നീ എന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവോ? 
Shalom Times, 05 June 2013
Written by  സ്റ്റെല്ല ബെന്നി 
 

ദൈവം തന്നെ സ്‌നേഹിക്കണമെന്നത് എല്ലാവരുടെയും ആഗ്രഹമാണ്. എന്നാൽ, എത്ര പേർ ദൈവത്തെ ഹൃദയം കൊണ്ടണ്ട് സ്‌നേഹിക്കുന്നുണ്ട്?

ഫരിസേയനായ ശിമയോൻ ഒരിക്കൽ യേ ശുവിനെ ഭക്ഷണത്തിന് ക്ഷണിച്ചു. യേശു ആ വീട്ടിൽ എത്തിയതറിഞ്ഞ് പാപിനിയായ ഒരു സ്ത്രീ ഒരു വെൺകൽഭരണി നിറയെ സുഗന്ധതൈലവുമായി അവിടെ വന്നു. അ വൾ കണ്ണുനീരുകൊണ്ട് അവന്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകുകയും തന്റെ തലമുടികൊണ്ട് തുടയ് ക്കുകയും താൻ കൊണ്ടുവന്ന വിലയേറിയ സുഗന്ധദ്രവ്യം അവിടുത്തെ പാദത്തിൽ പൂശുകയും ചെയ്തു.

 ഇവൻ പ്രവാചകനാണെങ്കിൽ തന്റെ കാലിൽ സ്പർശിക്കുകയും ചുംബിക്കുകയും ചെയ്ത ഈ സ്ത്രീ ഏതു തരക്കാരിയാണെ ന്ന് തിരിച്ചറിയുമായിരുന്നില്ലേ എന്ന് ഇതു കണ്ടുനിന്ന ശിമയോൻ ചിന്തിച്ചു. ശിമയോന്റെ ഈ വിചാരം തിരിച്ചറിഞ്ഞ യേശു അവനോട് ഒരു ഉപമ പറഞ്ഞു: ഒരു ഉത്തമർണന് രണ്ടു കടക്കാരുണ്ട്. അതിൽ ഒരുവൻ അഞ്ഞൂറു ദനാറയും അപരൻ അമ്പതു ദനാറയും കടപ്പെട്ടിരുന്നു. വീട്ടാൻ കഴിവില്ലാത്തതിനാൽ രണ്ടുപേർക്കും അവൻ കടം ഇളവു ചെയ്തുകൊ ടുത്തു. ഈ രണ്ടുപേരിൽ ആരായിരിക്കും അവനെ കൂടുതൽ സ്‌നേഹിക്കുക? കൂടുതൽ ഇളവു ചെയ്തു കിട്ടിയവൻ, അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. യേശു അവനോടു പറഞ്ഞു: ഇവളു ടെ നിരവധിയായ പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്കപ്പെട്ടിരി ക്കുന്നു. എന്തെന്നാൽ ഇവൾ അധികമായി സ്‌നേഹിച്ചു.
നീ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവോ?
പത്രോസ്ശ്ലീഹായെ സഭയുടെ തലവനാ  യി നിയമിക്കുന്നതിനു തൊട്ടുമുൻപ് ക്രിസ്തു ചോദിക്കുന്നത്, നീ എന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവോ എന്നാണ്. യേശു മൂന്നു പ്രാവശ്യം ഈ ചോദ്യം ആവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. സ്‌നേഹിക്കുവാനും സ്‌നേഹിക്കപ്പെടുവാനും കൊതിക്കുന്ന അവിടുത്തെ ദിവ്യഹൃദയത്തെക്കുറിച്ച് ലോകത്തെ അറിയിക്കണം എന്ന് ഈശോ വിശുദ്ധ മാർഗരറ്റ് മേരി അലക്കോക്കിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അവിടുത്തെ ദിവ്യഹൃദയത്തെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവർക്ക് അതിനുപകരമായി നല്കുവാൻ അവിടുന്നു മനസാകുന്ന ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്റെ നിറവിനെക്കുറിച്ച് അലക്കോക്കിനോട് ഈശോ ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. ''എന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ദൈവസ്‌നേഹം ഞാൻ ജ്വലിപ്പിക്കും. എന്റെ ദിവ്യഹൃദയഭക്തി കഠിനഹൃദയങ്ങളെക്കൂടിയും ഇളക്കി അവയിൽ ദിവ്യസ്‌നേഹം ഉദ്ദീപിപ്പിക്കും. തീക്ഷ്ണതയില്ലാത്തവരുടെ ഹൃദയങ്ങളെ ദിവ്യസ്‌നേഹത്താൽ പ്രഭാവപൂർണമാക്കും.''
അവിടുന്ന് അത്യധികമായി വ്യസനിക്കുന്നത് മനുഷ്യരോടുള്ള അഗാധമായ സ്‌നേഹത്താൽ ജ്വലിക്കുന്ന തന്റെ ദിവ്യഹൃദയത്തിന്റെ സ്‌നേഹപൂർണതയെ അവർ തിരിച്ചറിയാത്തതിനാലാണ്.

നിന്റെ ഹൃദയം തരിക
ഈശോ ഒരിക്കൽ ലുത്തുഗാർദ് എന്ന പുണ്യവതിയോട് ചോദിച്ചു: ''നീ എന്നിൽ നിന്നും എന്താഗ്രഹിക്കു ന്നു?'' ''അങ്ങയിൽനിന്നും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അവിടുത്തെ ഹൃദയം മാത്രമാണ്.'' പുണ്യവതി പറഞ്ഞു. ഇതു കേട്ട് സന്തോഷചിത്തനായ ഈശോ പറഞ്ഞു, ''ഞാൻ ഇതിലും അധികമായി നിന്റെ ഹൃദയത്തെ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതിനാൽ നിന്റെ ഹൃദയം മുഴുവൻ എനിക്കു തരിക.'' ഇതിൽനിന്നും ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാകുന്നുണ്ട്- മനുഷ്യരിലേക്ക് സ്‌നേഹം ഒഴുക്കുവാൻ മാത്രമല്ല, സ്‌നേഹിക്കപ്പെടുവാനും അവിടുത്തെ തിരുഹൃദയം വെ മ്പുന്നുണ്ട്.

തിരുഹൃദയത്തിന്റെ അനുസരണം
അഗാധമായ അനുസരണത്തിന്റെ ഒളിമങ്ങാത്ത ഉറവയാണ് യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയം. അവിടുന്നു പറയുന്നു ''ഞാൻ സ്വർഗത്തിൽനിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നിരിക്കുന്നത് എന്റെ ഇഷ്ടം പ്രവർത്തിക്കാനല്ല, എന്നെ അയച്ചവന്റെ ഇഷ്ടം നിറവേറ്റാനാണ്'' (യോഹ. 6:38). ശിഷ്യരോട് യേശു പറഞ്ഞു. ''എന്നെ അയച്ചവന്റെ ഇഷ്ടം പ്രവർത്തിക്കുകയും അവന്റെ ജോലി പൂർത്തിയാക്കുകയുമാണ് എന്റെ ഭക്ഷണം'' (യോഹ. 4:34). അത്രമാത്രം കീഴ്‌വഴക്കം പിതാവായ ദൈവത്തിന്റെ തിരുഹിതത്തോട് യേശു പുലർത്തിയിരുന്നു. പിതാവ് കല്പിക്കുന്നത് നിറവേറ്റുകയല്ലാതെ യേശു സ്വമേധയാ ഒന്നും ചെയ്തിരുന്നില്ല. (യോഹ. 5:19).

യേശുവിന്റെ മനുഷ്യാവതാരവും 30 വയസുവരെയുള്ള രഹസ്യജീവിതവും 33 വയസുവരെയുള്ള പരസ്യജീവിതവും പീഡാസഹനവും കുരിശുമരണവുമെല്ലാം പിതാവായ ദൈവത്തിന്റെ തിരുവിഷ്ടംപോലെ സംഭവിച്ചതായിരുന്നു. പിതാവായ ദൈവം എന്തെല്ലാം തിരുവിഷ്ടമായോ അതെല്ലാം യേശു വർധിച്ച സ്‌നേഹത്തോടെ അനുസരിച്ചു. യേശുവിന്റെ അഗാധമായ അനുസരണത്തിന്റെ ഫലമാണ് നമ്മളിന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന രക്ഷയുടെ ജീവിതം. തിരുഹൃദയത്തിന്റെ അനുസരണയിൽനിന്നും കീഴ്‌വഴക്കത്തിൽനിന്നും ദൈവഹിതത്തോടുള്ള കീഴ്‌വഴക്കം നാം അഭ്യസിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

പാപികളുടെയും ക്ലേശിതരുടെയും ആശ്രയം
എത്ര വലിയ പാപിക്കും ഏതു സമയത്തും കയറിച്ചെല്ലാൻ പറ്റിയ ഏക വാസസ്ഥലം യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയമാണ്. അതുകൊണ്ടത്രേ തന്റെ പരസ്യജീവിതകാലത്ത് തനിക്കു ചുറ്റും കൂടിയിരുന്ന പലതരത്തിൽ ക്ലേശിതരായ മനുഷ്യരെ നോക്കി യേശു പറഞ്ഞത്, ''അധ്വാനിക്കുന്നവരും ഭാരം വഹിക്കുന്നവരുമായ നിങ്ങളെല്ലാവരും എന്റെയടുക്കൽ വരുവിൻ. ഞാൻ നിങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാം. ഞാൻ ശാന്തശീലനും വിനീത ഹൃദയനുമാകയാൽ എന്റെ നുകം വഹിക്കുകയും എന്നിൽനിന്നു പഠിക്കുകയും ചെയ്യുവിൻ. അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കും. എന്തെന്നാൽ, എന്റെ നുകം വഹിക്കാനെളുപ്പമുള്ളതും ചുമട് ഭാരം കുറഞ്ഞതുമാണ്'' (മത്താ. 11:28-30).

അളവില്ലാത്ത കരുണയുടെ നിലയമാണ് യേശുവിന്റെ ഹൃദയം. വ്യഭിചാരത്തിൽ പിടിക്കപ്പെട്ട ഒരു സ്ത്രീയെ കുറെ ഫരിസേയരും നിയമജ്ഞരും ചേർന്ന് യേശുവിന്റെഅടുത്ത് കൊണ്ടുവന്നപ്പോൾ യേശു പറഞ്ഞത്, ''നിങ്ങളിൽ പാപമില്ലാത്തവൻ ആദ്യം അവളെ കല്ലെറിയട്ടെ'' (യോഹ. 8:8) എന്നായിരുന്നു. ഇതു കേട്ടപ്പോൾ അവർ ഓരോരുത്തരായി സ്ഥലം വിട്ടു. വർധിച്ച കാരുണ്യത്തോ ടെ അവളോട് യേശു പറഞ്ഞു, ഞാനും നിന്നെ വിധിക്കുന്നില്ല; പൊയ്‌ക്കൊള്ളുക. ഇനിമേൽ പാപം ചെയ്യരുത്. യേശുവിന്റെ അടുത്ത് കരുണ യാചിച്ചു ചെന്ന ഓരോ പാപിയോടും ഈവിധമാണ് പെരുമാറിയത്. അതുകൊണ്ടാണ് ആദ്യം പറഞ്ഞത് എത്ര വലിയ പാപിക്കും ഏതു സമയത്തും കയറിച്ചെല്ലാൻ തക്കവിധം ഉറപ്പുള്ള കോട്ടയാണ് യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയമെന്ന്.

ശാന്തശീലനും വിനീതഹൃദയനും
തിരുഹൃദയ ജപമാലയിൽ ഇപ്രകാരം പ്രാർത്ഥിക്കുന്നുണ്ട്- ''ഹൃദയശാന്തതയും എളിമയുമുള്ള ഈശോയേ, എന്റെ ഹൃദയം അങ്ങേ ദിവ്യ ഹൃദയംപോലെ ആക്കിത്തീർക്കണമേ.'' യേശുവിന്റെ പീഡാസഹനവേളയിൽ യേശുവിന്റെ മുഖത്ത് അവർ തുപ്പുകയും താടിമീശ വലിച്ചുപറിക്കുകയും കണ്ണുകൾ മൂടിക്കെട്ടി അവിടുത്തെ മുഖത്ത് അടിച്ചുകൊണ്ട്, ആരാണ് നിന്നെ അടിച്ചതെന്ന് പ്രവചിക്കുക എന്ന് ആക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തു. ശാന്തതയോടെ അവിടുന്ന് അതെല്ലാം ക്ഷമിച്ചു. യേശുവിന്റെ ഹൃദയശാന്തതയെക്കുറിച്ച് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുൻപ് ഏശയ്യാ പ്രവാചകൻ ഇപ്രകാരം പ്രവചിച്ചിരുന്നു. ''അടിച്ചവർക്ക് പുറവും താടിമീശ പറിച്ചവർക്കു കവിളുകളും ഞാൻ കാണിച്ചുകൊടുത്തു. നിന്ദയിയിൽനിന്നും തുപ്പലിൽനിന്നും ഞാൻ മുഖം തിരിച്ചില്ല. ദൈവമായ കർത്താവ് എന്നെ സഹായിക്കുന്നതിനാൽ ഞാൻ പതറുകയില്ല. ഞാൻ എന്റെ മുഖം ശിലാതുല്യമാക്കി'' (ഏശയ്യാ 50: 6-7). ഇത്ര വലിയ അപമാനത്തിലൂടെയും നിന്ദനത്തിലൂടെയും കടന്നുപോയിട്ടും ആ നിമിഷങ്ങളിൽ യേശുവിന്റെ ഹൃദയം ശാന്തമായിരുന്നു. ഇത്തരത്തിലുള്ള ഹൃദയശാന്തതക്കുവേണ്ടി നാം പ്രാർത്ഥിക്കണം.
 ശിഷ്യന്മാരുടെ പാദങ്ങൾ കഴുകിക്കൊണ്ട് എളിമയുടെ മാതൃക കാണിച്ചുതന്ന യേശുവിന്റെ എളിമ നാം അവിടുത്തോട് ചോദിച്ചു വാങ്ങേണ്ടതുണ്ട്. പക്ഷേ, നാം ചോദിക്കാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം. എത്രയേറെ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി നാം യേശുവിന്റെ ഹൃദയകവാടത്തിങ്കൽ മുട്ടുന്നു. എന്നാൽ നാം നിരന്തരം മുട്ടി വിളിക്കാറുള്ള ദിവ്യഹൃദയത്തിന്റെ എളിമയും ശാന്തതയും നമ്മുടെ അനിവാര്യതയാണെന്ന് നാം മറന്നുപോകുന്നു. അവിടുന്നു പറഞ്ഞു, ''നിങ്ങളിൽ വലിയവനാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവൻ നിങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷകനും നിങ്ങളിൽ ഒന്നാമനാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവൻ നിങ്ങളുടെ ദാസനും ആയിരിക്കണം. ശുശ്രൂഷിക്കപ്പെടാനല്ല ശുശ്രൂഷിക്കുവാ നും അനേകരുടെ മോചനദ്രവ്യമായി സ്വജീവൻ കൊടുക്കുവാനും മനുഷ്യപുത്രൻ വന്നിരിക്കുന്നതുപോലെതന്നെ'' (മത്താ. 20:27-28).

ദൈവംതന്നെയായ യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയം മനുഷ്യരോട് ഉദാരമായ സമഭാവനയാണ് കാണിച്ചിട്ടുള്ളത്. തന്റെ ശിഷ്യന്മാരെ അവൻ 'സ്‌നേഹിതന്മാർ' എന്നാണ് സംബോധന ചെയ്തത്. തന്നെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് ഒറ്റിക്കൊടുത്ത യൂദാസിനെപ്പോലും ആ സമയത്ത് ഈശോ വിളിക്കുന്നത് 'സ്‌നേഹിതാ' എന്നാണ്. ഇത് വെറുമൊരു ഭംഗിവാക്കിന്റെ പേരിലുള്ള വിളി ആയിരുന്നില്ല. മറിച്ച്, അഗാധമായ സ്‌നേഹത്തിന്റെ പ്രകടനമായിരുന്നു.

അഗാധമായ ക്ഷമ
യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയത്തിന്റെ അഗാധമായ ക്ഷമ യും കരുണയും യേശുവിന്റെ മരണത്തിനു ശേഷവും വെളിപ്പെടുന്നുണ്ട്. യേശു മരിച്ച് ക്രൂശിന്മേൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ, പടയാളികളിൽ ഒരുവൻ അവിടുത്തെ പാർശ്വത്തിൽ കുന്തംകൊണ്ട് കുത്തി. ഉടൻ തന്നെ അവിടെനിന്ന് രക്തവും വെള്ളവും പുറപ്പെട്ടു.

പാരമ്പര്യങ്ങൾ ഈ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. യേശുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ കുന്തംകൊണ്ട് കുത്തിയ പടയാളി ഒറ്റക്കണ്ണനായിരുന്നു. യേശുവിന്റെ നെഞ്ചിൽനിന്നും പുറപ്പെട്ട രക്തവും ജലവും വീണത് അയാളുടെ അന്ധമായ കണ്ണിലേക്കാണ്. അയാൾ ആ നിമിഷം തന്നെ സൗഖ്യം പ്രാപിച്ചു. യേശുവിൽ വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് പില്ക്കാലത്ത് ഒരു വിശുദ്ധനായി ജീവിച്ചു.
യേശുവിന്റെ മാറിലെ ആ മുറിവ് ഒരു പ്രതീകമാണ്. കൊന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിമിഷത്തിൽപ്പോലും കൊ ല്ലുന്നവർക്കായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന, തന്നെ കുത്തിമുറിവേല്പ്പിക്കുന്നവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്കു താണിറങ്ങി അവരെ സുഖപ്പെടുത്തുന്ന യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയത്തിന്റെ സ്‌നേഹവും പാപികളുടെ നേർക്കുള്ള ദൈവത്തിന്റെ കാരുണ്യവുമാണ് യേശുവിന്റെ മാറിലെ തിരുമുറിവുകൾ. അതിനാൽ നാം എത്ര വലിയ പാപികൾ ആയിക്കൊള്ളട്ടെ, ധൈര്യസമേതം കയറിച്ചെല്ലാം യേശുവിന്റെ ഹൃദയ കവാടത്തിങ്കലേക്ക്. അവിടെ നമുക്ക് അഭയമുണ്ട്. നാം എത്രമാത്രം അപമാനിതരും നിന്ദിതരും ആയിരിക്കട്ടെ നമുക്ക് യേശുവിന്റെ തിരുഹൃദയകവാടത്തിങ്കൽ മുട്ടിവിളിക്കാം. അവിടെ നമ്മെ സ്വീകരിക്കുന്ന, നമ്മെ ബഹുമാന്യരായി കരുതുന്ന ഒരു ദൈവമുണ്ട്. യേ ശുവിന്റെ തിരുഹൃദയത്തിൽനിന്ന് ഒഴുകുന്ന പാപക്ഷമയും സൗഖ്യവും ആവോളം നുകർന്നുകൊണ്ട് നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം:
ഹൃദയശാന്തതയും എളിമയുമുള്ള യേശുവേ, എന്റെ ഹൃദയം അങ്ങേ ദിവ്യഹൃദയംപോലെ ആക്കിത്തീർക്കണമേ, ആമ്മേൻ.