സ്വവര്‍ഗാനുരാഗം കുറ്റകരമെന്നു സുപ്രീംകോടതി

11 Dec 2013

(11 Dec 11:08 a.m.) ന്യൂഡല്‍ഹി• സ്വവര്‍ഗാനുരാഗം കുറ്റകരമെന്നു സുപ്രീംകോടതി വിധി. നിയമവിരുദ്ധമലെ്ലന്ന 2009ലെ ഡല്‍ഹി ഹൈക്കോടതി വിധി തള്ളിക്കൊണ്ടാണു സുപ്രീംകോടതി വിധി. ഡല്‍ഹി ഹൈക്കോടതി ഉത്തരവ് ചോദ്യം ചെയ്ത് സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ട 16 ഹര്‍ജികളിലാണ് സുപ്രീം കോടതി വിധി പ്രസ്താവിച്ചത്. വാദം പൂര്‍ത്തിയായി ഒരു വര്‍ഷവും ഒന്‍പതു മാസവും കഴിഞ്ഞാണു വിധി വന്നത്.പ്രകൃതിവിരുദ്ധ ലൈംഗികത കുറ്റമാണെന്നു വ്യക്തമാക്കുന്ന ഇന്ത്യന്‍ ശിക്ഷാ നിയമത്തിലെ 377-ാം വകുപ്പ് ഭരണഘടനാ വിരുദ്ധമാണെന്നു ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയായിരുന്നു ഡല്‍ഹി ഹൈക്കോടതി സ്വവര്‍ഗാനുരാഗം നിയമവിധയേമാക്കിയത്. എന്നാല്‍ ഇൗ വകുപ്പ് പ്രകാരം സ്വവര്‍ഗാനുകാരം കുറ്റകരം തന്നെയാണെന്നു സുപ്രീംകോടതി വ്യക്തമാക്കി.സ്വവര്‍ഗാനുരാഗം കുറ്റകരമാണെന്ന് ആദ്യം നിലപാടെടുത്ത കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ പിന്നീട് നിലപാട് മാറ്റിയിരുന്നു. സ്വര്‍ഗാനുരാഗം നിയമ വിധയേമാക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് രാജ്യത്തെ സ്വവര്‍ഗാനുരാഗികള്‍ 2001 മുതല്‍ തുടരുന്ന നിയമ പോരാട്ടങ്ങള്‍ക്കാണു സുപ്രീംകോടതി വിധിയോടെ അവസാനമാകുന്നത്.

വിശുദ്ധരാകാൻ ഭയപ്പെടരുത്

Shalom Times, 02 December 2013
Written by  ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ

സഭ പരിശുദ്ധമാണെന്ന് വിശ്വാസപ്രമാണത്തിൽ നാം പ്രഘോഷിക്കുന്നു. എന്നാൽ, സഭ പാപികളുടെ ഒരു കൂട്ടായ്മയാണെന്നും, എല്ലാ ദിവസവും ഞങ്ങൾ അവരുടെ പ്രവൃത്തികൾ  കാണുന്നതാണെന്നും നിങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കാം. സഭയിൽ പാപികൾ ഉണ്ടെണ്ടന്നത് സത്യമാണ്. വിശ്വാസികളും വൈദികരും സന്യാസിനികളും മെത്രാൻമാരും കർദ്ദിനാൾമാരും മാർപാപ്പമാരും വരെ പാപം നിറഞ്ഞ മനുഷ്യരായിരിക്കെ സഭ പരിശുദ്ധമാണെന്ന് എങ്ങനെ പറയുവാൻ സാധിക്കും? പൗലോസ്ശ്ലീഹാ എഫേസോസിലെ സഭക്കെഴുതിയ ലേഖനത്തിൽ ഇതിനുള്ള ഉത്തരമുണ്ട്. ക്രിസ്തു സഭയെ സ്‌നേഹിക്കുകയും തന്നെത്തന്നെ കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവളെ വിശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. സഭ പരിശുദ്ധമായിരിക്കുന്നത് ദൈവത്തിൽനിന്നാണ് സഭ പുറപ്പെടുന്നത് എന്നതുകൊണ്ടാണ്. അവൾ പരിശുദ്ധയായിരിക്കുന്നത് നമ്മുടെ യോഗ്യതകൾ കൊണ്ടല്ല. നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികൾ വഴി സഭയെ വിശുദ്ധീകരിക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല. പരിശുദ്ധാത്മാവായ ദൈവത്തിന്‍റെ സ്‌നേഹമാണ് സഭയെ പരിശുദ്ധയാക്കുന്നത്. പാപികളായ നമ്മെത്തന്നെ രുപാന്തരപ്പെടുത്തുകയും നവീകരിക്കുകയും വിശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യുവാനായി ദൈവത്തിന് വിട്ടുകൊടുക്കുവാനാണ് നാം വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. സഭ വിശുദ്ധരുടെ മാത്രം കൂട്ടായ്മയാണെന്നും, വിശുദ്ധിയിൽ നിലനില്ക്കാത്തവർ സഭക്ക് പുറത്താണെന്നുമുള്ള പ്രബോധനം ചിലരിൽനിന്നെങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇത് വിശ്വാസത്തിൽനിന്നുള്ള വ്യതിചലനമാണ്. പരിശുദ്ധസഭ പാപികളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല. പാപികളായ നമ്മെ തള്ളിക്കളയുന്നില്ല. അവളിൽനിന്ന് ഏറ്റവും അകന്നുനിൽക്കുന്നവരെപ്പോലും സഭ സ്‌നേഹത്തോടെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു- തന്‍റെ വാതായനങ്ങൾ എല്ലാവർക്കുമായി തുറന്നിട്ടുകൊണ്ട്.

''ഞാൻ പാപിയാണ്. വലിയ പാപിയായ എനിക്ക് എങ്ങനെ സഭയുടെ ഭാഗഭാക്കാകുവാൻ കഴിയും?'' ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നവരോടുള്ള എന്‍റെ മറുപടി ഇതാണ്. 'കർത്താവേ, എന്‍റെ പാപങ്ങളുമായി ഞാനിതാ' എന്നു പറയുന്നവരെയാണ് കർത്താവ് അന്വേഷിക്കുന്നത്. നിങ്ങളിലാരെങ്കിലും പാപമില്ലാത്തവരായിട്ടുണ്ടോ? ഇല്ല, നാമെല്ലാവരും പാപം കൂടെ കൊണ്ടുനടക്കുന്നവരാണ്. 'പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്കേണമേ, എന്‍റെ ഹൃദയത്തെ മാറ്റേണമേ' എന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കാനാണ് അവിടുന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. ദൈവത്തിന് നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ മാറ്റാൻ കഴിയും. സഭയിൽ നാം കണ്ടുമുട്ടുന്ന ദൈവം കാരുണ്യമില്ലാത്ത ഒരു വിധിയാളനല്ല, മറിച്ച് ധൂർത്തപുത്രന്‍റെ ഉപമയിലെ സ്‌നേഹനിധിയായ പിതാവാണ്. നിങ്ങൾ ഒരുപക്ഷേ ധൂർത്ത പുത്രനെപ്പോലെ, വീടു വിട്ടിറങ്ങി, ചെളിയിൽ പൂണ്ട്, സുവിശേഷത്തിൽനിന്ന് അകന്ന് ജീവിക്കുന്ന വ്യക്തിയായിരിക്കാം. ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുവരുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് പറയുവാനുള്ള ശക്തി എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കുന്നുവോ, അന്ന് ദൈവം നിങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുവാനായി ഇറങ്ങി വരും. നിങ്ങളെയും പ്രതീക്ഷിച്ച് വാതിൽ തുറന്നു തന്നെ കിടപ്പുണ്ടാവും. കാരണം, അവിടുന്ന് നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. അവിടുന്ന് നിങ്ങളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുംബിച്ച് ആഘോഷിക്കും. ഇതാണ് കർത്താവിന്‍റെ സ്വഭാവം- അത്രമാത്രം ആർദ്രഹൃദയനാണ് സ്വർഗീയപിതാവ്. എല്ലാവരെയും ഇരുകയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കേണ്ടത് എങ്ങനെയെന്ന് അറിയാവുന്ന ഒരു സഭയുടെ ഭാഗമാകാനാണ് അവിടുന്ന് നമ്മെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നത്. കുറച്ചുപേരുടെ മാത്രം അഭയസങ്കേതമാകാനല്ല, മറിച്ച് ശക്തരോ ദുർബലരോ പാപികളോ നിരാശരോ, വഴിതെറ്റിപ്പോയവരോ എന്ന വ്യത്യാസമില്ലാതെ എല്ലാവർക്കും നവീകരിക്കപ്പെടുവാനും അവിടുത്തെ സ്‌നേഹത്താൽ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുവാനുമുള്ള ഒരു ഭവനമായിത്തീരാനാണ് സഭയുടെ വിളി. ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി പിൻതുടരേണ്ട വിശുദ്ധിയുടെ പാതയിലേക്കാവശ്യമായ എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളും സഭ ഒരുക്കുന്നു. അവൾ കൂദാശകൾ വഴിയായി നമ്മെ ക്രിസ്തുവിന്‍റെ പക്കലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും, കുമ്പസാരത്തിലൂടെയും വിശുദ്ധകുർബാനയിലൂടെയും, വചനം നമുക്ക് പങ്കുവച്ചു നല്കുന്നു. ഉപവിപ്രവർത്തനങ്ങളിലും ദൈവസ്‌നേഹത്തിലും പരസ്‌നേഹത്തിലും ജീവിക്കുവാൻ നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു.
സ്വയം ചോദിക്കേണ്ട ചില ചോദ്യങ്ങളുണ്ട്. നാം നമ്മെത്തന്നെ വിശുദ്ധീകരണത്തിനായി  വിട്ടുകൊടുക്കുവാൻ തയ്യാറാണോ? സഭ എന്ന നിലയിൽ പാപികളെ തുറന്ന കൈകളോടെ സ്വീകരിക്കുകയും അവർക്ക് പ്രത്യാശയും ധൈര്യവും പകർന്നു കൊടുക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടോ? അതോ നാം വാതിൽ കൊട്ടിയടച്ച് ഒതുങ്ങിക്കൂടുന്നവരാണോ? സഭയിൽ ദൈവസ്‌നേഹം കുടികൊള്ളുന്നുണ്ടോ? നമ്മൾ പരസ്പരം കരുതുകയും മറ്റുള്ളവർക്കുവേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടോ?

അവസാനമായുള്ള ചോദ്യമിതാണ്-ദുർബലനും പാപിയുമായ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യുവാൻ സാധിക്കും? ദൈവം നിങ്ങളോട് പറയുന്നതിതാണ് -പരിശുദ്ധിയെ ഭയപ്പെടരുത്. ഉന്നതമായ ലക്ഷ്യത്തിനായി പരിശ്രമിക്കുന്നതിൽനിന്ന് ഭയപ്പെട്ട് പിന്തിരിയരുത്. ദൈവസ്‌നേഹം അനുഭവിക്കുന്നതിനും ദൈവത്താൽ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നതിനുമായി സ്വയം വിട്ടുകൊടുക്കുക. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ വഴിനടത്തലിനായി നിന്നെത്തന്നെ സമർപ്പിക്കാൻ നീ ഭയപ്പെടേണ്ട. ദൈവത്തിന്‍റെ  പരിശുദ്ധി നിങ്ങളിലേക്ക് പടരുവാൻ അനുവദിക്കുക. ഒരോ ക്രിസ്ത്യാനിയും ഈ വിശുദ്ധിയിലേക്കാണ് വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അസാധാരണമായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു എന്നതിലുപരിയായി ദൈവത്തിന് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ ഇടം കൊടുക്കുന്നതിലാണ് വിശുദ്ധി കണ്ടെത്തേണ്ടത്. നമ്മുടെ ബലഹീനതകൾ ദൈവത്തിന്‍റെ കരുണയുമായി കണ്ടുമുട്ടുന്ന അവസ്ഥയാണ് വിശുദ്ധി. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ദൈവമഹത്വത്തിനും സഹോദരന്‍റെ നൻമക്കുമായി സ്‌നേഹത്തോടും എളിമയോടും കൂടെ ചെയ്യുവാൻ നമ്മെ ബലപ്പെടുത്തുന്ന ദൈവശക്തിയിലുള്ള ഉറപ്പാണ് വിശുദ്ധി. പ്രശസ്ത ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യകാരനായ ലിയോൻ ബ്‌ളോയി ജീവിതത്തിന്‍റെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ പറഞ്ഞ ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു വാചകമുണ്ട്: ''ഒരു വിശുദ്ധനാകുവാൻ കഴിയാതെ പോവുകയാണ് ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ദുഃഖം.''  
വിശുദ്ധിയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ അപ്രകാരമുള്ള ഒരു ജീവിതത്തിനായി പരിശ്രമിക്കാം. നിങ്ങൾക്ക് ഒരു വിശുദ്ധനാകുവാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടോ?. കർത്താവ്  തുറന്ന കരങ്ങളോടെ വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ നിങ്ങളെ അനുധാവനം ചെയ്യുവാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. വിശ്വാസത്തിൽ ആനന്ദിച്ചുകൊണ്ടു നമുക്ക് ജീവിക്കാം. ദൈവസ്‌നേഹം അനുഭവിക്കുന്നതിനായി നമ്മെത്തന്നെ സമർപ്പിക്കാം. നമുക്കും മറ്റുള്ളവർക്കും ഈ അനുഗ്രഹം ലഭിക്കുന്നതിനായി ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാം.  

Pope Francis venerates St. Peter's bones

The Bones Of St. Peter Displayed By Vatican For The First Time

         

To mark the end of the Year of Faith, the Vatican has for the first time publicly displayed the bones of St. Peter. While no pope has ever definitively declared the fragments to belong to the apostle Peter,  Pope Paul VI in 1968 said fragments found in the necropolis under St Peter’s Basilica were “identified in a way that we can consider convincing”.
The bones were discovered in 1939 in an excavation of the Vatican Necropolis below the main altar at Saint Peter’s Basilica, which has been the consistent traditional burial place of the first Pope since antiquity. The excavation, ordered by Pope Pius XII, found the bones in a first century funerary wall creche, with a Greek inscription of ”Petros eni”, or “Peter is here”. The bones were found wrapped in purple and gold threaded cloth. Scientific study of the bones showed them to be of a “robust” man in his 60′s-70′s at the time of death.
The relics, normally kept in  the private chapel of the Pope’s  Vatican apartments, were presented to tens of thousands of pilgrims who gathered to catch a glimpse of the relics. The eight fragments of bone between two and three centimetres (around one inch) long were displayed on an ivory bed within a bronze chest on a pedestal in St. Peter’s Square.
Reflecting upon the relics of St. Peter, whose very name means “Rock”, and their location below the Main Altar of St. Peter’s Basilica on the Vatican Hill, one can not help but meditate on Peter’s confession in the Gospel of Matthew , and Our Lord’s words to him in Matthew 16:18:

“And so I say to you, you are Peter, and upon this rock I will build my church,
and the gates of the netherworld shall not prevail against it.”