശയാണ്. വിശ്വാസം, പ്രത്യാശ എന്നീ രണ്ട് ദൈവികകൃപാവരങ്ങളുടെയും ദൗത്യങ്ങൾ തമ്മിൽ പരസ്പരം വളരെയധികം ചേർന്നുകിടക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവ കൃത്യമായി വേർതിരിക്കുക എളുപ്പമല്ല. അതിനാൽ പല സാഹചര്യങ്ങളിലും ഈ രണ്ട് കൃപകളും ഒരേ പ്രാധാന്യത്തോടെ ഉപയോഗിക്കാം.

പ്രത്യാശാനിർഭരമായ ജീവിതം
ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശയെ എങ്ങനെ നിർവചിക്കാം? സുവിശേഷത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്നതുപോലെ ക്രിസ്തുയേശു വഴി രക്ഷയും നിത്യമഹത്വവും പ്രാപിക്കാമെന്നുള്ള സ്വർഗീയവും ഉറച്ച അടിസ്ഥാനമുള്ളതുമായ പ്രതീക്ഷയാണ് ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശ. ദൈവത്തിൽനിന്ന് പുറപ്പെടുകയും ദൈവത്തിലേക്ക് പ്രയാണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നതിനാൽ അത് തികച്ചും സ്വർഗീയമാണ്. നമ്മുടെ ദൈവം പ്രത്യാശയുടെ ദൈവമാണ്, അവിടുന്ന് ഒരു ക്രൈസ്തവന് പ്രത്യാശയെന്നത് തന്റെ കൃപയാൽ നല്കിയിരിക്കുന്നു. ആനന്ദത്തിന്റെയും പരിപൂർണതയുടെയും ഉറവിടമാണത്. അതിന്റെ ഭാഷ ഇങ്ങനെയാണ്, ''സ്വർഗത്തിൽ അങ്ങല്ലാതെ ആരാണ് എനിക്കുള്ളത്? ഭൂമിയിലും അങ്ങയെ അല്ലാതെ ഞാനാരെയും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല'' (സങ്കീ. 73:25). അതായത് ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി പരമമായി പ്രത്യാശിക്കുന്നത് അവന്റെ ദൈവത്തെത്തന്നെയാണ്. കാരണം അവിടുന്നിൽ സമ്പൂർണതയുണ്ട്.

ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശ ഉറച്ച അടിസ്ഥാനമുള്ളതാണ്, ഫരിസേയരുടെ ഉദ്ധതമായ പ്രതീക്ഷപോലെയോ കപടവാദികളുടെ വ്യാജപ്രതീക്ഷപോലെയോ അതൊരു അവ്യക്തമായ ആശ്രയത്വമോ അറിയപ്പെടാത്ത ഒരു കാര്യമോ അല്ല. അതെല്ലാം കാഴ്ചയിൽനിന്ന് രൂപപ്പെടുന്ന പ്രതീക്ഷകളാണ്. എന്നാൽ, ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശയെക്കുറിച്ച് പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. ''കണ്ടുകഴിഞ്ഞാൽപ്പിന്നെ പ്രത്യാശ പ്രത്യാശയല്ല'' (റോമാ 8:24). രക്ഷയും നിത്യമഹത്വവുമാണ് ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശയുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ. ഇപ്പോൾ ഒരു ജീവിതം ഉണ്ട് എന്നത് സത്യമായിരിക്കുന്നതുപോലെ ഇനിയൊരു ജീവിതം വരാനിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് ക്രൈസ്തവന് ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന വാഗ്ദാനം. ആത്മീയവും അനശ്വരവുമായവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യാശ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നതിനാൽ ഒരു യഥാർത്ഥ ക്രൈസ്തവൻ മറ്റ് നേരമ്പോക്കുകൾ ഉപേക്ഷിക്കാൻ മനസുകാണിക്കും. നേരിടേണ്ടിവരുന്ന കഷ്ടതകളെ സ്വീകരിക്കാനും അവന് സാധിക്കും. കാരണം, തന്റെ ഉന്നതമായ വിളിയെക്കുറിച്ച് അവൻ ബോധ്യമുള്ളവനാണ്. ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശ യേശുക്രിസ്തുവിലൂടെ മാ ത്രമേ നിലനില്ക്കുകയുള്ളൂ. എന്തെന്നാൽ അവിടുന്നാണ് നമ്മുടെ പ്രത്യാശ. സുവിശേഷത്തിൽ വിവരിക്കുന്നതുപോലെ അവിടുന്നിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലൂടെമാത്രമേ നമുക്ക് ആ പ്രത്യാശയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനാവൂ.

മുകളിൽപ്പറഞ്ഞ നിർവചനം, അ തിന്റെ ഉറവിടത്തിൽ മാനുഷികമായത് ഒന്നുംതന്നെയില്ല, വ്യാജ അടിസ്ഥാന ങ്ങളിൽ നിലനില്ക്കുന്ന ലൗകികമായ താത്പര്യങ്ങളുമില്ല. വിശുദ്ധ വചനത്തിൽ പറയുന്നതുപോലെ യ ഥാർത്ഥവും സജീവവുമായ വിശ്വാസത്താൽ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ യോഗ്യതകൾ നിമിത്തം രക്ഷ സാധിക്കാമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാൾക്കുമാത്രമേ തന്റേത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ക്രിസ്തീയ പ്രത്യാശയാണെന്ന് അവകാശപ്പെടാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ഈ ഉന്നതമായ ബോധ്യത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കണമെങ്കിൽ അതിന്റെ ലക്ഷ്യത്തെക്കുറിച്ച് അറിയണം.

ഈ പ്രത്യാശ എന്തിനുവേണ്ടി?
ഈ പ്രത്യാശയുടെ ലക്ഷ്യങ്ങളിൽ പ്രധാനം പാപക്ഷമയാണ്. പല സാഹചര്യങ്ങളിലും മനുഷ്യരാശി അത് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. തീർത്തും അസാധ്യമെന്ന് തോന്നാവുന്ന പല സാഹചര്യങ്ങളിലും അത് ലഭിച്ചതാ യി നമുക്ക് കാണാൻ സാധിക്കും. ഏറ്റവും ആദ്യത്തെ ഉദാഹരണം ആദ്യപിതാവായ ആദത്തിന്റെയും ഹവ്വയുടെയും കാര്യം തന്നെയാണ്. തീർച്ചയായും അവർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കപ്പെട്ടിരുന്നു. മാത്രമല്ല പ്രലോഭനത്തെ അതിജീവിക്കാൻ അവർക്ക് ശക്തി നല്കപ്പെടുകയും ചെയ്തിരു ന്നു. എന്നിട്ടും അവർ ദൈവത്തെ എതിർക്കുകയാണുണ്ടായത്. അപ്പോൾ എന്താണ് പ്രത്യാശിക്കാനുള്ളത്? അവിടുന്ന് തങ്ങൾക്കടുക്കലേക്ക് ഇ റങ്ങിവന്ന് പരിഹാരം ചെയ്തുതരുമെന്ന് അവർക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ സാ ധിക്കുമോ? തീർച്ചയായും ഇല്ലെന്നുതന്നെയാണ് ഉത്തരം. പക്ഷേ അനന്ത സ്‌നേഹനിധിയായ ദൈവം അവരിലൊ രാളെപ്പോലെ വന്ന് പാപമൊഴികെ മ റ്റെല്ലാത്തിലും അവർക്ക് സദൃശനായി അവർക്കുവേണ്ടി പരിഹാരം ചെയ്തു. ദൈവപുത്രനായ യേശുവിൽ അവിടുത്തെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ പൂർണത ന മുക്ക് ദർശിക്കാം. അതുനിമിത്തം പ്രത്യാശയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യാം.

ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശ ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസത്തോടു ചേർത്ത് കൂടുതൽ ഉന്നതമായതാണ്. കാരണം, പാപക്ഷമ മാത്രമല്ല നീതീകരണവും അതിലൂടെ ലഭിക്കുന്നു. പൂർണവും സംതൃപ്തിദായകവുമായ വിധത്തിൽ പാപരഹിതനാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുകയും ശിരസിലുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ പാപങ്ങളിൽനിന്നും വിടുതൽ ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതൊന്നുംകൂടാതെ ആദിപിതാവിന്റെ എല്ലാ അവകാശങ്ങളും നമുക്ക് ലഭ്യമാക്കി. സജീവമായ ഈ തത്വം പാപത്തിന്റെ മാരകാവസ്ഥയെ മറച്ചുവയ്ക്കുകയോ അതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നും നല്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. അതിനെല്ലാം പകരം ദൈവത്തിന്റെ അപരിമേയമായ സ്‌നേഹത്തിന്റെയും രക്ഷകന്റെ അനന്തമായ ത്യാഗത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഏറ്റവും ഉന്നതമായ അനുഗ്രഹങ്ങളെ ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നു. ആവശ്യമായ എല്ലാ സന്ദർഭങ്ങളിലും നവ്യമായും തുടർച്ചയായും പ്രയോഗിക്കാനാവുന്ന ജ്ഞാനം, വിശ്വാസം, വിശുദ്ധി എന്നിവ ലഭിക്കുംവിധത്തിൽ കൃപയുടെ സമൃദ്ധി പ്രത്യാശവഴി ലഭിക്കുന്നു.