ദശാംശത്തിലൂടെ ദൈവം എത്ര മഹത്തായ ശുശ്രൂഷകളാണ് നടത്തുന്നത്

Sunday Shalom, September 30, 2016
ഫാ. സേവ്യർഖാൻ വട്ടായിൽ

വലിയ സുവിശേഷ തീക്ഷ്ണതയുള്ള ജനമാണ് നാം. ഇവിടെ കിട്ടുന്ന ദശാംശം മാത്രം നോക്കുക. നൂറുകണക്കിന് ധ്യാന കേന്ദ്രങ്ങളുണ്ട്. എല്ലാം പ്രവർത്തിക്കുന്നത് ദശാംശ സഹായത്താൽ. രണ്ട് സുവിശേഷ ടി.വി ചാനലുണ്ട് കേരളത്തിൽ. അമേരിക്കയിൽ മലയാളികളുടെ ദശാംശം കൊണ്ട് ശാലോമിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് ടിവി ചാനലുണ്ട്. കോട്ടയത്തെ നവജീവൻ പോലുള്ള ശുശ്രൂഷകൾ എത്രയോ ലക്ഷം പേർക്കാണ് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്നത്. ആയിരക്കണക്കിന് പരസ്‌നേഹ സംഘടനകളുണ്ട്. അനാഥാലയങ്ങളും വൃദ്ധ സംഘടനകളും ഉണ്ട്. അഭിവന്ദ്യ കരിയിൽ പിതാവ് രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് തയാറാക്കിയ ഡോക്യുമെന്ററി അനുസരിച്ച് കേരളത്തിലെ രൂപതകൾ എല്ലാം ചേർന്ന് ഉപവിപ്രവർത്തനത്തിന് ഒരു വർഷം ചെലവാക്കുന്നത് 200 കോടി രൂപയാണ്.

ഇടവകകൾ നേരിട്ടും ധ്യാനകേന്ദ്രങ്ങൾ, സന്യാസ സഭകൾ തുടങ്ങിയവകളും ചെയ്യുന്ന സഹായം വേറെയുണ്ട്.നമ്മുടെ ജനതയിൽ എത്രയോ പേരാണ് സുവിശേഷവേലക്കായി എല്ലാം ത്യജിച്ച് ഇറങ്ങുന്നത്. തങ്ങൾക്കുള്ള ആയിരക്കണക്കിനു ഡോളറിന്റെയും പൗണ്ടിന്റെയും ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചാണ് പല അല്മായരും മുഴുവൻ സമയ സുവിശേഷ വേല ചെയ്യുന്നത്. എത്രയോ കുടുംബങ്ങൾ വൈദികരാകുവാൻ മക്കളെ നല്കുന്നു. 1,15,000 മലയാളി കന്യാസ്ത്രീകൾ ഉണ്ട്. എന്തുമാത്രം തീപ്പൊരി വൈദികരുള്ള നാടാണ് കേരളം. പല രാജ്യത്തും വൈദികർ മിനിമം ശുശ്രൂഷ കൊണ്ട് സംതൃപ്തരാണ്. എന്നാൽ ഇവിടെയോ 24 മണിക്കൂറും വൈദികർ ലഭ്യരാണ്. ദൈവം കേരളക്കരയെ പ്രത്യേകം നോട്ടമിട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവർ വഴി ലോകത്തെ ആകെ സുവിശേഷം കൊണ്ട് നിറയ്ക്കാനാണ് പരിപാടി. പണ്ട് യഹൂദരെ നോട്ടം ഇട്ടപോലാണ് ദൈവം ഇപ്പോൾ മലയാളികളെ നോക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് നാം ഉണരണം. കർത്താവ് വിളിക്കുമ്പോൾ ‘ഇതാ കർത്താവേ’ എന്ന് പറയണം.


കുറെക്കാലം മുമ്പ് ഞാൻ യു.കെ യിൽ ധ്യാനിപ്പിക്കാൻ ചെന്നപ്പോൾ സെബാസ്റ്റ്യൻ അരിക്കാട്ടച്ചൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു. വട്ടായിലച്ചൻ അല്മായരെ മാത്രം നോക്കിയാൽ പോരാ. അച്ചന്മാരെയും നോക്കണം. എനിക്കാണെങ്കിൽ അച്ചന്മാരോട് പ്രസംഗിക്കാൻ പേടി. അല്മായരുടെ ധ്യാനം നടത്തുമ്പോൾ പരിസരത്ത് അച്ചനെ കണ്ടാൽ മതി. എനിക്ക് വാക്കുകൾ നിലച്ചു പോകും. പിന്നെ കുറെ നേരം പാട്ടു പഠിപ്പിച്ച് അച്ചൻ കാണാതാവുമ്പോഴാണ് ക്ലാസ് എടുക്കുന്നത്. ആ എന്നോടാണ് വൈദികർക്ക് ധ്യാനം നടത്താൻ പറയുന്നത്. ആദ്യത്തെ രണ്ടു വർഷം ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞുമാറി. മൂന്നാം വർഷം ഏറ്റെടുത്തു. യു.കെ.യിൽ നിന്ന് അച്ചനും വന്നു ധ്യാനം നടത്താൻ. അച്ചന്മാരുടെ ധ്യാനം തുടങ്ങിയപ്പോൾ കഷ്ടപ്പാടുകൾ കൂടി. ഭാരവും കണ്ണീരും കൂടിയതിനനനുസരിച്ച് കൃപയും വർധിച്ചു.

എല്ലാ മാസവും മുടങ്ങാതെ 100 വൈദികർ ആദ്യത്തെ ആഴ്ചയിൽ അവിടെ വന്ന് ധ്യാനിക്കുന്നു. 2009 മുതൽ ഇതാണ് സ്ഥിതി. ദൈവം കേരളക്കരയെ അനുഗ്രഹിച്ചതുകൊണ്ടല്ലേ അത്. വേറെ ഏതു ഭാഷയിലാണ് ഇങ്ങനെ ഉള്ളത്. ഭാരം വഹിക്കുവാൻ തയാറായാൽ കൃപ കൊടുക്കുവാൻ ദൈവം തയാറാകും. ആളുകളെ ഒരുക്കാനും തയ്യാറാണ്. എത്ര ആത്മാക്കൾ രക്ഷപ്പെടുന്നുവോ അതിനനുസരിച്ച് കൃപയും തരും. എത്ര കൂടുതൽ സഹനമുണ്ടോ അതിനനുസരിച്ച് ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷയും ഉണ്ടാവും.

ദൈവരാജ്യ ശുശ്രൂഷചെയ്യുവാൻ ദൈവം തരുന്ന വിളിയും ഉണർവും നിസാരമാക്കരുത്. നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ വർഷിച്ച കൃപയാണത്. നാം നന്നായി ജോലി ചെയ്യണം. ഇപ്പോൾ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഒരു കാലത്ത് ചെയ്യാമെന്ന് വച്ചാലും നടക്കില്ല. ദൈവരാജ്യം നിങ്ങളിൽ നിന്നെടുത്ത് ഫലം പുറപ്പെടുവിപ്പിക്കുന്ന ജനതക്കു കൊടുക്കും. യു.കെയിൽ അനാഥമന്ദിരം പോലും നടത്താൻ കത്തോലിക്കർക്ക് ഇന്ന് സാധിക്കാതെ വരുന്നു. ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ ഫലം പുറപ്പെടുവിപ്പിക്കുവാൻ ദൈവം തന്ന കാലത്ത് ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാതിരുന്നാൽ ദൈവരാജ്യശക്തി ചോർന്നുപോകും. പലയിടത്തും പള്ളികൾ ലേലത്തിൽ വിൽക്കുന്നു. 2008-ൽ യു.കെ.യിലെ 200 പള്ളികൾ ലേലത്തിന് വെച്ചു. കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഈറ്റില്ലങ്ങൾ എന്ന് അറിയപ്പെട്ട സ്ഥലത്തെ സ്ഥിതിയാണ്. എന്നാൽ ചില പള്ളികളിൽ ഇപ്പോഴും നല്ല ജനക്കൂട്ടമുണ്ട്. യു.കെയിലെ ഒരു പള്ളി. അവിടെ കുർബാനക്ക് വരുന്നവർ 12 പേരായിരുന്നു. സാവകാശം പള്ളി പൂട്ടേണ്ട നിലയാകും. അവസാനം വന്ന അച്ചൻ ധാർമിക വിഷയങ്ങളിൽ ശക്തമായ നിലപാടെടുത്തു. അച്ചൻ സത്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. വ്യഭിചാരി നരകത്തിൽ പോകും. മദ്യപാനികളെക്കുറിച്ചും സ്വയംഭോഗികളെക്കുറിച്ചും അച്ചൻ സത്യം പറഞ്ഞു. യു.കെ.യിൽ അങ്ങനെ പറയാൻ അനുവാദം ഇല്ല. കേട്ടവർ കേട്ടവർ അച്ചനെകുറിച്ച് പറഞ്ഞു. കൂടുതൽ ആൾക്കാർ കേൾക്കാനെത്തി. ഇപ്പോൾ പള്ളി വലുതാക്കുകയാണ്.

ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ കഥ സോജിയച്ചൻ പറഞ്ഞു. ധ്യാനത്തിനെത്തിയ അച്ചനെ അവർ വീടു വെഞ്ചരിക്കുവാൻ വിളിച്ചു. ധ്യാനം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഏറെ വൈകി. എന്നാലും വീട്ടിൽ പോയി നോക്കാമെന്ന് അച്ചൻ കരുതി. രാത്രി 12 മണി. നല്ല തണുപ്പുണ്ട്. വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ലൈറ്റുണ്ട്. അച്ചൻ ബെല്ലടിച്ചു. ഗൃഹനാഥൻ ഓടി വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു. അവർ കുടുംബ പ്രാർത്ഥനയിലായിരുന്നു. ദിവസവും രാത്രി പന്ത്രണ്ടിനാണ് കുടംബ പ്രാർത്ഥന. കാരണം, എല്ലാവരും ഒന്നിക്കുന്ന സമയമാണത്. വിശ്വാസം സൂക്ഷിക്കുന്നവർ അവിടെയും ഉണ്ട്.

വിശ്വാസം വിതക്കാൻ നാം തയാറാണെങ്കിൽ ദൈവം അത്ഭുതകരമായ ഫലം തരും. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സ്വരം കേട്ട് നാം നമ്മെ സമർപ്പിച്ചാൽ ദൈവം ഉപയോഗിക്കും. ദൈവം നമ്മുടെ കൂടെ നിന്ന് പ്രവർത്തിക്കും. അതുകൊണ്ട് കാലം വൈകി, സമയം വൈകി എന്ന് കരുതരുത്. ഇതാണ് സമയം. ഈശോയുടെ രണ്ടാം വരവു വരെ സമയമുണ്ട്.

നമ്മൾ ഉണർന്ന് കർത്താവിന്റെ കരങ്ങളിൽ സമർപ്പിക്കുക. ദൈവമാണ് ഫലം തരുന്നത്. നമ്മുടെ പൊട്ടവാക്ക് വിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞാൽ ദൈവം ഫലം തരും. മടുപ്പില്ലാതെ ഓടുക. പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. മടുക്കരുത്. ആത്മാക്കളെ തരണമേ എന്ന് നിലവിളിച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കുക. ദൈവം ഫലം തരാതിരിക്കില്ല…

ഫാ. സേവ്യർഖാൻ വട്ടായിൽ

വിശുദ്ധന്റെ ഭൂതവും പാപിയുടെ ഭാവിയും

ആൻസിമോൾ ജോസഫ്

”കുഞ്ഞേ, നിനക്കിനിയും എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല. നീ എന്റെ അടുത്തേക്കു വാ”
…. മറുപടിയില്ല
”എന്റെ കുഞ്ഞേ, എന്നെ ഒന്നു കേൾക്കാമോ?”

”ക്ഷമയ്ക്കും കാരുണ്യത്തിനും എനിക്കിനി അർഹതയില്ല.. എനിക്കതു ലഭിക്കില്ല.” നേരിയ ശബ്ദത്തിൽ നിരാശയിൽ ചുരുങ്ങിയ മറുപടി.
”നീ എന്റെ അടുത്തു വരുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്തൊരു ആനന്ദമാണെന്നറിയാമോ? നിനക്ക് ഒട്ടും ശക്തിയില്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ നിന്നെ എന്റെ കൈയ്യിൽ കോരിയെടുത്ത് വീട്ടിലേക്കു കൊണ്ടുപോകും.”

”ഇനിയും എന്നോടു കരുണകാണിക്കുക സാധ്യമോ?”
”തീർച്ചയായും എന്റെ കുഞ്ഞേ,.. അതു നിന്റെ അവകാശമാണ്… ഞാൻ മുഴുവനും നിനക്കുള്ളതല്ലേ… ”
”എന്റെ പാപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ അതിഭീകര ഭയംമൂലം അങ്ങയുടെ നന്മയെ ഞാൻ സംശയിച്ചുപോവുകയാ… എന്നോടു പൊറുക്കണേ…”

”എന്റെ കുഞ്ഞേ, എന്റെ സ്‌നേഹത്തിലും കരുണയിലുമുള്ള നിന്റെ വിശ്വാസമില്ലായ്മയാണ് എന്നെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്. നീ ഇതുവരെ ചെയ്ത പാപങ്ങളെല്ലാം ചേർന്ന് എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നതിലും അധികമായി എന്നിലുള്ള നിന്റെ സംശയം എന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നു. എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നു രക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ എത്ര ക്ലേശിക്കുന്നു? അതൊന്നും എന്റെ കുഞ്ഞ് കാണുന്നില്ലേ?”

”ഓ എന്റെ നാഥാ, അങ്ങുതന്നെ എന്നെ രക്ഷിക്കണമേ.. ഞാൻ നശിച്ചുപോകുന്നു, എന്റെ രക്ഷകനായിരിക്കണമേ.. ഓ എന്റെ ദൈവമേ, എന്തെങ്കിലും പറയാൻ എനിക്ക് ശക്തിയില്ല. തീർത്തും ശോചനീയമായ എന്റെ ഹൃദയം പൊട്ടിനുറുങ്ങുന്നു.. എന്നാൽ അങ്ങ് എത്രമാത്രം എന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു എന്റെ നാഥാ…”
പറഞ്ഞത് പൂർത്തിയാക്കാൻ ഈശോ സമ്മതിക്കാതെ, അവിടുന്ന് സ്‌നേഹാർദ്രനായി ആ ആത്മാവിനെ പാപത്തിന്റെയും നിരാശയുടെയും കുറ്റബോധത്തിന്റെയും അഗാധതയിൽനിന്നും കോരിയെടുത്ത് തന്റെ ഹൃദയത്തോടു ചേർക്കുന്നു. അവിടുത്തെ ഹൃദയത്തിലെ സ്‌നേഹാഗ്നിയിൽ അതിന്റെ പാപങ്ങളെല്ലാം ഒറ്റനിമിഷംകൊണ്ട് കത്തിച്ചാമ്പലാക്കുന്നു.

പാപത്തിന്റെ പടുകുഴിയിലാണ്ട്, ഇനി രക്ഷയില്ല എന്നു നിരാശപ്പെട്ടു കേഴുന്ന ഒരാത്മാവിനെ രക്ഷിച്ചെടുക്കാൻ മുന്നിട്ടിറങ്ങുന്ന ഈശോ. അവിടുന്നും ആത്മാവും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണമാണിത്.

”കുഞ്ഞേ, ഇതാ എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ സകല നിക്ഷേപങ്ങളും നിനക്കുള്ളതാണ്.. ആവശ്യമുള്ളതെല്ലാം എടുത്തുകൊള്ളുക… ”
”ഓ എന്റെ കർത്താവേ, അങ്ങേ കൃപാവരങ്ങളിൽ ഞാൻ മുങ്ങിത്താഴുന്നു. ഞാൻ പുതുതായതുപോലെ. അതിലുമുപരി അങ്ങയുടെ സ്‌നേഹം എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നു. മതി നാഥാ.. എനിക്കിതു മാത്രം മതി..എന്റെ വ്യഥകളെല്ലാം ഞാൻ അങ്ങയുടെ മുമ്പിൽ ചൊരിയട്ടെ.”
”എന്റെ കുഞ്ഞേ, എല്ലാം എന്നോടു പറഞ്ഞുകൊള്ളൂ.. കുഞ്ഞിനെ കേൾക്കാൻ എന്റെ സ്‌നേഹാർദ്ര ഹൃദയം കാത്തിരിക്കുന്നു.”

”എന്റെ നാഥാ, അങ്ങയുടെ സ്‌നേഹം ഞാൻ തള്ളിക്കളഞ്ഞപ്പോഴും അവിടുന്ന് സ്‌നേഹാർദ്രനായി എന്റെ പിന്നാലെ വന്നല്ലോ. തീനരകത്തിന്റെ ആഴങ്ങളാണ് ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതെങ്കിലും അതിന്റെ പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ഗർജനങ്ങളിൽ നിന്നും അങ്ങയുടെ സ്‌നേഹം എന്നെ പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചു; ആയിരമയിരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ.”
”കുഞ്ഞേ, നിന്റെ ദുരിതാവസ്ഥയിൽ നീ മുഴുകിപ്പോകരുത്. അവയിലേക്കു നോക്കാതെ എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കുനോക്കി എന്റെ വാത്സല്യത്താൽ ശക്തിപ്രാപിക്കുക. ഞാൻ നിന്നോടു കരുണകാണിച്ചതുപോലെ നീ മറ്റുള്ളവരോടും കരുണകാണിക്കുക. നിന്റെ ശക്തി ക്ഷയിക്കുന്നെന്നു തോന്നിയാൽ എന്നിലേക്കണഞ്ഞാൽ നീ ഒട്ടും ക്ഷീണിതയാവുകയില്ല.”

”ഓ എന്റെ കർത്താവേ, അങ്ങെന്നോടു കാണിക്കുന്ന അളവറ്റ സ്‌നേഹത്തിനും കാരുണ്യത്തിനും സ്തുതികളർപ്പിക്കാൻ നിത്യതപോലും തികയില്ലല്ലോ..” (വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയോടു കടപ്പാട്).

”ചതഞ്ഞ ഞാങ്ങണ അവൻ മുറിക്കുകയില്ല; മങ്ങിയ തിരി കെടുത്തുകയുമില്ല” (ഏശയ്യാ 42:3), അവൻ യേശു. പാപത്തിന്റെ ഏറ്റം നികൃഷ്ടതയിൽ സകലരാലും തള്ളപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലാണെങ്കിലും ഈശോ നമ്മെ കൈവിടില്ല, അവിടുത്തേക്ക് അതിന് സാധിക്കില്ല. മനുഷ്യരാലും മൃഗങ്ങളാലും ചവുട്ടിത്തേക്കപ്പെട്ട് ചതഞ്ഞരഞ്ഞ് നിഷ്പ്രയോജകമായി മുറിച്ചെറിയപ്പെടേണ്ട ഞാങ്ങണപോലെയാണ് നാമെങ്കിലും അവൻ-യേശു- വരും പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിക്കാൻ, ഒരിക്കലും ചതയാത്തതുപോലെ ബലപ്പെടുത്താൻ. അവനിൽ ആശ്രയിക്കുന്നെങ്കിൽ, മുറിച്ചെറിയപ്പെടാൻ അവൻ വിട്ടുകൊടുക്കില്ല. അത്രയ്ക്ക് സ്‌നേഹാർദ്രനാണവിടുന്ന്. വെളിച്ചം കെട്ടുപോകുംവിധം കരിയും അഴുക്കുംമൂലം തിരി മങ്ങിയാലും ഈശോ അതു കെടുത്തിക്കളയില്ലെന്നു മാത്രമല്ല തന്റെ കാരുണ്യത്താൽ കരിയും അഴുക്കുമെല്ലാം നീക്കി അവിടുത്തെ സ്‌നേഹത്താൽ പുത്തൻ നാളമായി ഉജ്ജ്വലിപ്പിക്കും. പുകപോലുമുയരാതെ കെട്ടുതണുത്തുപോയാലും ഈശോയുടെ ഹൃദയത്തിലെ സ്‌നേഹാഗ്നി നമ്മെ ശുദ്ധിചെയ്തു ആളിക്കത്തിക്കും.

ഏറ്റം വലിയ പാപികൾ എന്തു ചെയ്യും?
അവരാണ് കർത്താവിന്റെ കരുണയ്ക്ക് ഏറ്റം അർഹെരന്നും അവിടുത്തെ കരുണ തേടുന്ന ഏറ്റം വലിയ പാപിയെപ്പോലും അവിടുത്തേക്ക് ശിക്ഷിക്കാനാകില്ല എന്നും വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയ്ക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ”തകർന്നുപോയൊരാൾക്ക് സ്വന്തം ഹൃദയം നല്കുന്നതാണ് കരുണ. പാപത്താലും ജീവിത പ്രശ്‌നങ്ങളാലും തകർന്ന മനുഷ്യന് ദൈവം സ്വന്തം ഹൃദയം നല്കുന്നു” (വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിൻ). ഏറ്റം നിസാരവും ശോചനീയവുമായ ആത്മാവിലേക്ക് അവിടുന്ന് ചാഞ്ഞിറങ്ങിവന്ന് അവിടുത്തെ അളക്കാനാകാത്ത കാരുണ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ അതിലേക്ക് ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും. അതാണ് ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ സ്ഥിരസ്വഭാവം.
”നീതിമാനായ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞും ചിന്തിച്ചും അവിടുത്തെ കരുണാർദ്ര സ്‌നേഹം എല്ലാ വശങ്ങളിൽ നിന്നും മറയ്ക്കപ്പെട്ടിരിക്കയാണിപ്പോൾ. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ സാധിക്കാത്തതും നമുക്കർഹതയില്ലാത്തതുമായ ആ സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ച് ഇന്ന് പലർക്കും അറിയില്ല. അതുകൊണ്ടാണ്, ദൈവം തന്റെ കരുണാർദ്ര സ്‌നേഹം വാരിക്കോരി ചൊരിഞ്ഞിട്ടും അതു സ്വീകരിക്കാതെ മനുഷ്യൻ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും നൈമിഷിക സന്തോഷം തേടുന്നത്. അതിലുമുപരി ദൈവസ്‌നേഹം ഇന്ന് തിരസ്‌കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കയാണ്. ആ സ്‌നേഹ പ്രവാഹത്തിൽ സ്വയം മുങ്ങിത്താണും നീന്തിത്തുടിച്ചും സ്വീകരിച്ചനുഭവിച്ചും അവിടുത്തെ സ്‌നേഹിച്ചുകൊണ്ടും നാമതിന് പരിഹാരം ചെയ്യണം” (വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യ).

ഏറ്റം നിസാരവും കുറവുകളാൽ മൂടപ്പെട്ടതും ബലഹീനവും വീണുകിടക്കുന്നതുമായ ആത്മാക്കളെ തേടി അവരിലേക്ക് താഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന കരുണാർദ്ര സ്‌നേഹത്തെ ഉപമിക്കാൻ എന്തുണ്ട് ഈ ഭൂവിൽ! ”നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയതിനെ കണ്ടെത്തി രക്ഷിക്കാനാണ് മനുഷ്യപുത്രൻ വന്നിരിക്കുന്നത്” (ലൂക്കാ 19:10). അതുകൊണ്ടാണല്ലോ മനുഷ്യർ ഭയപ്പെടുന്ന പിശാചുബാധിതരെ തേടി അവിടുന്ന് കല്ലറകൾക്കിടയിലേക്കു പോലും പോയത്. കുഷ്ഠരോഗികൾക്കരുകിലേക്കും ജനം പുച്ഛിക്കുന്ന ചുങ്കക്കാർക്കിടയിലേക്കും ഇറങ്ങിച്ചെന്നത്. പരിഹാസങ്ങളും കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും മാത്രം ഏറ്റുവാങ്ങിയ വേശ്യകളെയും അധർമികളെയും അവൻ ചേർത്തു പിടിച്ചു വിശുദ്ധരാക്കിയില്ലേ? അഴുകിത്തുടങ്ങിയവനെയും തിരിച്ചെടുക്കാൻ ദുർഗന്ധത്തിന്റെ കല്ലറവരെയും അവിടുന്നു ചെന്നു.

അതിനാൽ നമുക്ക് പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വകയുണ്ട്, രക്ഷപ്രാപിക്കാനാകാത്തവിധം ആത്മാവ് മൃതമായിട്ട് നാളേറെയായോ? സങ്കടപ്പെടല്ലേ, അവിടുന്ന് നമ്മിലെ അശുദ്ധിയുടെ ദുർഗന്ധം സഹിച്ചും നമ്മെ ഉയിർപ്പിക്കാനെത്തും. തകർന്നുടഞ്ഞ് കൂട്ടിച്ചേർക്കാനാകാത്തവിധം ചിതറിക്കപ്പെട്ടുപോയോ? ”.. ഇന്ദ്രനീലംകൊണ്ട് അടിസ്ഥാനമിട്ട് അഞ്ജനക്കല്ലുകൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ നിർമിക്കും” (ഏശയ്യാ 54:11) എന്ന വാക്ക് നമുക്കായി പാലിക്കും. അവിടുന്ന് വന്നത് നമുക്കുവേണ്ടിയാണല്ലോ. ”ഞാൻ വന്നത് നീതിമാൻമാരെ വിളിക്കാനല്ല പാപികളെ വിളിക്കാനാണ്” (മത്തായി 9:13). ”പാപിയും ബലഹീനനുമായ ആത്മാവ് എന്നെ സമീപിക്കാൻ ഭയക്കേണ്ട. അതിന്റെ പാപങ്ങൾ ലോകത്തിലെ മുഴുവൻ മണൽത്തരികളെക്കാൾ അധികമാണെങ്കിലും അവയെല്ലാം എന്റെ അത്യഗാധകരുണയുടെ അഗാധതയിൽ ആഴ്ന്നുപോകും” എന്ന് അവിടുന്ന് ഫൗസ്റ്റീനയ്ക്ക് വെളിപ്പെടുത്തി.

ദൈവസ്‌നേഹവും കരുണയും ആവോളം അനുഭവിച്ചിട്ടും വീണ്ടും വീണുപോയാലോ?
കൂടെനടന്ന്, സ്‌നേഹവും പരിപാലനയും കരുതലുമെല്ലാം സ്വന്തമാക്കി, സഭയുടെ തലവനും സ്വർഗത്തിന്റെ താക്കോൽ സൂക്ഷിപ്പുകാരനുമാക്കുമെന്ന് വാഗ്ദാനവും കിട്ടി. എന്നിട്ടും വീണുപോയി പത്രോസ്. ‘നീ എന്നെ തളളിപ്പറഞ്ഞതല്ലേ, നിന്നെ എങ്ങനെയാ വിശ്വസിക്കുക, നീ എന്നെ തള്ളിെയങ്കിൽ എന്റെ ജനത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോകുമെന്ന് ഉറപ്പല്ലേ, പിന്നെങ്ങനെ വിശ്വസിച്ച് ഞാനവരെ നിന്നെ ഏല്പിക്കും’ എന്നൊന്നും അവിടുന്ന് പത്രോസിനോട് പറഞ്ഞില്ല, കുറ്റപ്പെടുത്തിയില്ല. നല്കിയ വാഗ്ദാനങ്ങൾ പിൻവലിച്ചില്ല. ചേർത്തുപിടിച്ചു കണ്ണീരൊപ്പി. സ്വഹൃദയത്തിലെ സ്‌നേഹമൊഴുക്കി സ്‌നേഹത്തിൽ ബലപ്പെടുത്തി. ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ വഹിക്കാൻ കരുത്തുറ്റവനാക്കി. സമയമായപ്പോൾ അവിടുന്ന് വാക്കു പാലിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഒന്നല്ല, എത്ര തവണ വീണാലും അവിടുന്ന് തേടിയെത്തും സ്‌നേഹാർത്തനായി, തോളിലേറ്റും ദയാർദ്രനായ്. കാരണം, ”അജ്ഞരോടും വഴിതെറ്റിയവരോടും വേണ്ടത്ര സഹതാപത്തോടെ പെരുമാറാൻ അവന് കഴിയും” (ഹെബ്രായർ 5:2) എന്നതുതന്നെ. ”അതിനാൽ വേണ്ട സമയത്തു കരുണയും കൃപാവരവും ലഭിക്കുന്നതിനായി നമുക്കു പ്രത്യാശയോടെ കൃപാവരത്തിന്റെ സിംഹാസനത്തെ സമീപിക്കാം” (ഹെബ്രായർ 4:16). എന്തെന്നാൽ, ”നിന്നോടു കരുണയുള്ള കർത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു, മലകൾ അകന്നുപോയേക്കാം കുന്നുകൾ മാറ്റപ്പെട്ടേക്കാം, എന്നാൽ എന്റെ അചഞ്ചലമായ സ്‌നേഹം നിന്നെ പിരിയുകയില്ല” (ഏശയ്യാ 54:10). മലകൾ അകലുക, കുന്നുകൾ മാറ്റപ്പെടുക പോലെ എത്ര അസാധ്യമായവ സംഭവിച്ചാലും കർത്താവിന്റെ കരുണാർദ്രസ്‌നേഹം നമ്മെ പിരിയില്ല.

ഒന്നുമാത്രം, അവിടുന്നിൽ ആശ്രയിക്കണം. അപ്പോൾ അവിടുത്തെ ഹൃദയത്തിലെ സ്‌നേഹാഗ്നിവേലിയേറ്റത്താൽ നമ്മുടെ ബലഹീനതകളും കുറവുകളും ദഹിപ്പിച്ച് നമ്മുടെ ഹൃദയം ദൈവസ്‌നേഹാഗ്നിയായി രൂപാന്തരപ്പെടുത്തും. അതിനാൽ എത്ര വലിയ പാപിയാണെങ്കിലും പതറരുത്, ചില വിശുദ്ധർക്കും മലിനതയുടെ ഒരു ഭൂതകാലമുണ്ടായിരുന്നില്ലേ? ഏതു പാപിക്കും വിശുദ്ധിയുടെ ഭാവിയും മുന്നിലുണ്ട്.

”നമ്മൾ പാപംവഴി മരിച്ചവരായിരുന്നിട്ടും കരുണാസമ്പ ന്നനായ ദൈവം നമ്മോടു കാണിച്ച മഹത്തായ സ്‌നേഹത്താൽ, ക്രിസ്തുവിനോടുകൂടെ നമ്മെ ജീവിപ്പിച്ചു;… യേശുക്രിസ്തുവിനോടുകൂടെ അവിടുന്നു നമ്മെ ഉയിർപ്പിച്ച് സ്വർഗത്തിൽ അവനോടുകൂടെ ഇരുത്തുകയും ചെയ്തു” (എഫേസോസ് 2:4,6). കാരുണ്യമാതാവായ പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ കരം പിടിച്ച് കരുണയുടെ വാതിലിലൂടെ നമുക്കു പ്രവേശിക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, അമ്മ താക്കീതു നല്കുന്നതുപോലെ നീതിയുടെ വാതിലിലൂടെ നാം പ്രവേശിക്കേണ്ടിവരും.

വൈകുന്ന ദൈവാനുഗ്രഹങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം

ജിന്റോ മാത്യു

നാസി തടങ്കൽപാളയത്തിൽ അടയ്ക്കപ്പെട്ട ഒരു യഹൂദഡോക്ടറുടെ ജീവിതാനുഭവം വായിച്ചതോർക്കുന്നു. മരിക്കുന്നതുവരെ കോൺസൻട്രേഷൻ ക്യാംപിൽ കിടക്കേണ്ടിവരുമെന്നറിഞ്ഞ അയാൾ ചെറുപ്പകാലത്ത് പഠിച്ച ഒരു സങ്കീർത്തനഭാഗം രാവും പകലും ഉരുവിടാൻ തുടങ്ങി. സാവൂളിൽനിന്ന് രക്ഷപെടാൻ ഓടിനടന്ന ദാവീദിന്റെ പ്രാർത്ഥനയായിരുന്നു അത്.

”മരണത്തിന്റെ നിഴൽവീണ താഴ്‌വരയിലൂടെയാണ് ഞാൻ നടക്കുന്നതെങ്കിലും അവിടുന്ന് കൂടെയുള്ളതിനാൽ ഞാൻ ഭയപ്പെടുകയില്ല” എന്ന 23-ാം സങ്കീർത്തനത്തിലെ ഒരു ഭാഗം. കടുത്ത സുരക്ഷയുള്ള ക്യാംപിൽനിന്നുള്ള രക്ഷപെടൽ എളുപ്പമല്ലെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് ദൈവത്തെ മുറുകെപ്പിടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്. രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഇടുങ്ങിയ മുറിയിൽ മുട്ടിന്മേൽനിന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ണുനീരോടെ നിലവിളിച്ചു. ഭാര്യയെയും മക്കളെയും കാണുവാൻ സാധിക്കുന്നതിനായി ഏറെ കൊതിച്ചു.

എന്തേ ദൈവമേ, വൈകുന്നു?
ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും കടന്നുപോയി. യാതൊരു പ്രതീക്ഷയുമില്ലാത്ത നാളുകൾ. കൽക്കരിഖനിയിൽ ജോലിക്കായി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആരോഗ്യം ക്ഷയിച്ചുതുടങ്ങി. അവസാനം അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു, അടുത്തുതന്നെ തന്നെയും എരിഞ്ഞുതീരാനായി ഗ്യാസ് ചേംബറിലേക്ക് അയക്കും. ഒരു രാത്രിയിൽ അദ്ദേഹം ദൈവത്തോട് പരാതി പറഞ്ഞു. ”എന്തേ ദൈവമേ, നീ വൈകുന്നു? എന്റെ ഹൃദയം തകരുന്നു. പ്രതീക്ഷകൾ അസ്തമിക്കുന്നു. മാസങ്ങളോളം പ്രാർത്ഥിച്ച എനിക്കും മരണംതന്നെ, അല്ലേ?” ഉറക്കെ അയാൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

അടുത്തദിവസം കൽക്കരിഖനിയിൽ ജോലിക്കായി ഈ ഡോക്ടറെയടക്കം നൂറ് പേരെ കൊണ്ടുപോകുകയാണ്. എണ്ണമെടുക്കുന്ന പട്ടാളക്കാരൻ ഒന്ന്, രണ്ട്, മൂന്ന് എന്നെണ്ണി തടവുകാരെ വാഹനത്തിൽ കയറ്റുന്നു. 77-ാമത്തെ നമ്പർ ഡോക്ടറുടേത്. ഡോക്ടർ വാഹനത്തിൽ കയറിയപ്പോൾ, പെട്ടെന്ന് എണ്ണമെടുത്തിരുന്ന പട്ടാളക്കാരന്റെ പേന താഴെ വീണു. അതെടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞ ശേഷം നിവർന്നപ്പോൾ അയാൾ വീണ്ടുമെണ്ണി, 77. ഡോക്ടർ മാത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞു, 77 രണ്ടുപ്രാവശ്യം എണ്ണിയതിനാൽ വാഹനത്തിൽ 101 പേരുണ്ട്. അക്കാര്യം മറ്റാരും ശ്രദ്ധിച്ചതുമില്ല.

അന്നു വൈകിട്ട് ജോലികഴിഞ്ഞ് മടങ്ങാൻ തുടങ്ങവേ അവിടെയും എണ്ണമെടുക്കുകയാണ്. ആ സമയത്ത് ഡോക്ടർ കൽക്കരി നിറച്ച ഒരു ട്രക്കിന്റെ പിന്നിലൊളിച്ചിരുന്നു. 100 പേരെയുമായി ജയിലിലേക്കുള്ള വാഹനം മടങ്ങുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് കൽക്കരിക്കുള്ളിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന് അദ്ദേഹം അതു കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന രാജ്യത്തെത്തി. ശേഷം, തന്റെ നാട്ടിലേക്കും.

വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഈ സംഭവം ഒരു പുസ്തകത്തിലെഴുതുമ്പോൾ ആ യഹൂദ ഡോക്ടർ പറയുന്നു, ”ദൈവത്തിന് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇടപെടാൻ സെക്കൻഡിന്റെ നൂറിലൊരു അംശം മതി എന്ന് അെന്നനിക്ക് മനസിലായി. വ്യത്യസ്തമായ വഴികളും രീതികളും അവിടുത്തേക്കുണ്ട്. നമ്മുടെ ബുദ്ധിക്കും ഭാവനയ്ക്കും ചിലപ്പോൾ നെയ്‌തെടുക്കാൻ പോലും കഴിയാത്തവ. അവിടുന്ന് ഒരിക്കലും വൈകുന്നില്ല, നേരത്തേ വരുന്നുമില്ല.”

സൂസന്ന നിസ്സഹായയായിരുന്നു. എല്ലാ വാതിലുകളും അടഞ്ഞപ്പോൾ പ്രതീക്ഷയറ്റ അവളെക്കുറിച്ച് ദാനിയേൽ പ്രവാചകന്റെ പുസ്തകം പറയുന്നതിങ്ങനെ; ”അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്വർഗത്തിലേക്ക് കണ്ണുകളുയർത്തി” (13:35). ഭൂമിയിൽ ആരുടെയും സഹായം ലഭ്യമല്ലെന്നുള്ള തിരിച്ചറിവിൽ ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണുകളുയർത്തിയുള്ള നിലവിളി. കുറച്ചു വാക്യങ്ങൾ പിന്നിടുമ്പോൾ നാം വായിക്കുന്നു; ”കർത്താവ് അവളുടെ നിലവിളി കേട്ടു. അവൾ കൊലക്കളത്തിലേക്ക് നയിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ ദാനിയേലെന്നുപേരുള്ള ഒരു ബാലന്റെ പരിശുദ്ധമായ ആത്മാവിനെ കർത്താവ് ഉണർത്തി. അവൻ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: ഇവളുടെ രക്തത്തിൽ എനിക്ക് പങ്കില്ല” (13:44 46). അതിലൂടെ വീണ്ടും വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ നടക്കുന്നതും സൂസന്ന രക്ഷപെടുന്നതും പിന്നീടുണ്ടായ ദൈവിക ഇടപെടലുകൾ.

പ്രാർത്ഥനകൾക്കുള്ള ഉത്തരം താമസിക്കുന്നതെന്തിന്?
ദൈവം ഒരിക്കലും വൈകാറില്ല, നേരത്തേ വരാറുമില്ല. ദൈവം വൈകുന്നു എന്ന തോന്നൽ നമുക്കുണ്ടാകുന്നതിന് രണ്ടു കാരണങ്ങളുണ്ട്, അല്ലെങ്കിൽ ലക്ഷ്യങ്ങളുണ്ട്. കൂടുതൽ പ്രാർത്ഥനകൾ ഉയരുന്നതിനും സാക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നതിനും. എല്ലാക്കാലത്തും പ്രാർത്ഥനകൾ ശക്തമായി ഉയർന്നിട്ടുള്ളത് ദൈവം ഇടപെടാൻ വൈകുന്നു എന്ന തോന്നൽ മനുഷ്യരിലുണ്ടായപ്പോഴാണ്. വിശുദ്ധഗ്രന്ഥത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതും അനേകായിരങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രഘോഷിക്കപ്പെടുന്നതുമായ സാക്ഷ്യങ്ങൾ ജനിച്ചത് ദൈവം അവസാനനിമിഷം ഇടപെട്ടു എന്ന തോന്നലുണ്ടായപ്പോഴാണ്. ഇപ്രകാരം സാക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത എന്ത് എന്നുള്ളതിന് ലളിതമായ ഒരുത്തരമേയുള്ളൂ, നമ്മുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും ലോകം മുഴുവന്റെയും വിശ്വാസം വർദ്ധിക്കുന്നതിന്.

കർത്താവ് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇടപെടാൻ അല്പം വൈകിയാലേ നമ്മുടെ വിശ്വാസം വർദ്ധിക്കുകയും പ്രഘോഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യാറുള്ളൂ എന്നത് ഒരു സാധാരണ സംഭവമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പത്തുവർഷത്തിനുശേഷം ലഭിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ അത്ഭുതമെന്നും ദൈവത്തിന്റെ ദാനമെന്നും വിളിക്കാൻ എല്ലാവരും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ആദ്യവർഷങ്ങളിൽ ഉണ്ടാകുന്ന കുഞ്ഞ് ദൈവദാനമെന്ന നിലയിൽ പ്രഘോഷിക്കപ്പെടാറില്ല, പലപ്പോഴും.
കാൻസർ രോഗം വന്നതിനുശേഷം സൗഖ്യപ്പെടുന്നത് ദൈവിക ഇടപെടലായി വാഴ്ത്തുന്ന നാം, രോഗം വരാത്തതിനെയോർത്ത് ഒരിക്കലെങ്കിലും ദൈവത്തിന് നന്ദി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ? സാമ്പത്തികപ്രതിസന്ധി നീണ്ടുനിന്നതിനുശേഷം ഒരു ധ്യാനത്തിലൂടെ ദൈവിക ഇടപെടലുണ്ടായാൽ നാം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തും. പക്ഷേ, സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി ഉണ്ടാകാതെ അനുദിനം കാക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ പരിപാലനയെ സൗകര്യപൂർവം വിസ്മരിക്കുകയും ചെയ്യും. നീണ്ട ഒരു യാത്രയിലായിരുന്നുവെന്നിരിക്കട്ടെ. യാത്രയുടെ അവസാന സമയത്ത് കാറിനുമുമ്പിൽ ഒരു മരം പിഴുതുവീഴുന്നു. തലനാരിഴയ്ക്ക് രക്ഷപെടുന്നവർ ദൈവത്തിന്റെ അത്ഭുതപ്രവൃത്തിയെ പ്രഘോഷിക്കും. എന്നാൽ യാത്രയിലുടനീളം വഴിയിൽ മരങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെന്നും അവയൊന്നും കാറിനുമുകളിൽ വീഴാതെ കാത്തത് ദൈവമാണെന്നും പലപ്പോഴും ആരും ഓർമ്മിക്കാറില്ല.

കർത്താവ് തക്കസമയത്ത് ഇടപെടുമെന്നും, അവിടുത്തേക്ക് ഇടപെടാൻ അധികം സമയം വേണ്ടെന്നും എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളുടെയും നടുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ നമുക്കാവണം. ആഫ്രിക്കൻ വനാന്തരങ്ങളിൽ സേവനം ചെയ്യാൻപോയ ഒരു മിഷനറി നരഭോജികളുടെ ഇടയിൽപെട്ടുപോയ ഒരു സംഭവമുണ്ട്. അക്രമികൾ ഓടിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹം രക്ഷപെടാനുള്ള വഴികൾ തിരഞ്ഞു. മറഞ്ഞിരിക്കാൻ കിട്ടിയത് ഒരു വാതിൽ മാത്രമുള്ള ഒരു ഗുഹ. അതിനുള്ളിൽ കയറിയപ്പോൾ ഒരു കാര്യം അദ്ദേഹത്തിന് മനസിലായി. നരഭോജികൾ ഈ സ്ഥലം കണ്ടെത്തിയാൽ പിന്നെ രക്ഷയില്ല. അവിടെ പാറയിൽ അദ്ദേഹം മുട്ടിന്മേൽനിന്ന് നിലവിളിയോടെ പ്രാർത്ഥിച്ചു. ഈ സമയം വലിയൊരു അത്ഭുതം നടന്നു; ഒരു ചിലന്തി ആ ഗുഹാമുഖത്ത് വലനെയ്തു. നരഭോജികളെത്തി നോക്കിയപ്പോൾ ഗുഹാമുഖത്ത് ചിലന്തിവല. അവരുടെ യുക്തിയനുസരിച്ച് ആരെങ്കിലും അകത്തുണ്ടെങ്കിൽ വല പൊട്ടിയിരിക്കും. അവർ ആ ഗുഹയിൽ പ്രവേശിക്കാതെ മടങ്ങുകയും മിഷനറി രക്ഷപെടുകയും ചെയ്തുവത്രേ. പ്രതിസന്ധികളെ തടയാൻ ദൈവത്തിന് വലിയ സാഹചര്യങ്ങളും ക്രമീകരണങ്ങളും ആവശ്യമില്ല.

നാളുകളായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നവരാണെങ്കിൽ തിരിച്ചറിയുക, ഇനിയും ദൈവതിരുമുമ്പിൽ നിലവിളികളുയരണം. ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധം വളരണം. ദൈവം വൈകുന്നു എന്ന തോന്നലുണ്ടാകുമ്പോൾ ഓർമ്മിക്കുക; സാക്ഷ്യങ്ങൾ ജനിക്കുകയും അത് നമ്മുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും വിശ്വാസവളർച്ചയ്ക്ക് ഇടവരുത്തുകയും വേണം.
കാരുണ്യവാനായ ഈശോയേ, ഞങ്ങളുടെ വിശ്വാസവളർച്ചയ്ക്കായി, പ്രാർത്ഥനയിൽ മടുപ്പുതോന്നാതെ നിലനിൽക്കേണ്ട അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ അവയെ സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള കൃപ നൽകണമേ. അവിടുത്തേക്ക് ഒന്നും അസാധ്യമല്ലെന്നും, ഞങ്ങൾക്ക് മനസിലാകാത്ത അനേകം അവസരങ്ങളിൽ അങ്ങ് കൂടെയുണ്ടായിരുന്നെന്നും തിരിച്ചറിയുവാൻ ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കണമേ. ഞങ്ങളുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും വിശ്വാസവർദ്ധനവിനായി അനേകം സാക്ഷ്യങ്ങൾ ജനിക്കുന്നതിനുള്ള അവസരങ്ങളായി ജീവിതത്തിലെ പ്രതിസന്ധികളെ അങ്ങുതന്നെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തിയാലും. ആമ്മേൻ

ചരിത്രത്തെ ആർക്ക് ഒളിപ്പിക്കാൻ കഴിയും?

By Editor Sunday Shalom May 22, 2016

ക്രിസ്ത്യാനികൾ മതമർദ്ദനത്തിന് ഇരയായ ദേശങ്ങളിലെല്ലാം ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസം തഴച്ചുവളർന്നിട്ടുണ്ടെന്നതാണ് ചരിത്രം. ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ അതു സാധ്യമാകുമോ എന്ന ചിന്ത പലരുടെയും മനസുകളിലുണ്ട്. എങ്ങനെ നോക്കിയാലും എതിരാളികൾ ശക്തരാണ്-സമ്പത്തും ആയുധശക്തിയുമുണ്ട്. വിശ്വാസം എന്നേക്കുമായി ആ ദേശങ്ങളിൽനിന്ന് ഇല്ലാതാകാനുള്ള സാധ്യതയല്ലേ കൂടുതൽ എന്ന ചിന്ത സ്വഭാവികമായി ഉണ്ടാകാം. യുക്തി കൊണ്ട് ചിന്തിച്ചാൽ അതു ശരിയാണ്. എന്നാൽ, ദൈവത്തിന്റെ ഇടപെടലുകൾ മനുഷ്യബുദ്ധിക്ക് അതീതമാണ്.

ഒഡീഷയിലെ കാണ്ടമാലിൽ ക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് നേരെ നടന്നത് അതിക്രൂരമായ പീഡനങ്ങളായിരുന്നു.അതിന്റെ കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾ അനേകർ ഇപ്പോഴും അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, വിശ്വാസികളെ ദ്രോഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിനപ്പുറം വിശ്വാസത്തിന് പോറലുപോലും ഏല്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നതിന്റെ സാക്ഷ്യങ്ങളാണ് അവിടെനിന്നും കേൾക്കുന്നത്. ഒഡീഷയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ക്രി സ്തീയ പുരോഹിതന്മാർ ഇപ്പോഴുള്ളത് കാണ്ടമാൽ ജില്ലയിലാണ്. ഈയിടെ പട്ടം സ്വീകരിച്ചവരിൽ ഒരാളുടെ കുടുംബം കാണ്ടമാൽ കലാപത്തിൽ അക്രമിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.

ക്രൈസ്തവർ പലപ്പോഴും സ്വന്തം ശക്തി തിരിച്ചറിയുന്നില്ലെന്നതാണ് വാസ്തവം. ക്രിസ്ത്യാനികൾ മറ്റ് വിശ്വാസങ്ങളുടെ നേർക്ക് ഒരു ഉപദ്രവും ചെയ്യാത്തപ്പോഴും നാം ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവർ നമ്മെ ഭയപ്പെടുന്നു എന്നാണർത്ഥം. തന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് വിഘാതമായി നിൽക്കുന്നത് ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസമാണെന്ന് തിന്മയ്ക്ക് നിശ്ചയമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണ് ക്രിസ്തീയതയെ തകർക്കാൻ അവൻ പല മാർഗങ്ങൾ തേടുന്നത്. അതിന് പലരെയും ഉപകരണങ്ങളാക്കുന്നു എന്നുമാത്രം. ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസം തളരുമ്പോൾ തിന്മയുടെ ആധിപത്യമായിരിക്കും ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നത്. വിശ്വാസത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് മനുഷ്യനെ ആകർഷിക്കുന്നതിനായി മറ്റുപലതും കൊണ്ടുവരും. അവിടെ ഒരുവിധത്തിലുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങളോ വേലിക്കെട്ടുകളോ ഉണ്ടാകില്ല. എല്ലാം മ നുഷ്യന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യമായി ഉയർത്തിക്കാട്ടും.

അവിടേക്ക് സമൂഹം അതിവേഗം ആകർഷിക്കപ്പെടും. എന്നാൽ, മനുഷ്യനെ നശിപ്പിക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യമെന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോഴേക്കും ഏറെ വൈകിയിരിക്കും. വെളിച്ചത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കപ്പെടുന്ന ഈയാംപാറ്റകളുടെ അവസ്ഥയായിരിക്കും സംഭവിക്കുന്നത്. അതിന് ജീവിക്കുന്ന ഒരുപാട് തെളിവുകൾ നമ്മുടെ മുമ്പിലുണ്ട്. ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന് തളർച്ച സംഭവിച്ച പാശ്ചാത്യ നാടുകളിലെ സ്ഥിതി പരിശോധിച്ചാൽ മതി. അവിടങ്ങളിൽ കുടുംബങ്ങൾ ശിഥിലമായിരിക്കുന്നു. വിവാഹമാണോ വിവാഹമോചനമാണോ കൂടുതലെന്ന് സംശയം ഉളവാക്കുന്ന വിധത്തിലാണ് ഭാര്യ-ഭർത്താക്കന്മാരുടെ വേർപിരിയലുകൾ. ക്രിസ്തീയതയുടെ തളർച്ച വിശ്വാസത്തെ മാത്രം ബാധിക്കുന്ന ഒന്നല്ല. ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസം ഈ ലോകത്തെ താങ്ങിനിർത്തുന്ന തൂണാണ്. അടിത്തറയിൽ വിള്ളലുകൾ ഉണ്ടായാൽ കോട്ട എത്ര ശക്തമാണെങ്കിലും തകർന്നുവീഴും. അതിനാലാണ് ക്രിസ്തീയതയെ തകർക്കാൻ തിന്മ പലവിധത്തിൽ ശ്രമിക്കുന്നത്. ലോകത്തെ തന്റെ വരുതിയിൽ കൊണ്ടുവരാൻ പിന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലെന്ന് അവന് നിശ്ചയമുണ്ട്.

പ്രതിസന്ധികളുടെ മുമ്പിൽ തകർന്നുപോകുന്നതായിരുന്നു വിശ്വാസമെങ്കിൽ ഈ ഭൂമുഖത്ത് അധികം ഇടങ്ങളിലൊന്നും ഇപ്പോൾ ക്രൈസ്തവർ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. പ്രതിബന്ധങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ അതിവേഗം വളരുന്നതാണ് ക്രിസ്തീയതയുടെ എക്കാലത്തെയും പൊതുസ്വഭാവം. കാണ്ടമാലിൽനിന്നും കേൾക്കുന്ന വിശ്വാസ സാക്ഷ്യങ്ങൾ അതിന് ഒരിക്കൽക്കൂടി അടിവരയിടുന്നു. അതിന്റെ ജീവിക്കുന്ന തെളിവുകളാണ് കാണ്ടമാലിലെ പൗരോഹിത്യസ്വീകരണങ്ങൾ. വിശ്വാസം തഴച്ചുവളരുന്നു എന്നതിന്റെ പ്രത്യക്ഷ തെളിവുകളാണ് സമർപ്പിത ദൈവവിളികൾ.

ക്രിസ്തുവിനെ ആർക്കും അധികകാലം മറച്ചുപിടിക്കാൻ കഴിയില്ല. ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ക്രൈസ്തവർ ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നു. വൈദികരെ തട്ടികൊണ്ടുപോകുന്നു. വിശ്വാസികൾക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്ത സാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു എന്നതെല്ലാം യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളാണ്. അതിനർത്ഥം അവിടങ്ങളിൽനിന്നെല്ലാം ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസം എന്നന്നേക്കുമായി അസ്തമിക്കുന്നു എന്നല്ല. ലോകം പലപ്പോഴും അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ചിത്രമായിരിക്കും നമ്മുടെ മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുക. പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, ഇനി ക്രൈസ്തവർക്ക് രക്ഷയില്ല, വിശ്വാസത്തെ തള്ളിപ്പറയുന്നതായിരിക്കും ബുദ്ധി എന്ന രീതിയിലുള്ള ചിന്തകളിലൂടെ വിശ്വാസികളുടെ മനസുകളിൽ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ഉണ്ടാക്കും. ചില ഭയചിന്തകൾ മനസിലേക്കു കൊണ്ടുവരാനും സാധ്യതയുണ്ട്. ഇതെല്ലാം വിശ്വാസത്തെ തകർക്കാൻ തിന്മ ഒരുക്കുന്ന കെണികളാണ്.

കേവലം എട്ട് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് നമ്മുടെ കൺമുമ്പിൽ എന്നപോലെയാണ് കാണ്ടമാലിൽ ക്രൈസ്തവ പീഡനങ്ങൾ അരങ്ങേറിയത്. ചുരുങ്ങിയ കാലംകൊണ്ടുതന്നെ അവിടെ വിശ്വാസം ശക്തിപ്പെടുന്നതാണ് കാണുന്നത്. ഇത് സ്വർഗം നൽകുന്ന അടയാളങ്ങളാണ്. ഒരു ശക്തിക്കും പ്രതിസന്ധിക്കും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തെ തകർക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന ഉറപ്പ്. വരും കാലങ്ങളിൽ ക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് നേരെയുള്ള പീഡനങ്ങൾ വർധിച്ചുവരും. പീഡനങ്ങളെക്കുറിച്ച് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ ആന്തരിക നേത്രങ്ങൾ തുറക്കണം. അവിടങ്ങളിൽ വിശ്വാസം ശക്തിയാർജിക്കാൻ പോകുന്നു എന്നതിന്റെ അടയാളമായിട്ട് അവയെ കാണണം. ക്രൈസ്തവർ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസം ആളിപ്പടരുമെന്നത് ആദിമ നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ മാത്രം സംഭവിച്ച ഒന്നല്ല. വർത്തമാനകാലത്തും നിറവേറികൊണ്ടിരിക്കുന്ന യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. വരുന്ന നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ക്രൈസ്തവ സമൂഹങ്ങളിലൊന്നായിരിക്കും കാണ്ടമാലിലേത് എന്നതിൽ സംശയം വേണ്ട.

ടോം അച്ചന്റെ വീഡിയോ പഴയത്, എന്നാൽ അച്ചന്റെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി മോശം

By Editor Sunday Shalom, July 20, 2016

ന്യൂഡൽഹി: ഭീകരർ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയ മലയാളി വൈദികൻ ഫാ. ടോം ഉഴുന്നാലിലിന്റെ വീഡിയോ ചിത്രം മൂന്ന്‌ മാസം പഴക്കമുള്ളതാണെന്ന് തെളിഞ്ഞു. ഫാദർ ടോമിനെ കൺകെട്ടി പ്രഹരിക്കുന്നതായ വീഡിയോ ടാജിനോൻ എന്ന പേരിലുള്ള ട്വിറ്റർ അക്കൌണ്ടിൽ നിന്നും ഏപ്രിൽ പന്ത്രണ്ടിനാണ് പുറത്ത് വന്നത്. പലരും കൈമാറി വാട്ട്‌സ്അപ്പീലൂടെയാണ് ഇന്നലെയത് വ്യാപകമായത്.

അവശനിലയിലായ വൈദികനെ ഭീകരർ ഉപദ്രവിക്കുന്ന രംഗമാണ് വീഡിയോയിലുള്ളത്. എന്നാൽ ദൃശ്യത്തിലുള്ളത് ടോം അച്ചനാണെന്ന കാര്യം വ്യക്തമല്ല. വീഡിയോ പുറത്ത് വിട്ടത് ഐ.എസ് എന്ന ഭീകര സംഘടനയാണെന്നും സ്ഥിരീകരണം ലഭിച്ചിട്ടില്ല. തെളിമയല്ലാത്ത പശ്ചാത്തലമായതിനാൽ വീഡിയോ ചിത്രം വ്യാജമാണെന്നും പറയുന്നു.

അച്ചന്റെ ഫേസ് ബുക്ക് പേജിൽ ടാഗ് ചെയ്ത സേവ്യർ കെ.പി എന്ന വ്യക്തിയുടെ പോസ്റ്റ് ഇങ്ങനെ;

”ഫാ. ടോം ഉഴുന്നാലിന്റെ അക്കൗണ്ടിൽ നിന്നും ഇന്നലെ എനിക്ക് വന്ന മെസ്സേജ് ആണിത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫ്രണ്ട് ലിസ്റ്റിലുള്ള പലർക്കും ഇതേ മെസേജ് പോയിട്ടുണ്ട്.അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം ഒരു യെമനി ഫ്രണ്ട് ആണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫേസ്ബുക് അക്കൗണ്ട് ഓപ്പറേറ്റ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് പറയുകയും മറ്റൊരു ട്വിറ്റെർ മെസേജിന്റെ ലിങ്ക് കോപ്പി ചെയ്തു വീഡിയോ കണക്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. മെസ്സേജിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം അദ്ദേഹത്തെ സഹായിക്കുകയാണോ അതോ തടവിലാക്കിയവർക്കു പണം വേഗത്തിൽ ലഭ്യമാക്കുകയാണോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല. എന്തായാലും ഗവണ്മെണ്ടും സഭയും മോചനദ്രവ്യം നൽകി അദ്ദേഹത്തെ മോചിപ്പിക്കാൻ സാധ്യത കുറവാണ്. പക്ഷെ ലോകരക്ഷകനായ യേശുവിനു അത് സാധ്യമാണ്. നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം. ഈ അവസരത്തിൽ അതാണ് ഏറ്റവും ആവശ്യം.”

അച്ചന്റെ പോസ്റ്റിൽ നിന്നും ലഭിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്ന മെസേജിൽ കാണുന്നത് ‘ഇപ്പോഴും ടോം അച്ചൻ ഭീകരരുടെ കയ്യിൽ തന്നെയാണന്നും അദേഹത്തിന് യാതൊരു പരിചരണവും ലഭിക്കുന്നില്ലെന്നും ഇതേ അക്കൗണ്ട് ഉപയോഗിച്ച് ടോം അച്ചനെ സഹായിക്കണമെന്നുമാണ്” സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ഫാ. ടോമിന്റെ മോചനത്തിനായുള്ള ഇടപെടൽ തുടരുകയാണെന്നും മധ്യസ്ഥർ മുഖേന ചർച്ചകൾ നടക്കുന്നുണ്ടെന്നും വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയം ആവർത്തിക്കുന്നതിനിടെയാണ് വീഡിയോ ഉൾപ്പെടെ പുറത്ത് വന്നത്.

ഇതോടെ ശക്തമായ പ്രതികരണമാണ് എല്ലായിടത്തു നിന്നും ഉയരുന്നത്. സഭ, എത്രയും വേഗം ടോം അച്ചനെ മോചിപ്പിക്കാൻ നടപടി സ്വീകരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് രംഗത്തെത്തി കഴിഞ്ഞു. ഫാ.ടോം ഉഴുന്നാലിലിന്റെ മോചനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കേന്ദ്രസർക്കാർ വിശദീകരണം നൽകണമെന്ന് ജോസ്.കെ.മാണി എംപി ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇക്കാര്യമാവശ്യപ്പെട്ട് അദ്ദേഹം ലോക്‌സഭയിൽ അടിയന്തര പ്രമേയത്തിനു നോട്ടീസും നൽകി.

യെമനിൽ ഏഡനിലെ വൃദ്ധസദനം ആക്രമിച്ച ഭീകരർ കഴിഞ്ഞ മാർച്ച് നാലിനാണു ഫാ. ടോമിനെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയത്. ഇദ്ദേഹം ഭീകരരുടെ തടവിലാണെന്നു വിദേശകാര്യമന്ത്രാലയം സ്ഥിരീകരിച്ചിരുന്നെങ്കിലും തടവിൽ പാർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കേന്ദ്രം കണ്ടെത്താനായിരുന്നില്ല.

വിശുദ്ധരുടെ കഥപറയാൻ ഇനി ബോബും പെന്നിയുമില്ല!

By Jinto Mathew, Sunday Shalom On February 20, 2016

മോറിൾട്ടൺ, അർക്കൻസാസ്: ബോബും പെന്നിയും വിശുദ്ധരുടെ കഥ പറയുന്നതുകേട്ട് വിശുദ്ധരെക്കുറിച്ചറിഞ്ഞ യുവതലമുറയിലെ വലിയൊരു സമൂഹം ലോകമെങ്ങുമുണ്ട്. ഇനി ഈ ഭൂമിയിൽ വിശുദ്ധരുടെ കഥപറയാൻ അവരുണ്ടാവില്ല. കത്തോലിക്കാ മാധ്യമശുശ്രൂഷാരംഗത്ത് അനിതരസാധാരണമായ സംഭാവനകൾ നൽകി ജീവിതം സുവിശേഷപ്രചാരണത്തിനായി കാഴ്ചവച്ച ബോബ് ലോർഡ് അന്തരിച്ചു. ഫെബ്രുവരി 13 നായിരുന്നു ബോബ് തന്റെ നിത്യസമ്മാനത്തിനായി വിളിക്കപ്പെട്ടത്. 81 വയസ്സായിരുന്നു. ഫെബ്രുവരി 26 ന് അർക്കൻസാസിലെ മോറിൾട്ടൺ സേക്രട്ട് ഹാർട്ട് ചർച്ചിലാണ് സംസ്‌കാരശുശ്രൂഷകൾ.

EWTN ടെലിവിഷൻ നെറ്റ്‌വർക്കുമായി സഹകരിച്ച് നൂറുകണക്കിന് പ്രോഗ്രാമുകൾ ബോബും ഭാര്യ പെന്നിയും ചേർന്ന് നിർമ്മിച്ചിരുന്നു. വിശുദ്ധർ, രക്തസാക്ഷികൾ, ദിവ്യകാരുണ്യ അത്ഭുതങ്ങൾ, മാതാവിന്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ, ഉണ്ണീശോയുടെ അത്ഭുതങ്ങൾ തുടങ്ങി കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഊടും പാവും നെയ്ത അനേകം ചരിത്രസംഭവങ്ങൾ അവ നടന്ന സ്ഥലങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് ഹൃദയസ്പർശിയായ വിവരണത്തോടുകൂടി അവർ പ്രേക്ഷകരുടെ മുമ്പിലെത്തിച്ചിരുന്നു. അതിനായി രാജ്യങ്ങളിൽനിന്ന് രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് അവർ സഞ്ചരിച്ചു. ആയിരക്കണക്കിന് വ്യക്തികളുമായി അഭിമുഖം നടത്തി. ചരിത്രം ചികഞ്ഞെടുക്കാനും സമകാലീന സംഭവങ്ങളുമായി അവയെ ബന്ധപ്പെടുത്താനും ശ്രമിച്ചു.

ടെലിവിഷൻ എപ്പിസോഡുകൾ കൂടാതെ, അതിന്റെ ഡിവിഡിയും പ്രസ്തുത വിഷയങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പുസ്തകങ്ങളും ബോബും പെന്നിയും ചേർന്ന് തയ്യാറാക്കിയിരുന്നു. ഭാര്യയും ഭർത്താവും ഒരുമിച്ച് ആശയങ്ങൾ പങ്കുവച്ചുള്ള അവരുടെ അവതരണരീതി പ്രേക്ഷകർക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.

55 വർഷം നീണ്ട അവരുടെ ദാമ്പത്യജീവിതവും മാതൃകാപെരുമാറ്റവും ക്രിസ്തുവിനായി ഉഴിഞ്ഞുവച്ച ദിനരാത്രങ്ങളും ക്രൈസ്തവമാധ്യമരംഗത്ത് ചർച്ചാവിഷയമായിരുന്നു. പെന്നിയുടെ വിയോഗം 2014 ജനുവരി 21 നായിരുന്നു.

1986 ൽ EWTN സ്ഥാപകയായ മദർ അഞ്ചലീക്കയുമായുള്ള അഭിമുഖത്തോടെയായിരുന്നു ബോബിന്റെയും പെന്നിയുടെയും ശുശ്രൂഷാ ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കം. പിന്നീട് 200 ലധികം പ്രോഗ്രാമുകൾ ഓരോ സംഭവവും നടന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ പോയി പഠനം നടത്തി അവർ നിർമ്മിക്കുകയുണ്ടായി. ”ദൈവം നിങ്ങളെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു, ഞങ്ങളും നിങ്ങളെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു” എന്ന വാക്കുകളോടെ സൈൻ ഓഫ് ചെയ്തിരുന്ന അവരുടെ പ്രോഗ്രാമുകൾ വീക്ഷിച്ചത് മില്യൺ കണക്കിന് ജനങ്ങളാണ്.

1935 ലാണ് ബോബിന്റെ ജനനം, ന്യൂയോർക്കിലെ ബ്രോങ്ക്‌സിൽ. യുവാവായിരിക്കെ രണ്ടുവർഷക്കാലം സൈന്യത്തിൽ സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചു. 1957 സെപ്തംബർ 23 നാണ് പോളിൻ മക്കലൂസോ എന്ന പെന്നി ലോർഡിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്. 1958 ഡിസംബർ 21 ന് അവർ വിവാഹിതരായി. 67 ൽ കാലിഫോർണിയയിലേക്ക് താമസം മാറി. മകന്റെ മരണത്തിലൂടെ വലിയൊരു വേദനയുണ്ടായപ്പോൾ അല്പകാലം ദൈവത്തിൽനിന്നകന്നു നിൽക്കുവാൻ പോലും ഇടയായി. പിന്നീട് തിരികെവന്നപ്പോൾ ഇരട്ടിതീക്ഷ്ണതയോടെ ക്രിസ്തുവിനായി നിലകൊള്ളാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു.

തീർത്ഥാടനവേളകളിലാണ് അവർ പ്രോഗ്രാമുകളുടെ നിർമ്മാണത്തെക്കുറിച്ച് ഗൗരവമായി ചിന്തിച്ചുതുടങ്ങുന്നത്. കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ കഴഞ്ഞ് ”ഇതെന്റെ ശരീരം, ഇതെന്റെ രക്തം” എന്ന പേരിൽ അവർ പുറത്തിറക്കിയ പുസ്തകം മൂന്ന് ലക്ഷത്തിലധികം കോപ്പികൾ വിറ്റഴിച്ചപ്പോൾ അതു കത്തോലിക്കാ മാധ്യമരംഗത്ത് വലിയ ചർച്ചയായി. ഈ പുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയുള്ള ദിവ്യകാരുണ്യ അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന പ്രോഗ്രാമാണ് EWTN ൽ ആദ്യം സംപ്രേക്ഷണം ആരംഭിക്കുന്നത്. ജേർണീസ് ഓഫ് ഫെയ്ത് എന്ന പേരിൽ അവർ ആരംഭിച്ച ശുശ്രൂഷ ലോകവ്യാപകമായി. പിന്നീട് 25 ഓളം പുസ്തകങ്ങൾ ബോബിന്റെ തൂലികയിൽനിന്നും പിറന്നു.

അവരുടെ വിശുദ്ധജീവിതവും അനേകർക്ക് മാതൃകയും പ്രചോദനവുമായി. ബോബും പെന്നിയും പരസ്പരം അഭിപ്രായം പറയുമ്പോഴും വിശുദ്ധമായ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നു സംസാരം. പരസ്പരം മാതൃകയായി ജീവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു എന്നതും അവരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ വിജയമായി.

യാത്രകളും അധ്വാനവും അവരെ ക്ഷീണിപ്പിച്ചെങ്കിലും തീക്ഷ്ണതയോടെ മുന്നേറി. അടുത്ത കാലത്ത് ബോബിന് ബ്ലഡ് ക്യാൻസർ ആണെന്ന് കണ്ടെത്തി. എങ്കിലും അദ്ദേഹം തന്റെ വിളിയിൽനിന്ന് പിന്മാറിയില്ല. അനേകർക്ക് സുവിശേഷം പകർന്നുനല്കി ജീവിച്ചു.

പെന്നിയുടെ മരണശേഷം ഒരുവർഷം കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ ജന്മദിവസം ”ഹാപ്പി ബർത്ത്‌ഡേ ഇൻ ഹെവൻ” എന്നുള്ള ബോബിന്റെ ആശംസ ഏറെപ്പേരെ സ്വാധീനിച്ചു. ”എന്റെ പെന്നീ, ഇതു നിന്റെ സ്വർഗത്തിലെ ആദ്യത്തെ ജന്മദിനമാണ്. ശാരീരികമായി എനിക്കവിടെ ആയിരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല. അതു ശരിയല്ലെന്നറിയാം. എന്നാൽ അവിടെ നടക്കുന്ന വലിയ ആഘോഷത്തെ ഭാവനയിൽ കാണുവാൻ എനിക്ക് കഴിയും. നീണ്ട 57 വർഷം നിന്റെ ജന്മദിനത്തിന് കരം പിടിച്ചതുപോലെ പിടിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല. പക്ഷേ, ഈ വർഷം നമ്മുടെ മകൻ റിച്ചാർഡിന് അതു സാധിക്കും. (മരിച്ചുപോയ മകനെക്കുറിച്ച്). ഈശോയും സകല വിശുദ്ധരും നിന്റെ ജന്മദിനാഘോഷത്തിൽ പങ്കെടുക്കും. എത്ര മനോഹരമായിരിക്കും അത്…” ജീവിതം മുഴുവൻ സ്വർഗം സ്വപ്‌നം കണ്ടു ജീവിച്ച ദമ്പതികൾ.

30 വർഷത്തോളം അവരുടെ കഠിനപ്രയത്‌നത്താൽ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട വിശുദ്ധർ, രക്തസാക്ഷികൾ, ദിവ്യകാരുണ്യ അത്ഭുതങ്ങൾ, മാതാവിന്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ, ഉണ്ണീശോയുടെ അത്ഭുതങ്ങൾ തുടങ്ങി എല്ലാ പ്രോഗ്രാമുകളും ശാലോം ടിവിയിൽ മലയാളത്തിൽ പരിഭാഷപ്പെടുത്തി സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അതിലൂടെ ബോബ്-പെന്നി ലോർഡ് കുടുംബത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷ ലോകമെങ്ങുമുള്ള മലയാളികൾക്കും പരിചിതമാണ്.

ഇനി നമുക്കൊരു ധൂർത്ത പുത്രി കൂടി…

By Editor Sunday Shalom 

February 19, 2016

സിസ്റ്റർ തെരേസ നോബിൾ ഒരിക്കൽ കടുത്ത നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നു. തലയിൽ കളർ പൂശി ബുദ്ധിജീവി ചമഞ്ഞായിരുന്നു അവൾ കോളജിൽ പോയത്. ഒരു നല്ല വ്യക്തിയായിരിക്കുവാൻ ഒരു ദൈവത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല. ഇതായിരുന്നു അവളുടെ കണ്ടെത്തൽ. പക്ഷേ, ദൈവത്തിന് അവളെ കുറിച്ച് ഒരു പദ്ധതിയുണ്ടായിരുന്നു. അത് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ആ കഥയാണ് ‘ദ പ്രൊഡീഗൽ യു ലവ്; ഇൻവൈറ്റിംഗ് ലവ്ഡ് വൺസ് ബാക് ടു ദ ചർച്ച്’ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ സിസ്റ്റർ തെരേസ നോബിൾ വിവരിക്കുന്നത്. പൗളിൻ ബുക്‌സാണ് സിസ്റ്റർ തെരേസയുടെ ആത്മകഥാംശമുള്ള ധൂർത്തപുത്രിയുടെ കഥ പറയുന്ന പുസ്തകം പുറത്തിറക്കിയത്.

എല്ലാ കുടുംബത്തിലും ഒരു ധൂർത്തപുത്രനോ, പുത്രിയോ ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്ന് സിസ്റ്റർതെരേസ പറയുന്നു. വർഷങ്ങളോളം ദൈവവിശ്വാസം ഇല്ലാതെ കഴിയുന്ന അവരെ കുറിച്ച് പലപ്പോഴും അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ പ്രതീക്ഷയറ്റവരും നിസഹായരുമായിരിക്കും. അവർക്ക് ധൈര്യം പകരുവാനാണ് ഈ പുസ്തകം രചിച്ചത് എന്നാണ് സിസ്റ്റർ തെരേസ പറയുന്നത്.

വളരെ തീക്ഷ്ണതയുള്ള കത്തോലിക്ക കുടുംബത്തിലായിരുന്നു അവളുടെ ജനനം. 14 മുതൽ 24 വയസുവരെ അവൾക്ക് ദൈവമില്ലെന്ന കാഴ്ചപ്പാടായിരുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന് നന്നായി ജീവിക്കുവാൻ ദൈവത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല, ദൈവം ഭാവനസൃഷ്ടിയാണ് എന്നൊക്കെയായിരുന്നു അവളുടെ കാഴ്ചപ്പാട്. പക്ഷേ, അവളിലെ സത്യാന്വേഷണത്വര അവിടെ നിന്നില്ല. അവൾ പതിയെ ബുദ്ധിസ്റ്റ് പുസ്തകങ്ങളിൽ എന്തിനോ വേണ്ടി പരതി നടന്നു.

അങ്ങനെയാണ് പൗരസ്ത്യ ആത്മീയ ചിന്തകളിൽ അവൾ ആകൃഷ്ടയാകുന്നത്. ഗ്രാജ്വേഷൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കോസ്റ്റിക്കയിൽ പാവപ്പെട്ട ജനങ്ങളുടെ ഇടയിൽ സേവനത്തിന് പോയി. അവിടെ വെച്ചാണ് അവളുടെ ആന്തരികദാഹം അവൾ തിരിച്ചറിയുന്നത്. തനിക്കുചുറ്റുമുള്ളവർ ദരിദ്രരാണ്. പക്ഷേ, ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന അവർ തന്നെക്കാളും ഏറെ സന്തുഷ്ടരാണ് എന്ന തിരിച്ചറിവ് അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടി.

അവിടുത്തെ ഇടവക വികാരിയുമായുള്ള സംഭാഷണം വീണ്ടും അവളിലെ ആത്മീയതയെ ഉണർത്തി. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന വൈദികനാകട്ടെ ഒരിക്കൽ വക്കീലായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് വിവാഹം വരെ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നതാണ്. എന്നാൽ അതൊക്കെ ഉപേക്ഷിച്ചാണ് അദ്ദേഹം വൈദികനാകാൻ തീരുമാനിച്ചത്. ഇന്ന് ആ വൈദികൻ അനുഭവിക്കുന്ന സന്തോഷം അവളെ ഇരുത്തിച്ചിന്തിപ്പിച്ചു. പതിയെ അവൾ ദൈവം ഉണ്ട് എന്ന സത്യം അനുഭവിച്ചറിയുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ ആ ദൈവത്തിലേയ്ക്ക് അടുക്കണമെങ്കിൽ എളിമ വേണമെന്നും അവൾക്ക് മനസിലായി. സഭ വളരുന്നത് മതപരിവർത്തനത്തിലൂടെയല്ല, ദൈവത്തോടുളള ആകർഷണത്തിലൂടെയാണ് എന്ന ബനഡിക്ട് പതിനാറാമൻ മാർപാപ്പയുടെ വാക്കുകൾ തെരേസയെ ഇരുത്തിചിന്തിപ്പിച്ചു.

നാം എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും നമ്മുടെ പ്രിയപ്പട്ടവർ സഭയിൽ നിന്നകന്നുപോകുന്നത് അവരുടെ സ്വന്തം തീരുമാനത്താലാണ്. എന്നാൽഅവരുടെ മനസ്സിനെ മാറ്റിമറിക്കുവാൻ അവിടുത്തേക്ക് കഴിയും. കാരണം അവിടുന്നാണ് ലോകരക്ഷകൻ. പ്രാർത്ഥനയിലൂടെ മാത്രമേ നമ്മുടെ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ധൂർത്തപുത്രന്മാരെ ദൈവത്തിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുവരാനാവൂ. തെരേസ പറയുന്നു.