'സോറി' ദൈവത്തോടും മനുഷ്യരോടും

Shalom Times, 29 November 2012
Written by  സ്റ്റെല്ല ബെന്നി 

അന്നൊരു അവധി ദി വസമായിരുന്നു. കുട്ടിക ൾ രണ്ടുപേരുംകൂടി കളിക്കുകയാണ്. ഞാനവരോ ട് മുറ്റത്തുപോയി കളിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവർ അതുകേട്ട ഭാവംനടിക്കാതെ മുറിയിൽത്തന്നെയിരുന്ന് ഇടയ്ക്ക് കളിയും ഇടയ്ക്ക് അടികൂടലുമെല്ലാം നടത്തുന്നുണ്ട്. പെട്ടെന്നാണത് സംഭവിച്ചത്. എന്തോ നിലത്തുവീണ് ചിതറുന്ന ശബ്ദം. ഞാൻ ഓടിച്ചെന്നപ്പോഴേക്കും വില്ലന്മാർ രണ്ടും രണ്ടുവശത്തേക്ക് ഓടി.  ഗ്ലാസുകൊണ്ട് നിർമിച്ച പുതിയ ഫ്‌ളവർവാസ് നിലത്ത് ചിതറിക്കിടക്കുന്നു. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ എനിക്കു തോന്നിയത് അത് മൂന്നര വയസുള്ള ഇളയമകൻ നിർമ്മലിന്റെ പണിയാണെന്നാണ്. കാരണം, മൂത്തമകൻ മനുവിനെ അ പേക്ഷിച്ച് കൂടുതൽ വികൃതിത്തരങ്ങൾ കാട്ടാറുള്ളത് നിർമ്മലാണ്. പൊട്ടിച്ചിതറി കിടക്കുന്ന ഫ്‌ളവർവാസ് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു. ഞാനൊരു ചെറിയ വടിയെടുത്ത് നിർമ്മലിനിട്ട് രണ്ടടി കൊടുത്തു. അടികൊണ്ട പ്പോൾ അവൻ വലിയ സ്വരത്തിൽ കരയാൻ തുടങ്ങി. അമ്മയെന്നെ വെറുതെ തല്ലി. ഞാനല്ല ഫ്‌ളവർവാസ് പൊട്ടിച്ചത് ചേട്ടായി ആണ് എന്നു പറഞ്ഞായിരുന്നു കരച്ചിൽ. ആദ്യം ഞാനോർത്തു അത് അവന്റെ അടവാണെന്ന്. പക്ഷേ, കരച്ചി ൽ വലിയ ഏങ്ങലടിയിലേക്ക് മാറിയപ്പോൾ എനിക്ക് പേടിയായി. എനിക്കാ ണോ തെറ്റുപറ്റിയതെന്ന്? ഞാൻ മനുവി നെ വിളിച്ച് ശാന്തമായി ചോദിച്ചു, അവൻ ഏറ്റുപറഞ്ഞു. ''ഞാനാണമ്മേ'' എന്ന്. മനുവതു പറഞ്ഞതും നിർമ്മലിന്റെ കരച്ചിലിന് ശക്തികൂടി. ''അമ്മയെന്നെ വെറുതെ തല്ലി'' എന്നു പറഞ്ഞാണവൻ ഏങ്ങലടിച്ച് നിലവിളിക്കുന്നത്.
ഞാനവനെ വാരിയെടുത്ത് തോളിൽ കിടത്തി എല്ലാത്തരത്തിലും ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷേ കരച്ചിൽ കൂടിക്കൂടി വന്നതല്ലാതെ നിന്നില്ല. അവസാനം തികഞ്ഞ നിസഹായാവസ്ഥയിൽ ഞാൻ ഈശോയോട് ചോദിച്ചു, ഇനിയും ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്? പരിശുദ്ധാത്മാവ് എന്റെ ഉള്ളിൽ മന്ത്രിച്ചു: നീയവനോട് സോറി പറയുക. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ശങ്കിച്ചുനിന്നു. അമ്മ മകനോട് ക്ഷമ ചോദിക്കുകയോ? പിന്നെ ഞാൻ എന്തെങ്കി ലും പറഞ്ഞാൽ ഇവന് എന്നെ വില കാണുമോ? പക്ഷേ, ഈശോ എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും നിർബന്ധിച്ചു അവനോട് ക്ഷമ പറയാൻ. ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു. അമ്മയ്ക്കാണ് തെറ്റുപറ്റിയത്, സോറി കുട്ടാ സോറി. ഇനിയൊരിക്കലും അമ്മ മോനെ അന്വേഷിച്ചറിയാതെ തല്ലുകയില്ല. സോറി എന്ന വാക്ക് കേട്ടതും അവന്റെ കരച്ചി ൽ പിടിച്ചുകെട്ടിയതുപോലെ നിന്നു. ദേഹത്തു തൊടാൻ അവൻ സമ്മതിച്ചു. ഞാനവനെ വാരിയെടുത്ത് ചുംബനങ്ങൾ നല്കി. അവനും എന്നെ ഗാഢമായി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. നോക്കണേ ഒരു സോറി പറച്ചിലിന്റെ സത്ഫലം.

സോറി സൃഷ്ടിക്കുന്ന അത്ഭുതം
മനുഷ്യബന്ധങ്ങൾക്കിയിൽ 'സോറി' എന്ന വാക്കിന് അത്ഭുതാവഹമായ ശക്തിയുണ്ട്. പറയേണ്ട സമയത്ത് പറയേണ്ടവരോട് സോറി പറയാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് ധ്രുവങ്ങൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് അകന്നുപോയ ബന്ധങ്ങളുണ്ട്. അല്പം എളിമപ്പെട്ടുകൊണ്ട് തക്കസമയത്ത് നടത്തിയ ഒരു ക്ഷമാപണം അത്ഭുതകരമായ വിധത്തിൽ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ച മനോഹരമായ അനേകം ബന്ധങ്ങളുമുണ്ട്. പക്ഷേ, നമ്മളിൽ മുഴച്ചു നില്ക്കുന്ന ഞാൻഭാവത്തെ വധിക്കാതെ സോറി പറയാനും എളിമപ്പെടാനും കഴിയുകയില്ല.

യേശുവിന്റെ ചൂണ്ടുപലക
യേശുനാഥൻ തിരുവചനത്തിലൂടെ കാണിച്ചുതരുന്ന മഹോന്നതമായ മാതൃകയും വിരൽചൂണ്ടുന്നത് ക്ഷമാപണത്തിന്റെ അനിവാര്യതയെക്കുറിച്ചാണ്. അവിടുന്ന് പറഞ്ഞു: ''നീ ബലിപീഠത്തിൽ കാഴ്ചയർപ്പിക്കുമ്പോൾ നിന്റെ സഹോദരനു നിന്നോട് എന്തെങ്കിലും വിരോധം ഉണ്ടെന്ന് അവിടെവച്ച്  ഓർത്താൽ കാഴ്ചവസ്തു അവിടെബലിപീഠത്തിനുമുൻപിൽ വച്ചിട്ട് പോയി സഹോദരനോട് രമ്യപ്പെടുക; പിന്നെ വന്നു കാഴ്ചയർപ്പിക്കുക'' (മത്തായി 5:23-24). ആരോടും എന്തും പറയുകയും ചെയ്യുകയും ചെയ്തിട്ട് വന്ന് സമാധാനപൂർവം ബലിയർപ്പിക്കാം എന്ന മിഥ്യാധാരണ ഇനിയെങ്കിലും നാം മാറ്റണം. ഇത്തരത്തിൽ ബലിയർപ്പണം നടത്തുകയും ദൈവശുശ്രൂഷ ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നവരോടാണ് അവസാനവിധിയുടെ സമയത്ത് ഞാൻ നിങ്ങളെ അറിയുകയില്ല (മത്തായി 25-12) എന്ന് കർത്താവ് പറയുന്നത്!
ക്ഷമചോദിക്കാനും രമ്യതപ്പെടാനും നമ്മെ തടസപ്പെടുത്തുന്നത് നമ്മളിലുള്ള അഹങ്കാരമാണ്. ഞാൻ അവനോട് ക്ഷമചോദിച്ചാൽ അതെനിക്ക് വലിയ അപമാനമല്ലേ, അവന്റെയും കണ്ടുനില്ക്കുന്നവരുടെയും മുൻപിൽ അത് വലിയ താഴ്ത്തിക്കെട്ടലല്ലേ എന്നൊക്കെയായിരിക്കും പലരുടെയും വിചാരം. അവനോട് അല്ലെങ്കിൽ അവളോട് ക്ഷമചോദിച്ചിട്ട് എങ്ങനെ നാലാൾ കാൺകെ തലയുയർത്തി നില്ക്കും എന്നതാണ് ചിലരുടെ ഭയം! എന്നാൽ, യഥാർത്ഥമായ ക്ഷമചോദിക്കൽ ബന്ധങ്ങളെ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുകയും ചോദിക്കുന്നവനെ കൂടുതൽ സ്വീകാര്യനാക്കി മാറ്റുകയും ചെയ്യും.

ഒറ്റവാക്ക്
 ഭാര്യയ്ക്കും ഭർത്താവിനുമിടയിൽ, സഹോദരബന്ധങ്ങളിൽ, അയൽപക്കങ്ങൾക്കിടയിൽ, സന്യാസാന്തസിലുള്ള വ്യക്തികൾക്കിടയിൽ, ഇടവകാസമൂഹങ്ങൾക്കിടയിൽ, രാജ്യങ്ങൾ തമ്മിൽ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന എല്ലാ ശിഥിലീകരണങ്ങൾക്കുമിടയിൽ പറയാൻ മടിക്കുന്നത് 'ക്ഷമിക്കണമേ' എന്ന താഴ്മയുടെ വാക്കാണ്. ജനങ്ങൾ തമ്മിലും രാജ്യങ്ങൾ തമ്മിലും മക്കളും മാതാപിതാക്കളും തമ്മിലും അമ്മായിയമ്മയും മരുമകളും തമ്മിലും എല്ലാം നടക്കുന്ന, കലഹങ്ങൾക്കും കാരണം എനിക്ക് അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾക്ക് തെറ്റുപറ്റി ക്ഷമിക്കണമേ എന്ന ഏവരും പറയാൻ മടിക്കുന്ന വാക്കാണ്. ആ വാക്കിന് ഭൂമിയിൽ സ്വർഗം പണിയാനുള്ള കഴിവുണ്ട്.

ദൈവമനുഷ്യബന്ധത്തിൽ
ദൈവമനുഷ്യബന്ധത്തിലും വ്യക്തമായ ഏറ്റുപറച്ചിലിന്, ക്ഷമിക്കണമെന്ന വാക്കിന് അത്ഭുതം വിതയ്ക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. യേശുവിന്റെ കാലുകൾ കണ്ണുനീരുകൊണ്ട് കഴുകി തലമുടികൊണ്ട് തുടച്ച് ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് നിറച്ച പാപിനിയായ മഗ്ദലമറിയത്തിന്റെ പരസ്യമായ ഏറ്റുപറച്ചിൽ എത്ര വലിയ ദൈവമനുഷ്യ ബന്ധത്തിലേക്കാണ് നയിച്ചതെന്ന് തിരുവചനങ്ങളിൽ നാം വായിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ നീതിമാന്മാരെ തേടിയല്ല അനുതപിക്കുന്ന പാപികളെ തേടിയാണ് വന്നിരിക്കുന്നതെന്ന അവിടുത്തെ വാക്ക,് ഇന്നും അനുതപിക്കുകയും തെറ്റ് ഏറ്റുപറയുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ ജീവിതത്തിൽ അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

യേശുവിന്റെ കണ്ണീർ
തെറ്റിന്റെ വലുപ്പമോ ആധിക്യമോ അല്ല അനുതപിക്കാനും ഏറ്റുപറയാനും തയാറല്ലാത്ത മനുഷ്യന്റെ കഠിനതയാണ് യേശുവിനെ കരയിക്കുന്നത്. എത്ര വലിയ പാപിക്കും യേശുവിന്റെ മുൻപിൽ കാരുണ്യം ലഭിക്കും. പക്ഷേ, തെറ്റ് ഏറ്റുപറയാനും അനുതപിക്കാനും തയാറാകണം. ''നമ്മൾ പാപങ്ങൾ ഏറ്റുപറയുന്നെങ്കിൽ, അവൻ വിശ്വസ്തനും നീതിമാനുമാകയാൽ, പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്കുകയും എല്ലാ അനീതികളിലുംനിന്നു നമ്മെ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യും'' (1 യോഹ.1:9).

ദൈവത്തിന്റെ മുൻപിൽ മനുഷ്യന്റെ വലിയ പാപമാണ് എന്നിൽ പാപമില്ലെന്നും എനിക്ക് തെറ്റൊന്നും പറ്റിയിട്ടില്ലെന്നുള്ള വാദം. ഇത്തരക്കാരെ അനുഗ്രഹിക്കാൻ തമ്പുരാനാവുകയില്ല. ''നമുക്കു പാപമില്ലെന്നു നാം പറഞ്ഞാൽ അത് ആത്മവഞ്ചനയാകും; അപ്പോൾ നമ്മിൽ സത്യമില്ലെന്നു വരും'' (1യോഹ.1:8). പാപമില്ലെന്ന് സ്വയം പറയുന്നവരോടുള്ള കർത്താവിന്റെ നിലപാടുകൾ പഴയ നിയമകാലത്തുതന്നെ വളരെ കാർക്കശ്യമുള്ളതായിരുന്നു. ''ഇതൊക്കെയായിട്ടും ഞാൻ കുറ്റമൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, അവിടുത്തേക്ക് എന്നോട് യാതൊരു കോപവുമില്ല എന്നു നീ പറയുന്നു. പാപം ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നു നീ പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ കുറ്റം വിധിക്കും'' (ജറെ. 2:35).
തെറ്റുപറ്റിയിട്ടും അതേറ്റുപറയാൻ തയാറാകാതെ ഗർവ് കലർന്ന കണ്ണുകളുമായി നടക്കുന്ന തന്റെ മക്കളോട് ജറെമിയാ പ്രവാചകനിലൂടെ പിതാവായ ദൈവം ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കുന്നു. ''അവിശ്വസ്തയായ ഇസ്രായേലേ, തിരിച്ചുവരിക. ഞാൻ നിന്നോട് കോപിക്കുകയില്ല. ഞാൻ കാരുണ്യവാനാണ്. ഞാൻ എന്നേക്കും കോപിക്കുകയില്ല- കർത്താവരുളിച്ചെയ്യുന്നു. നിന്റെ ദൈവമായ കർത്താവിനോട് നീ മറുതലിച്ചു. പച്ചമരങ്ങളുടെ കീഴിൽ അന്യദേവന്മാർക്ക് നിന്നെത്തന്നെ കാഴ്ചവച്ചു. നീ എന്നെ അനുസരിച്ചില്ല. ഈ കുറ്റങ്ങൾ നീ ഏറ്റുപറഞ്ഞാൽ മതി'' (ജറെ.3:12-13). ഓരോ ദേവാലയങ്ങളിലും നമുക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്ന കുമ്പസാരക്കൂടുകളിൽ ഏറ്റുപറയുന്ന പാപിക്ക് മോചനവും കൃപയും വിടുതലും തരുന്നത് യേശുതന്നെയാണ്. അവിടെനിന്നും നമുക്ക് കൃപ സ്വീകരിക്കാം.

വീണിടത്തുകിടന്ന് ഉരുളരുത്
മനുഷ്യൻ ബലഹീനനായതുകൊണ്ട് വീഴ്ചകൾ ഉണ്ടാവുക സ്വാഭാവികമാണ്. എന്നാൽ നമ്മൾ അനുതപിക്കാതെയും കുറ്റബോധത്തിൽ പിടഞ്ഞും സ്വയം ന്യായീകരണത്തിൽ കുടുങ്ങിയും വീണിടത്തു കിടന്നുരുളുന്നു. ആ ഉരുളൽ നമ്മെ കൂടുതൽ വലിയ പാപത്തിലേക്ക് നയിക്കും. വീഴ്ചപറ്റി എന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ വീണിടത്തുതന്നെ കിടന്ന് ഉരുളാതെ ദൈവത്തിന്റെ കൃപയിൽ ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ട് എത്രയും വേഗം എഴുന്നേല്ക്കാൻ ശ്രമിക്കാം. കരുണയുടെ സിംഹാസനത്തിന്റെ (കുമ്പസാരക്കൂട്) മുൻപിൽ നിന്നുകൊണ്ട് കരുണയും വിടുതലും നമുക്ക് ചോദിക്കാം. അതുപോലെ  ബന്ധങ്ങളിൽ വന്നുപോയ തെറ്റുകളെക്കുറിച്ച് ഹൃദയപൂർവം നമുക്ക് മാപ്പു പറയാം. അത് നമ്മുടെ ബന്ധങ്ങളെ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കും. സമാധാനമായി ജീവിക്കാൻ നമ്മെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യും.

നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം
പരിശുദ്ധാത്മാവായ ദൈവമേ, എളിമയെന്ന പുണ്യം നല്കി ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ഞങ്ങളോട് തെറ്റു ചെയ്യുന്നവരോട് ക്ഷമിക്കാനും ഞങ്ങൾ കുറ്റം ചെയ്തിട്ടുള്ളവരോട് മാപ്പു ചോദിക്കാനും ഞങ്ങളെ ശക്തരാക്കണമേ. പരസ്പരം ക്ഷമ കൊടുത്തും ക്ഷമ സ്വീകരി ച്ചും ദൈവിക സ്വഭാവത്തിൽ രൂപാന്തരപ്പെട്ട ഒരു ജീവിതം നയിക്കാൻ ഞങ്ങളെ സഹായിക്കണമേ ആമ്മേൻ.